Πόσο βάρος μπορεί να έχει ένα πουλάκι; Ένας σπουργίτης, ένας καλογιάννος, ένα κοτσύφι ή ένα χελιδόνι; Αμελητέο θα πουν αυθόρμητα οι περισσότεροι καθώς όλοι έχουν δει ένα τέτοιο πλάσμα να πετάει και καταλαβαίνουν πως τα πούπουλα που καλύπτουν το ισχνό κορμάκι του είναι αυτά που του δίνουν όγκο. Έτσι το βάρος τους ελάχιστα επηρεάζει το κλαδί που κάθονται ενώ ορισμένα είναι τόσο ελαφρά που μπορούν να σταθούν και να ισορροπήσουν σε ένα λεπτό καλάμι. Τα πουλιά πάλι, μικρά ή μεγάλα ποτέ δεν τα απασχολεί το βάρος τους, αρκεί να είναι χορτάτα και ξεκούραστα και μπορούν να πετάξουν σε μεγάλες αποστάσεις. Κάποια μάλιστα έρχονται από πολύ μακριά να ξεχειμάσουν στην χώρα μας και αντέχουν σε πολλές δοκιμασίες που τα υποβάλλει ο αέρας και ο καιρός.
Το ειδικό βάρος όμως των πουλιών μετριέται με άλλα πράγματα, όπως το πόσο ωφέλιμα είναι για τον άνθρωπο. Όλα είναι ωφέλιμα, ο ρόλος του καθενός στην πλάση είναι σημαντικός κι αν λείψει κάποιο, σημειώνεται μια διαταραχή στην αρμονία της φύσης. Των μικρών πουλιών ο ρόλος είναι να καθαρίζουν το περιβάλλον που ζουν από τα έντομα κάθε είδους, τις κάμπιες ακόμα και τους μύκητες. Στο ρόλο τους πάλι είναι να μεταφέρουν μέσα στο στομάχι τους σπόρους μακριά και έτσι φυτρώνουν σε απίθανα μέρη φυτά, ακόμη και δέντρα. Τα μεγαλύτερα, όπως οι πελαργοί ασχολούνται με τον καθαρισμό των χωραφιών από ποντίκια, φίδια, άλλα ενοχλητικά πλάσματα που επηρεάζουν τις καλλιέργειες.
Αυτό όμως που δένει περισσότερο τους ανθρώπους με τα πουλιά είναι το κελάηδημά τους, πολλά ξυπνάνε πιο νωρίς το πρωί και στέλνουν την καλημέρα τους παντού. Άλλα κελαηδούν το απόγευμα, κι άλλα τη νύχτα, όπως τα κοτσύφια. Άλλα κελαηδούν κρυμμένα στις συστάδες των θάμνων και σε βαθιές ρεματιές όπως τα αηδόνια κι άλλα ανεβαίνουν στο πιο ψηλό κλαρί. Όσοι δούλευαν παλιά στα χωράφια περίμεναν πως και πως να ακούσουν τον κορυδαλλό να τους φύγει η κούραση. Ακόμα και σε εκείνα που δεν τα κατάφερναν στο κελάηδισμα έστηνε το αυτί του ο άνθρωπος ενώ προσπαθούσε να μαντέψει τι λένε τα κοράκια στα κρωξίματά τους και οι γκιώνηδες στους θρήνους τους. Για όλα όμως είχε έναν θαυμασμό κι σαν τα έβλεπε, έβγαζε παράπονο γιατί δεν είχε κι αυτός φτερά να πετάξει στους αιθέρες, να φύγει μακριά απ’ αυτά που τον βασανίζουν.
Τι τα λέω αυτά; Έπεσα στο διαδίκτυο πάνω στη σελίδα του Δημήτρη Καλλιακούδα που ζει στην Πτολεμαΐδα και δηλώνει ερασιτέχνης φωτογράφος ο οποίος φωτογραφίζει την φύση και ότι άλλο του κινεί το ενδιαφέρον. Το αποτέλεσμα της δουλειάς του βέβαια το κρίνουν όχι οι ειδικοί αλλά όσοι αγαπάνε τη φύση και χαίρονται τις φωτογραφίες που δημοσιεύει.
Εγώ είδα μια φωτογραφία ενός καλόγερου (Parus major) να λυγίζει με το βάρος του ένα κλαδί και μου ήρθαν στο μυαλό όσα έγραψα παραπάνω. Στην πραγματικότητα ουδόλως επηρεάζει κλαδί το βάρος του καλόγερου, η γωνία που πήρε την φωτογραφία ο Δημήτρης είναι τέτοια που προκαλεί αυτή την εντύπωση. Θα μπορούσε όμως να είναι και πραγματικότητα καθώς το βάρος αυτού του πουλιού δεν μετριέται σε γραμμάρια ή κιλά αλλά με την ομορφιά που συμμετέχει το είδος του και τα άλλα μικροπούλια στη φύση.
Με την ευκαιρία αναζήτησα πληροφορίες για τον καλόγερο ή παπαδίτσα όπως τον ήξερα στις σχετικές σελίδες και ομολογώ πως μαγεύτηκα για αυτό το τόσο έξυπνο και φιλικό πουλάκι. Σας το συνιστώ να αναζητήσετε τη σελίδα του Δημήτρη Καλλιακούδα στο διαδίκτυο και παράλληλα να βρείτε πληροφορίες για καθένα από τα πουλιά που θα δείτε.
