Η Γερμανία και η Αυστρία είναι δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα στην Ευρώπη του 2025 που τράβηξαν την προσοχή σε πολιτικό επίπεδο, αφού ένα σημαντικό κομμάτι έστριψε το τιμόνι τέρμα δεξιά και έδωσε τεράστια δύναμη στα αντίστοιχα κόμματα. Δεν έχουν περάσει παρά μόνο ελάχιστοι μήνες μετά τη διεξαγωγή των εθνικών εκλογών και στα δύο κράτη και το AfD (Εναλλακτική για τη Γερμανία), αλλά και το FPÖ στην Αυστρία συνεχίζουν να πρωταγωνιστούν στις πολιτικές εξελίξεις, έχοντας ένα κοινό χαρακτηριστικό: αποτελούν αμφότερα την αξιωματική αντιπολίτευση στις χώρες αυτές, σε μια εποχή έντονων αμφισβητήσεων και μεγάλων αναταράξεων στο εσωτερικό της Ε.Ε και σε διεθνές επίπεδο. 

Ας πάρουμε τα παραδείγματα ξεχωριστά. Την ώρα που η Γερμανία αλλάζει σελίδα με βασικούς πρωταγωνιστές τους Χριστιανοδημοκράτες και τους Χριστιανοκοινωνιστές της Βαυαρίας που έκοψαν πρώτοι το νήμα στις τελευταίες εθνικές εκλογές του περασμένου Φεβρουαρίου, η έντονη παρουσία της ακραίας Εναλλακτικής για τη Γερμανία στην πολιτική σκηνή στη χώρα, αλλά κυρίως βασικές πτυχές στο πολιτικό της αφήγημα έχουν διχάσει την τοπική κοινωνία. Δεν είναι εξάλλου τυχαίο το γεγονός ότι παραμένει στην επικαιρότητα η συζήτηση σχετικά με το ενδεχόμενο απαγόρευσης του AfD. Αποκαλυπτικά υπήρξαν τα ευρήματα της τελευταίας μέτρησης του INSA, σύμφωνα με τα οποία το 48% των ερωτηθέντων τάσσεται υπέρ της απαγόρευσης με ένα 37% να έχει διαφορετική άποψη, ενώ αναποφάσιστο εμφανίζεται το 15% των συμμετεχόντων. Το εύρημα αυτό αποτυπώνει ανάγλυφα το διχαστικό κλίμα που επικρατεί στη Γερμανία, σε μία περίοδο που η χώρα κάνει αποφασιστικά βήματα στην κατεύθυνση της αμυντικής θωράκισης της, για πρώτη φορά μετά το τέλος του δευτέρου παγκοσμίου πολέμου. Η ρωσική απειλή και η ευρύτερη γεωπολιτική αστάθεια δεν αφήνουν περιθώρια για εφησυχασμό. Ωστόσο, το κόμμα της Alice Weidel διατηρεί μια διαφορετική προσέγγιση απέναντι στη Μόσχα, γι’ αυτό έχει κατηγορηθεί από τους πολιτικούς του αντιπάλους  εκτός από αντιευρωπαϊκό και ως φιλορωσικό. Την ίδια ώρα, φωτιές άναψε η γνωμοδότηση της ομοσπονδιακής υπηρεσίας για την προστασία του Συντάγματος που χαρακτηρίζει το AfD εξτρεμιστικό κόμμα. Μέσα σε αυτό το κλίμα το κόμμα αυτό συνεχίζει να κερδίζει πόντους, αφού η πρόσφατη μέτρηση του INSA το φέρνει στο 25% τρεισήμισι μόλις μονάδες πίσω από την Union (CDU/CSU)! Πολιτικοί αναλυτές θέτουν ευθέως συγκεκριμένα ερωτήματα αν δηλαδή οι απαγορεύσεις σαν και αυτή που εισηγούνται κάποιοι είναι ο κατάλληλος τρόπος διαχείρισης της ακροδεξιάς σε μια ιδιαίτερα ευαίσθητη περίοδο; Ή αν η διαχείριση του φαινομένου επιβάλλει μια ενδελεχή ανάλυση των αιτίων που οδήγησαν εκ νέου εκατοντάδες χιλιάδες Γερμανούς στην αγκαλιά της. Όσον αφορά στο μέλλον, πολλά θα εξαρτηθούν από τις επιδόσεις της Κυβέρνησης του Friedrich Merz σε επίπεδο εφαρμοσμένης πολιτικής κατά την επόμενη τετραετία, ένα πολιτικό project που είναι πιο δύσκολο απ’ ότι φαίνεται με την πρώτη ματιά.

Στην Αυστρία, η εικόνα παρουσιάζει πολλές ομοιότητες και μια βασική διαφορά. Μετά από πολύμηνες διαπραγματεύσεις η χώρα έχει εδώ και κάποιες εβδομάδες νέα Κυβέρνηση, χωρίς ωστόσο τη συμμετοχή του πρώτου κόμματος, του FPÖ. Οι τακτικισμοί του νέου Καγκελάριου Christian Stocker στη διάρκεια της δεύτερης φάσης των διαπραγματεύσεων, η αποφασιστικότητα που έδειξε στο να διατηρήσει το κόμμα του (ÖVP) το υπουργείο Εσωτερικών ήρθε να ακυρώσει κάθε πιθανότητα συμμετοχής των ακραίων της Αυστρίας στην νέα Κυβέρνηση. Μία εξέλιξη που ένα μέρος της αυστριακής κοινωνίας αντιμετώπισε αρνητικά, ενώ καταγράφηκε εκ των υστέρων όχι μόνο συσπείρωση των ψηφοφόρων του κόμματος της Ελευθερίας, αλλά και περαιτέρω άνοδος των ποσοστών του. Σύμφωνα με το τελευταίου Poll of the Polls του έγκυρου Politico, η διαφορά μεταξύ του FPÖ και του ÖVP κυμαίνεται πλέον στις δεκατρείς ποσοστιαίες μονάδες (34% έναντι 21%). Αξίζει να σημειωθεί πως και το κόμμα της Ελευθερίας έχει επικρίνει σφόδρα την Ε.Ε για τη στάση της στον πόλεμο στην Ουκρανία, μία τοποθέτηση που το κατέταξε και αυτό στη λίστα των φιλορωσικών πολιτικών δυνάμεων.

Αμφότερες οι χώρες έχουν ένα συγκεκριμένο πολιτικό παρελθόν που εύλογα προκαλεί ανησυχία στο εσωτερικό τους και όχι μόνο. Τα επόμενα χρόνια είναι πολύ κρίσιμα. Οι δύο αυτές πολιτικές δυνάμεις έχουν σχηματίσει σκιώδη Κυβέρνηση, με τις πιθανότητες ανέλιξης τους στην εξουσία κάποια στιγμή να είναι αρκετές, τουλάχιστον με τα σημερινά δεδομένα. Ο χρόνος θα δείξει και οι επιλογές των σημερινών κυβερνητικών σχημάτων θα καθορίσουν σε μεγάλο βαθμό το πολιτικό πλαίσιο για το 2030.