Δεκαοχτώ σχεδόν μήνες ζούμε με τον φόβο της επιδημίας· άλλοι στην πρώτη γραμμή έκθεσης στις πόλεις και στους χώρους εργασίας και άλλοι στα μετόπισθεν, στα χωριά των συνταξιούχων που υποτίθεται ότι δεν κολλάς εύκολα λόγω της απομόνωσης. Πολλοί από τους πρώτους μακαρίζουν τους δεύτερους αλλά και αυτών, των περισσότερων η ψυχή τους το ξέρει αν νιώθουν καλά έτσι καθηλωμένοι στην αδράνεια της σχετικής ασφάλειας.
Και έχουν δίκιο, αλλά πώς να το εκφράσουν. Αυτοί που μένουν στα χωριά, ήταν και περισσότερο ασφαλείς (εννοείται πως υπάρχουν και εξαιρέσεις) και με πολλούς τρόπους προασπίστηκαν αυτή την ασφάλεια θυσιάζοντας την όποια κοινωνικότητα και διάθεση επικοινωνίας διέθεταν ώστε να μην εκτεθούν στην επιδημία και παράλληλα να μην φέρουν σε δύσκολη θέση τους άλλους, αποτραβηγμένοι στον χώρο τους. Οι άλλοι επί του προκειμένου, ήταν και είναι οι επισκέπτες από τις πόλεις που έφταναν είτε για επαγγελματικούς λόγους ή απλά για βόλτα ή διακοπές, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει την ανοσία με τον εμβολιασμό και έρχονταν σε επαφή με ανθρώπους που είχαν σταματήσει να πηγαίνουν ακόμα και στον γιατρό ή την εκκλησία για να μην κολλήσουν και οι περισσότεροι εμβολιάστηκαν με την πρώτη ευκαιρία. το έκαναν ως χρέος προς τον εαυτό τους και προς τους άλλους που ζουν μαζί γιατί ήθελαν να μην λείψει κανένας όταν τελειώσει το κακό.
Όποιος πήγαινε τις πρώτες ημέρες των εμβολιασμών που αφορούσαν τους υπερήλικες στο Καρπενήσι θα καταλάβαινε από το ύφος αυτών των ανθρώπων πώς δεν ήθελαν να λιγοστέψουν οι μέρες που τους είχαν απομείνει για ζωή από τον κορωνοϊό. Οι περισσότεροι γέροντες και γερόντισσες της περιοχής πήγαν και εμβολιάστηκαν κι έτσι πίστεψαν πως ο ιός θα τους προσπεράσει και όπως αποδείχθηκε έκαναν το σωστό.
Με το καλοκαίρι όμως που τα χωριά γέμισαν κόσμο, εμβολιασμένους και ανεμβολίαστους και με το ανακάτεμα που έγινε και με τις μεταλλάξεις άλλαξαν τα πράγματα και εκείνη η αίσθηση της ασφάλειας εξανεμίστηκε. Έτσι στις πρώτες ημέρες του φθινοπώρου που είναι ήδη αισθητές άρχισαν οι αποκαλύψεις. «Κόλλησε ο ένας... το άρπαξε ο άλλος»! Άρχισαν έτσι να προβάλλονται επιφυλάξεις και η καχυποψία να ορθώνει φράκτες στην επικοινωνία των μονίμων κατοίκων στα χωριά καθώς οι ίδιοι και οι ίδιοι είναι που θα περάσουν μαζί τον χειμώνα, σε ένα στενό κύκλο επικοινωνίας και επαφών. Η ασφάλεια που ένιωθαν πέρσι τέτοιο καιρό, το πρώτο φθινόπωρο της επιδημίας χάθηκε και φούντωσε η ανησυχία.
Για να απομακρυνθεί ο κίνδυνος ή τουλάχιστον να εντοπιστούν οι φορείς και να απομονωθούν και να αποκατασταθεί η τόσο αναγκαία ηρεμία που χρειάζεται για να βγει ο χειμώνας στα ερημωμένα χωριά, κάποιες αρχές έπρεπε να ενεργήσουν αμέσως, καλώντας τον κόσμο να προβεί σε προληπτικές εξετάσεις, rapid test όπως τις λένε. Έτσι έγινε στην περιοχή μας και η εικόνα που δημιουργήθηκε ήταν παραπάνω από ικανοποιητική.
Στην πρόσκληση που έκανε χθες ο Πρόεδρος του Αγίου Γεωργίου Τυμφρηστού (Δήμος Μακρακώμης) Πάνος Ζωγράφος να κάνουν όλοι οι χωριανοί και οι συντοπίτες rapid test η ανταπόκριση ήταν παραπάνω από ικανοποιητική. Οι χωριανοί μας, άφησαν ότι δουλειές έκαναν και τηρώντας τις απαραίτητες προϋποθέσεις ασφαλείας συγκεντρώθηκαν, ελλείψει άλλου ανοιχτού χώρου στο προαύλιο της εκκλησίας του Αγίου Γεωργίου. Υπομονετικά στάθηκαν στη σειρά να κάνουν την εξέταση από κλιμάκιο του ΕΟΔΔΥ, σίγουροι γι’ αυτό που κάνουν και με την ελπίδα πως με το rapid test βεβαιώνονται για το αν είναι υγιείς ή μπήκαν στη ζώνη του κινδύνου. Για τους ίδιους και για ολόκληρο το χωριό που τα τελευταία χρόνια έχει μάθει ότι στο προαύλιο της εκκλησίας περισσότερες φορές μαζεύονται για στενάχωρα γεγονότα παρά για χαρές και όλοι έδειχναν πως έκαναν το σωστό...
Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία.
*Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω
