Ο όρος «αδρανές περιουσιακό στοιχείο» αναφέρεται σε ένα περιουσιακό στοιχείο που δεν χρησιμοποιείται ενεργά και έτσι δεν αποφέρει εισόδημα.
Μπορεί για παράδειγμα να είναι ένα κλειστό ακίνητο που δεν ενοικιάζεται.
Τι συμβαίνει όμως με ένα χαρτοφυλάκιο το οποίο δεν «καλλιεργείται»; Όλοι γνωρίζουν ότι δεν αποδίδει την αξία του ως περιουσιακό στοιχείο.
Μπορεί βέβαια να αποφέρει ένα εισόδημα, κυρίως λόγω τυχαιότητας, όταν πχ κάποιος ήδη ασφαλισμένος, ζητήσει από μόνος του μια επιπλέον ασφάλιση.
Αυτό ωστόσο δεν ανταποκρίνεται στη δυναμική του.
Τα αδρανή περιουσιακά στοιχεία, όπως τα ακίνητα, πολλές φορές, προκειμένου να αρχίσουν να αποδίδουν θα πρέπει να αλλάξουν, δηλαδή να βαφτούν αν είναι σπίτια, να περιφραχτούν αν είναι κτήματα κτλ.
Οι ιδιοκτήτες τους όμως είτε δεν έχουν τα χρήματα είτε δεν θέλουν να τα διαθέσουν.
Αυτός συνήθως είναι και ο πιο βασικός λόγος που δεν μετατρέπονται από αδρανή σε ενεργά περιουσιακά στοιχεία.
Στη περίπτωση όμως του αδρανούς χαρτοφυλακίου, συμβαίνει ακριβώς το αντίστροφο. Δηλαδή δεν είναι το περιουσιακό στοιχείο που πρέπει να αλλάξει, αλλά ο…κάτοχος του.
Εδώ σημειώστε πως όταν μιλάμε για χαρτοφυλάκιο, εννοούμε πελατολόγιο.
Έτσι λοιπόν ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής που έχει κάνει τόσο κόπο και έχει δώσει χρόνο και χρήμα για να αποκτήσει αυτό το χαρτοφυλάκιο, το αφήνει αναξιοποίητο.
Είναι αρκετοί οι συνάδελφοι οι οποίοι νιώθουν άβολα να επαναπροσεγγίσουν έναν πελάτη που κατά κάποιο τρόπο τον έχουν «ξεχάσει».
Είναι άλλοι που νιώθουν ικανοποιημένοι με το εισόδημα που έχουν και δεν βρίσκουν το λόγο για επιπλέον προσπάθειες.
Σε κάθε περίπτωση όμως θα πρέπει να θυμόμαστε πως ναι μεν για εμάς, το σύνολο του χαρτοφυλακίου είναι περιουσιακό στοιχείο, απαρτίζεται όμως από μονάδες.
Κάθε ένας Ασφαλισμένος είναι μια ξεχωριστή οντότητα με ανάγκες και επιθυμίες, που μπορούν και θα πρέπει να εξυπηρετηθούν.
Μάλιστα ορισμένοι εξ αυτών βρίσκονται σε μια ηλικία που έχουν τελευταία ευκαιρία να εμπλουτίσουν την Ασφάλιση τους.
Δεν είναι ανάγκη από τη σχεδόν μηδενική αξιοποίηση κάποιος να φτάσει το 100%.
Αρκεί να ξεκινήσει καταγράφοντας μια μικρή λίστα, ας πούμε 10 ατόμων, που θα ήθελε και θα μπορούσε να ξαναδεί.
Βλέπετε και σε αυτή τη περίπτωση, η αρχή είναι το ήμισυ του παντός!
