Ως και την τελευταία στιγμή πριν από την αναχώρησή τους, οι δανειστές αξίωναν την «ακαριαία» αφαίμαξη της προσωπικής διαφοράς το 2020, απορρίπτοντας την ελληνική πρόταση για σταδιακή περικοπή της διαφοράς σε βάθος 5 ετών από το 2020 έως το 2025.
Το παζάρι επικεντρώνεται στο ύψος της εξοικονόμησης αν θα είναι δηλαδή 1% του ΑΕΠ (1,8 δισ.) ή χαμηλότερα, π.χ. 0,75% του ΑΕΠ (1,4 δισ.).
«Αν συμφωνηθεί το ύψος, όλα τα άλλα είναι απλή αριθμητική» τόνισε υψηλόβαθμο στέλεχος της διαπραγμάτευσης, εννοώντας ότι όσο μεγαλύτερο είναι το κονδύλι τόσο βαθύτερα θα μπει το μαχαίρι και τόσο πιο κάτω θα κατέβει το πλέγμα προστασίας για τους χαμηλοσυνταξιούχους.
Για να προκύψει μια μείωση της συνταξιοδοτικής δαπάνης κατά 1,6 δισ. ευρώ καθαρά, η μείωση των συντάξεων, εφόσον το μέτρο αφορούσε όλες τις συντάξεις από το πρώτο ευρώ, θα ήταν περίπου 6,7% κατά μέσο όρο.
Όμως δεν εμφανίζουν όλες οι συντάξεις θετική προσωπική διαφορά. Από τα συνολικά 2,2 εκατ. καταβαλλόμενες συντάξεις (πλην ΟΓΑ), που θα πρέπει να επανυπολογισθούν έως τον Σεπτέμβριο του 2017 "προσωπική διαφορά" εκτιμάται ότι θα προκύψει για 1, 2 εκ. συντάξεις.
Το συνολικό ύψος της προσωπικής διαφοράς υπολογίζεται στα 2,5 δισ. ευρώ.
Το επικρατέστερο σενάριο προβλέπει την περικοπή της "προσωπικής διαφοράς" στις κύριες συντάξεις άνω των 600-700. Αυτό σημαίνει ότι η μέση σύνταξη αυτού του επιπέδου θα μειωθεί κατά περίπου 10% ενώ η περικοπή θα αγγίξει το 30% στις συντάξεις άνω των 1.000-1.200 ευρώ.
