Ποιος θα σκέφτονταν ότι θα έρχονταν κάποια στιγμή που και τα απλά, τα αυτονόητα της παράδοσης που άντεξαν χιλιάδες χρόνια θα γίνονται με κάποια μέτρα που ορίζει η Πολιτεία ή δεν θα γίνονται καθόλου λόγω του φόβου μιας επιδημίας. Και δεν μιλάμε βέβαια για πράγματα που γίνονται στις πόλεις, που δικαιολογημένα φοβίζει ο συνωστισμός αλλά για εκείνα που γίνονταν πάντα στην ύπαιθρο και το πιο εξεζητημένο στην περίπτωση, είναι ότι αυτά αφορούν ακριβώς την αποτροπή του αόρατου κακού και την ευλογία της παραγωγής.

Γι' αυτό επιστρατεύω σήμερα, πρωτομηνιά του Φλεβάρη και ανήμερα στη γιορτή του Αγίου Τρύφωνα που είχα την τύχη να συνεορτάσω πριν από πέντε χρόνια με καλούς φίλους από την Τήνο στον Τριπόταμο και να νιώσω πραγματικά αυτό που σημαίνει ελληνική ύπαιθρος.  Είχα γράψει τότε ένα σημείωμα και το ανασύρω σήμερα από το αρχείο του Ακτήμονα για να μας μεταφέρει έστω και λίγο στην υπέροχη εκείνη ημέρα που γιόρταζαν οι αμπελουργοί της Τήνου και όλοι οι γεωργοί του κόσμου ζητώντας από τον Άγιο Τρύφωνα, την ευλογία.

...

Ένα από τα πιο όμορφα και παλιά χωριά της Τήνου είναι ο Τριπόταμος· μια φωλιά σπιτιών σε μια πλαγιά κάτω από το επιβλητικό Ξώμπουργο με θέα προς τη Χώρα της Τήνου και τη θάλασσα προς το νότο που πήρε τ’ όνομά του επειδή τα θεμέλιά του είναι στις πηγές τριών ποταμών – λαγκάδια στα μέτρα της Τήνου αλλά κατ’ ευφημισμόν καλούνται έτσι να δροσίζεται περισσότερο ο νους παρά ο τόπος των άνυδρων νησιών του Αιγαίου.

Εκεί λοιπόν, στον περίκλειστο από τον νησιωτικό χειμώνα Τριπόταμο, την περασμένη Κυριακή 1η Φεβρουαρίου, στην εορτή του Αγίου Τρύφωνα του προστάτη των αμπελιών, των κήπων και των χωραφιών, οι αμπελουργοί του χωριού κάλεσαν  όλους τους χωριανούς και τους επισκέπτες του Τριποτάμου να συμμετάσχουν στο εορταστικό τραπέζι που έστρωσαν μετά τη λειτουργία και τον αγιασμό στην ωραία αίθουσα δίπλα από την εκκλησία της Παναγίας (Εισόδια Θεοτόκου) και να δοκιμάσουν τα καινούργια κρασιά που φέρνουν επί τούτου εκεί οι παραγωγοί και να συμμετάσχουν σε ένα ευγενή διαγωνισμό.

Το πλούσιο τραπέζι που στρώθηκε με ωραία φαγητά τα οποία μαγείρεψαν οι γυναίκες του χωριού ευλογήθηκε όπως και το κρασί από τους τρεις ιερείς που λειτούργησαν νωρίτερα και μετά το καλωσόρισμα από τον αμπελουργό Δημήτριο Σιώτο γιατί ο πρόεδρος ήταν ασθενής και τον Κάρολο Μέγκουλα, πρόεδρο του Συλλόγου Τριποταμιτών και Σμεραδιανών ο «Κάβος», άνοιξαν τα μπουκάλια που έφεραν οι παραγωγοί και όλοι τους ευχήθηκαν καλή και γόνιμη χρονιά για τους ίδιους και τα αμπέλια τους. Εξυπακούεται ότι όλα τα κρασιά που φέρνουν οι παραγωγοί είναι εξαιρετικά και το γεγονός ότι δύσκολα μπορούν να τα δοκιμάσουν όλα και να αποφανθούν, η επιλογή έγινε με κλήρωση κι εφέτος τη διάκριση πήρε ο Αλβέρτος Αλικάρης ο οποίος λόγω ασθένειας δεν ήταν παρών.

Ο θρησκευτικός και μη κερδσκοπικός Σύλλογος Αμπελουργών Τριποτάμου «Ο Άγιος Τρύφων» ιδρύθηκε το 2002 όταν μετά από τη μεγάλη ανομβρία εκείνης της χρονιάς ετέθη θέμα φροντίδας και προστασίας των αμπελώνων και σκοπό έχει την καλλιέργεια, ανάπτυξη, διάδοση και διατήρηση των παραδοσιακών ποικιλιών σταφυλιού που υπάρχουν ακόμη στην Τήνο, όπως ροζακί, κουμαριανό, ασπρούδι, ασπροποταμίσιο, σκαθάρι, τσαούσι κ.ά.

 Ο Σύλλογος των Αμπελουργών φροντίζει για την διατήρηση, επισκευή και λειτουργία ορισμένων βρυσών και στα χρόνια της λειτουργίας του έφτιαξε την παλιά βρύση του Αγίου Ιωάννη Παγκά δίπλα στο δρόμο Τριπόταμου - Καρυάς καθώς και τις βρύσες στις τοποθεσίες Μακελίνη και Τραούνα. Σε αυτές τις βρύσες μετά τις εργασίες της συντήρησή τους τοποθετούν ανάγλυφη μαρμάρινη εικόνα του Αγίου Τρύφωνα και ένα καντηλάκι για να ανάβουν όσοι τις επισκέπτονται. Βασικό επίσης στοιχείο του Συλλόγου, στον οποίο πρόεδρος είναι πάντα ο πιο ηλικιωμένος αμπελουργός του Τριποτάμου, είναι η αλληλεγγύη μεταξύ των μελών του οι οποίο είναι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού. Χαρακτηριστικό μάλιστα της αλληλεγγύης είναι η περίπτωση του τωρινού προέδρου, Πέτρου Αλικάρη που είναι στο νοσοκομείο και το κλάδεμα του αμπελιού του για να μην μείνει πίσω θα το κάνουν τις ημέρες που ακολουθούν οι όλοι μαζί οι συγχωριανοί του. 

Εύχομαι στους φίλους αμπελουργούς από την Τήνο αλλά και σε όλη την Ελλάδα και τους γεωργούς επίσης, καλή και ευλογημένη να είναι η παραγωγή της καινούργια χρόνιας και του χρόνου, να γιορτάσουμε διπλά και τριπλά τους Αγίους και τη γη μας...

Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία.

*Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω