Από την εποχή του χημικού ευνουχισμού του Άλαν Τούρινγκ μέχρι σήμερα, κοινωνία και νομοθεσία έχουν διανύσει πολλά βήματα προς την κατεύθυνση της αναγνώρισης δικαιωμάτων των ομόφυλων ζευγαριών.

Ωστόσο υπάρχουν πολλές πτυχές που πρέπει να διευθετηθούν.

Ομόφυλα ζευγάρια ήδη μεγαλώνουν από κοινού το παιδί του ενός ή της μιας εξ αυτών και ελπίζουν πως με τη ψήφιση του νομοσχεδίου θα μπορούν να συνάψουν γάμο και μετά ο/η σύζυγος να υιοθετήσει το παιδί του/της συζύγου του.

Αυτή τη στιγμή και μέχρι να ψηφιστεί η σχετική νομοθεσία το παιδί δεν θεωρείται νόμιμος κληρονόμος του μη βιολογικού του γονέα.

Τι γίνεται λοιπόν στην περίπτωση που υπάρχει ένα ασφαλιστήριο συμβόλαιο ζωής που έχει ως στόχο να προστατέψει το παιδί;

Κατ’ αρχήν να τονίσουμε πως δεν υπάρχει κάποιο κώλυμα σε σχέση με το συμβόλαιο ζωής του βιολογικού του γονέα. Ζήτημα υπάρχει μόνο για το συμβόλαιο του μη βιολογικού γονέα.

Αν ως δικαιούχοι ορίζονται στο συμβόλαιο οι «Νόμιμοι Κληρονόμοι» καθώς το παιδί δεν έχει βιολογική ή άλλη έννομη σχέση με τον μη βιολογικό γονέα, δεν συμπεριλαμβάνεται στο κληρονομητήριο και συνεπώς δεν μπορεί να πάρει το ασφάλισμα ζωής.

Προκειμένου να πάρει το ασφάλισμα θα πρέπει να οριστεί ονομαστικά ως δικαιούχος. Με αυτόν τον τρόπο το συμβόλαιο γίνεται γνησία σύμβαση υπέρ τρίτου και το παιδί δικαιούται τα χρήματα από το συμβόλαιο ζωής.

Καθώς το συμφέρον κάθε παιδιού είναι πάντα σε προτεραιότητα, καλό θα είναι να υπάρχει η συμβουλή ενός ασφαλιστικού Διαμεσολαβητή, διότι θα δώσει μια λύση σε οποίο θέμα απασχολεί τον λήπτη της ασφάλισης, με επαγγελματισμό και χωρίς μεροληψία.