Γράφει ο Ευάγγελος Γ. Σπύρου
Άρθρο Εκδότη στο πειροδικό ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ "ΝΑΙ"
Στην εποχή της φλυαρίας που ζούμε, ας προσέξουμε και την άποψη του φιλοσόφου Πλάτωνος ότι «του λόγου μέτρον, ουχ ο λέγων, αλλ’ ο ακούων»... Μας χρειάζεται στις εκλογές, στις δουλειές, στη Βουλή, στις συζητήσεις του «καφενείου», στο ΙΝΤΕΡΝΕΤ, στις εφημερίδες, στην τηλεόραση, στα ραδιόφωνα, στο facebook, στα Media γενικώς, στις διαφημίσεις της παραπλάνησης, στα δελτία Τύπου, στις συνεντεύξεις των πολιτικών, στα κηρύγματα θρησκειών, στις διαδηλώσεις των υπέρ δικαιωμάτων των φωνασκώντων…
Φλυαρία είναι αυτό που υπερβαίνει το μέτρο. Η λέξη προέρχεται από το ρήμα φλύω, που σημαίνει υπερχειλίζω. Εκεί κρύβεται η λέξη φαφλατάς ή φαρφαράς και φανφαρόνος. Εκεί και η φληναφία και φληναφήματα από το ρήμα φλέω, που σημαίνει είμαι πλήρης. Εκεί κοντά και ο πολυλογάς και η πολυλογία και ο πολύμυθος και ο παραμυθατζής.
Με πολλή σοφία οι αρχαίοι Έλληνες δημιούργησαν πάμπολλες λέξεις και γνωμικά γύρω από τη φλυαρία, σε αντίθεση με τη σιωπή και το μέτρο: απεραντολογία, αθυροστομία, αργολογία, γλωσσαλγία (ατελείωτη ομιλία που πονάει η γλώσσα), γλωσσομανία, λογοδιάρροια, πολυλογία, σπερμολογία, τανυγλωσσία (μακριά γλώσσα), κουφολογία, βαττολογία, αερολέσχης (αερόμυθος = λόγια του αέρα), κακολογία, ύβρις, ονειδισμός, λοιδορία, ειρωνεία, αστεϊσμός, σαρκασμός, χλευασμός, περίγελως, συκοφαντία, ψόγος, μομφή, ευτραπελία, βλασφημία, στηλίτευσις, προπηλακισμός, βασκανία, χαιρεκακία, σκώμμα, διασυρμός… κ.ά.
«Ίλιγγος λέξεων, που μόνο τα ελληνικά μπορούν να προσφέρουν, γιατί μόνο αυτά εξερεύνησαν, κατέγραψαν, ανέλυσαν τις ενδότατες διαδικασίες της ομιλίας και της γλώσσας, όσο καμιά άλλη γλώσσα…», έγραψε ο Ζακ Λαριέρ στο «Ελληνικό Καλοκαίρι». Ο Ζήνων ο Κιτιεύς από Κύπρο έγραψε ότι «η φύσις μάς έδωσε μια γλώσσα και δύο αυτιά, ώστε να ακούμε τα διπλάσια απ’ όσα λέμε». «Ομιλήσας πολλάκις μετανόησα, σιωπήσας ουδέποτε», έλεγε ο Σιμωνίδης. Στον Θεαίτητο ο Πλάτων γράφει ότι «η μεν γλώττα ανέλεγκτος ημίν, η δε φρην ουκ ανελέγητος». «Πολυλογία πολλά σφάλματα έχει, το δε σιγάν ασφαλές», ήταν η άποψη των Ελλήνων και ειδικότερα των Λακώνων «το λακωνίζειν εστί φιλοσοφείν»... «Ή λέγε τι σιγής κρείσσον ή σιγήν έχε», υποστήριζαν, δηλαδή «ή λέγε κάτι καλύτερο από τη σιγή ή σώπαινε»…
Όσοι ακούνε δεν μπορούν να υποφέρουν τη φλυαρία και τους φλύαρους. Θεωρείται συμφορά ο «λάλος γείτων», ο κατάλαλος, αυτός που μιλά απέναντι σε κάποιον. «Γλώσσης περίπατος εστίν αδολεσχία» και «αηδές ανήρ αδολέσχης», έγραψε ο Πλάτων, τονίζοντας πιο πολύ το να λες αρκετά (άδην = αρκετά και λέσχη από το λέγω).
Σκέφτηκα να γράψω αυτές τις σκέψεις εποχή φλυαρίας, όχι μόνο στις μέρες των εκλογών, αλλά σε μέρες που ζούμε με δίωρη φλυαρία παντού λόγω εμπορικής, αλλά και πολιτικής προπαγάνδας που υπερέβη το μέτρο και οδήγησε σε απελπισία πολλούς συνανθρώπους μας. Πολλές φορές οδήγησε και σε κακολογία με αδικίες για πολλούς.
Είναι και δύο σημεία που πονάνε πιο πολύ ως Έλληνα και πολίτη αυτής της χώρας. Πρώτον, επηρεάστηκε αρνητικά η νέα γενιά από όλο αυτό τον καταστροφικό καύσωνα φλυαρίας που μάρανε τα νέα βλαστάρια μας, τα μάρανε και άλλα έκαψε, με αποτέλεσμα τα καμένα όνειρα, τη φτώχεια των λέξεων, τη βία και την αυθάδεια, που με πόνο μου θυμίζει τη φράση του Αριστοτέλη που έγραψε για τον Λόγον ότι «εν τοις άλλοις ζώοις η ομιλία αλόγως υπάρχει» (Αριστοτέλης, Οικονομία).
Πολλά από τα νέα Ελληνόπουλα δεν γνωρίζουν ελληνικά, δεν μιλάνε ελληνικά, δεν γράφουν ελληνικά, δεν έχουν στο λεξιλόγιό τους πολλές λέξεις ελληνικές. Μιλάνε πολλά παιδιά με συνθηματικά, με ξένους όρους, με ατάκες διαφημίσεων, με φτωχή ανθρώπινη επικοινωνία... Μάλλον φταίει η φλυαρία του συστήματος.
Το δεύτερο που με πονά είναι η εν γένει τυποποίηση στη συμπεριφορά και επικοινωνία που μας προέκυψε από προπαγανδιστική φλυαρία ανθρώπων με έλλειψη ελληνικής παιδείας και γνώσεων και οδήγησε τη νέα Ελλάδα στην μαζοποίηση, στα ίδια φαστ φουντ φαγητά (burger), στο ίδιο ποτό (Coca Cola), στα ίδια πράσινα ρούχα στρατού, στον ίδιο τρόπο ζωής, στον ίδιο τύπο θερμοκοιτίδας στη γέννα, σε ίδια «κουτιά» στέγης-διαμερίσματα, σε ίδια «κουτιά» εξόδου, σε ίδια διασκέδαση, στο ίδιο σούπερ μάρκετ, στα ίδια ρούχα, στα ίδια κουτιά-αυτοκίνητα, στην ίδια ξένη γλώσσα, στα αντικείμενα κ.λπ. κ.λπ… και στην καθημερινή TV, τυποποιημένη σε λέξεις, έργα, συμπεριφορά, προγράμματα, διαφημίσεις... Δεν είναι αυτή η πραγματική Ελλάδα με αυτήν τη φλυαρία.
Αυτή η φλυαρία διαπέρασε τα πάντα και στο χώρο του ασφαλιστικού κλάδου, όπου η φλυαρία πολλών ασφαλιστών οδήγησε να θεωρούνται πολλοί ασφαλιστές «μπλαμπλάδες» και «επαγγελματίες», που πρέπει να φοβάσαι για το αν λένε αλήθειες ή κρύβονται.
Μέρες του ελληνικού Πάσχα που περισσότεροι από τους μισούς Έλληνες θα επισκεφθούν τον τόπο τους, τις πατρίδες τους, τις εκκλησίες τους, τα χωριά τους, τα έθιμά τους, τους αρχαίους ναούς και θέατρα, τα λαμπερά ακρογιάλια και τους πολύχρωμους αγρούς, τα χρυσοπόρφυρα δειλινά στα νησιά και τους πράσινους λόφους των μικρών πατρίδων, τους συγγενείς και τα κοιμητήρια των προγόνων, ας σιωπήσουμε μπροστά στο δώρο που μας έδωσε η ζωή να ζούμε εδώ και να πούμε βραδινές προσευχές από τα παιδικά μας χρόνια…
Ας σιγήσουμε παύοντας τα πολλά λόγια και ας αστράψουν οι ματιές μας και η καρδιά μας ας πετάξει ψηλά στις κορφές μιας νέας φιλοσοφίας για την Όμορφη Ζωή με τα τόσα καλά της, που μισεί τα φλύαρα λόγια.
«Άνοιξη μπήκε για καλά και η θάλασσα παιζογελά κι ανθίζουν κήποι εντός μου», τραγούδαγα κάποτε με συμμαθητές μου στο σχολείο και με την ίδια χαρά άκουγα το Ευαγγέλιο της Αναστάσεως, υπόδειγμα σοφίας και ξεχωριστού λόγου.
«Ἐν ἀρχῇ ἦν ὁ Λόγος, καὶ ὁ Λόγος ἦν πρὸς τὸν Θεόν, καὶ Θεὸς ἦν ὁ Λόγος. Οὗτος ἦν ἐν ἀρχῇ πρὸς τὸν Θεόν. πάντα δι’ αὐτοῦ ἐγένετο, καὶ χωρὶς αὐτοῦ ἐγένετο οὐδὲ ἓν ὃ γέγονεν. Ἐν αὐτῷ ζωὴ ἦν, καὶ ἡ ζωὴ ἦν τὸ φῶς τῶν ἀνθρώπων».
Μπροστά σε όλα τα μυστήρια που συμβαίνουν, ας σιωπήσουμε. Οι μέρες του Πάσχα λένε πολλά, χωρίς πολλά λόγια, με μέτρο ας ακούσουμε τι μας λένε!
Χρόνια πολλά, καλό Πάσχα!
Ευάγγελος Γ. Σπύρου
Για μεγέθυνση πατήστε εδώ
