Τα πάνω κάτω ήρθαν μέσα στα δύο πρώτα χρόνια διακυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας με την πανδημία να προκαλεί ισχυρές αναταράξεις και να αλλάζει άρδην τόσο τον κυβερνητικό σχεδιασμό, όσο και την καθημερινότητα των πολιτών.
Σε όλο αυτό το διάστημα το Μέγαρο Μαξίμου αντιμετώπισε μεγάλες προκλήσεις και εκ του αποτελέσματος και παρά τις επιμέρους αστοχίες παρατηρεί κανείς ότι η Κυβέρνηση αντιμετώπισε επαρκώς την κρίση, κάτι που αναγνωρίζει και η πλειοψηφία των πολιτών σύμφωνα με τα αποτελέσματα των προηγούμενων δημοσκοπήσεων.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης βρίσκεται σε ένα ιστορικό σταυροδρόμι: αφενός επιδιώκει την ασφαλή μετάβαση στην κανονικότητα, αφετέρου επιχειρεί μέσα από ένα συγκροτημένο σχέδιο να αλλάξει άρδην την εικόνα της χώρας, να αξιοποιήσει τα συγκριτικά της πλεονεκτήματα, να δημιουργήσει τις προϋποθέσεις για ένα βιώσιμο και ανθεκτικό μέλλον. Το δεύτερο μισό της πρώτης τετραετίας Μητσοτάκη συνιστά μια μεγάλη αναπτυξιακή ευκαιρία για την Ελλάδα.
Το επέκεινα της πανδημίας μπορεί υπό προϋποθέσεις να εξελιχθεί σε μία νέα πορεία για τη χώρα όπου θα πρωταγωνιστεί, θα αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση σε ολόκληρη την Ευρώπη και θα συνεχίσει να διαδραματίζει ένα εποικοδομητικό και σταθεροποιητικό ρόλο στην ευρύτερη περιοχή της ανατολικής Μεσογείου.
Το πρωθυπουργικό γραφείο διαθέτει σημαντικά εργαλεία για να κινηθεί γρήγορα και αποφασιστικά προς αυτή την κατεύθυνση, όπως λόγου χάρη το «Ελλάδα 2.0» και φαίνεται ότι η αποφασιστικότητα του Πρωθυπουργού έχει παίξει ρόλο στο να μην χαθεί ούτε ένα λεπτό σ΄ αυτήν την εθνικής σημασίας υπερπροσπάθεια.
Ωστόσο, επειδή ο δρόμος δεν είναι στρωμένος με ροδοπέταλα, χρειάζεται προσοχή και προσήλωση, αλλά και ειδικό ενδιαφέρον σε επιμέρους θέματα. Για παράδειγμα συνιστά αδήριτη ανάγκη η υλοποίηση μέτρων στήριξης της νεολαίας και η δημιουργία νέων καλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας, η αντιμετώπιση του δημογραφικού, η επέκταση της τουριστικής σεζόν και η αξιοποίηση του χειμερινού τουρισμού για ξένους επισκέπτες, η στήριξη της περιφερειακής ανάπτυξης με κίνητρα, η εξωστρέφεια στην εκπαίδευση και η εμπέδωση της σπουδαιότητας της συμμετοχής της χώρας στην Ε.Ε, η αξιοποίηση των εναλλακτικών μορφών ενέργειας και ο σεβασμός στο περιβάλλον, αλλά και η επέκταση του σιδηρόδρομου σε κάθε γωνιά της χώρας.
Διακόσια χρόνια μετά την κήρυξη της ελληνικής επανάστασης, η χώρα καλείται να κάνει τη δική της επανάσταση λογικής. Η βούληση υπάρχει, μένει πλέον να φανούν και τα προσδοκώμενα αποτελέσματα.
Ποιος είναι ο Σπύρος Καπράλος
Ο Σπύρος Καπράλος σπούδασε Τηλεόραση και Ραδιόφωνο στο πανεπιστήμιο του Salford της Μεγάλης Βρετανίας. Κατέχει μεταπτυχιακό τίτλο από το ίδιο πανεπιστήμιο στις Πολιτικές Επιστήμες. Συμμετείχε στο πρόγραμμα Socrates και εξειδικεύθηκε στα Digital Media στο Furtwangen Universität της Γερμανίας. Επίσης, κατέχει τίτλο Μ.Α στην Ποιοτική Δημοσιογραφία και τις Νέες Τεχνολογίες (με distinction) από το European Communication Institute (ECI) και το Donau Universität Krems της Αυστρίας. Έχει εξειδικευθεί στην Επικοινωνιακή Διαχείριση Κρίσεων στο ΕΚΠΑ.
Είναι μέλος της ΕΣΗΕΑ. Εργάστηκε σε εφημερίδες, στο διαδίκτυο, στο δημόσιο ραδιόφωνο και στη δημόσια τηλεόραση. Το 2014, το Ίδρυμα Προαγωγής Δημοσιογραφίας Αθανασίου Βασιλείου Μπότση του απένειμε τιμητική διάκριση για την παρουσία του στο πολιτικό ρεπορτάζ.
Την περίοδο 2012-2015 διετέλεσε διευθυντής του γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας, ενώ από το 2016 έως το 2018 ήταν επικεφαλής του Γραφείου Τύπου της Νέας Δημοκρατίας στη Βουλή. Επιπλέον, εργάστηκε στο Γραφείο Τύπου του Υπουργείου Οικονομικών. Είναι επικεφαλής του ΠΜΣ Θεσμοί, Επικοινωνία και Ευρωπαϊκή Ολοκλήρωση στο Ευρωπαϊκό Ινστιτούτο Επικοινωνίας και διδάσκει Political Communication in European Sphere στα μεταπτυχιακά προγράμματα του Ινστιτούτου.
Μιλάει Αγγλικά και Γερμανικά.
