Ζητώ συγγνώμη για τον τίτλο του άρθρου, αλλά αυτή την περίοδο οι εμβολιασμένοι και οι αρνητές τους μονοπωλούν το ενδιαφέρον όλων μας, ενώ οι ιδιωτικά ασφαλισμένοι και οι υποψήφιοί τους είναι χωρίς δυνατή φωνή στην ελληνική κοινωνία και τα ΜΜΕ, που αν ψήφιζαν ένα πολιτικό κόμμα, δεν θα κατάφερναν να το βάλουν στην Ελληνική Βουλή, στερούμενοι επικοινωνιακής δύναμης (δείγμα το ότι τα κόμματα τους αγνοούν σκανδαλωδώς και πλειστάκις είναι εναντίον των συμφερόντων τους, όπως πχ το τελευταίο νομοσχέδιο για τις φυσικές καταστροφές).

Όπως αντιλαμβάνεστε το παρόν άρθρο ασχολείται με κάποια διαφημισμένα «προνόμια» των ιδιωτικά ασφαλισμένων, που δεν είναι τόσο εξασφαλισμένα λόγω Solvency II όσο θέλει να τα εμφανίσει η παρακάτω ανάρτηση που έκανε στις 26/06/2021 η ΕΑΕΕ στην ιστοσελίδα της https://www.facebook.com/eaee.gr/.

«Οι ευρωπαϊκές ασφαλιστικές εταιρίες διέπονται από ένα αυστηρό θεσμικό πλαίσιο εποπτείας βασισμένο στην ενιαία νομοθεσία Solvency II, που διασφαλίζει ότι είναι συνεπείς στις υποχρεώσεις τους απέναντι στους ασφαλισμένους».

Λυπάμαι που διαφωνώ, όχι ως προς το ότι το Solvency II είναι ένα εξόχως αυστηρό θεσμικό πλαίσιο εποπτείας, αλλά ως προς το ότι αυτό το θεσμικό πλαίσιο, μαζί με την ΤτΕ (εποπτική αρχή των ασφαλιστικών εταιριών που δραστηριοποιούνται στην Ελλάδα), αρκεί για να διασφαλίσουν ότι :

«η οποιαδήποτε από αυτές τις ασφαλιστικές εταιρίες θα είναι πάντα συνεπής στις υποχρεώσεις της απέναντι στους ασφαλισμένους της».

Την διαφωνία μου αυτή τη στηρίζω στα παρακάτω σημεία:

α. Η Φερεγγυότητα ΙΙ (Solvency II) αποβλέπει στην κεφαλαιακή θωράκιση των ασφαλιστικών επιχειρήσεων μέσω σύγχρονων κανόνων αποτίμησης βασιζόμενων σε ακραία σενάρια, προκειμένου η πιθανότητα πτώχευσής τους να περιοριστεί για τους επόμενους 12 μήνες «κάποιας χρονικής στιγμής» σε ποσοστό 0,5%.

Αυτό το «κάποια χρονική στιγμή» μέχρι τώρα είναι το τέλος κάθε ημερολογιακού 3μήνου.

1ο συμπέρασμα:

Άρα στο μυαλό μας ας κρατήσουμε το χρονικό διάστημα (μόνο 12 επόμενοι μήνες) και την (έστω και πολύ μικρή) πιθανότητα πτώχευσης μιας ασφαλιστικής εταιρίας (0,5%) και ας πάψουμε να παρασυρόμαστε από το εάν η φερεγγυότητα μιας ασφαλιστικής εταιρίας είναι κατά πολύ μεγαλύτερη από την φερεγγυότητα μιας άλλης και ας προσπαθήσουμε να εμβαθύνουμε στις λεπτομέρειες των όρων των ασφαλιστηρίων τους συμβολαίων και σε όσα αυτοί αναφέρουν, αλλά και σε όσα αποφεύγουν να αναφέρουν ως μελλοντικές τους δεσμεύσεις έναντι των ασφαλισμένων τους.

β. Οι αρχές κάθε χώρας, οι οποίες είναι επιφορτισμένες να ελέγχουν τις εποπτευόμενες από αυτές ασφαλιστικές εταιρίες κυρίως όσον αφορά τα του Solvency II, εντοπίζουν πάρα πολύ έγκαιρα τυχόν αποκλείσεις από το SCR κάποιας από αυτές και αν οι μέτοχοί της μαζί με τα ανώτατα διοικητικά της στελέχη  δεν συμμορφωθούν έγκαιρα με τις υποδείξεις της και τα ελλείμματα αγγίξουν ή πέσουν κάτω από το MCR, τότε «αρχίζουν τα όργανα» για τη συγκεκριμένη ασφαλιστική εταιρία, με πιθανότερη κατάληξη την άρση της άδειας της λειτουργίας της.

2ο συμπέρασμα:

Όταν ως απλοί καταναλωτές ασφαλιστικών προϊόντων μαθαίνουμε πως μια εποπτική αρχή «έβαλε σοβαρό χέρι» σε μερικούς μετόχους και σε μερικά ανώτατα διοικητικά στελέχη κάποιας ασφαλιστικής εταιρίας, σοφό θα είναι να απεμπλακούμε όσο γίνεται γρηγορότερα από αυτήν, έστω και αν για τους ίδιους ασφαλίσιμους κινδύνους επιλέξουμε να πληρώσουμε μεγαλύτερα ετήσια ασφάλιστρα και ταυτόχρονα να απεμπολήσουμε/χάσουμε μερικά από εκείνα τα δικαιώματα, τα οποία μέχρι τότε τα θεωρούσαμε ως «κεκτημένα» μας.

Ταυτόχρονα θα πρέπει να γνωρίζουμε το πώς λειτουργούν στη χώρα μας τα νομοθετημένα «εγγυητικά κεφάλαια», δηλαδή το «Επικουρικό Κεφάλαιο» (http://www.epikef.gr/default.aspx) για τον Κλάδο Αυτοκινήτων και το «Εγγυητικό Κεφάλαιο Ζωής» (http://www.pligf.gr/) για τους βασικούς ασφαλιστικούς κινδύνους του Κλάδου Ζωής, καθώς και τα ανώτατα όρια αποζημιώσεων που καταβάλλουν όταν τα ενεργοποιεί ένας ασφαλιστικός εκκαθαριστής της ΤτΕ, επειδή δε βρήκε ούτε μια ασφαλιστική εταιρία πρόθυμη να αναλάβει ως έχουν τα ασφαλιστήρια συμβόλαια μιας ήδη χρεοκοπημένης ασφαλιστικής εταιρίας, για πάρα πολύ προφανείς λόγους.

γ. Δυστυχώς σε αυτές τις περιπτώσεις οι εξασφαλίσεις/προνόμια των ασφαλισμένων και των δικαιούχων αποζημιώσεων δεν είναι καθόλου πλήρης, μια και κατά κανόνα κάθε «προβληματική» ασφαλιστική εταιρία, γνωρίζοντας εγκαίρως τις επερχόμενες κεφαλαιακές της ελλείψεις, προσπαθεί να ανακάμψει μέσω νέου ασφαλιστικού τζίρου, αλλά τις περισσότερες φορές εφαρμόζει την τακτική «του πνιγμένου που προσπαθεί να σωθεί τραβώντας τα μαλλιά του», δηλαδή χαμηλώνοντας και άλλο τα ασφάλιστρα των πλέον «πιασάρικων» ασφαλιστικών της προϊόντων (π.χ. αυτοκινήτου, νοσηλείας, κατοικιών) και αυξάνοντας υπέρμετρα τις αντίστοιχες αμοιβές/bonus των συνεργαζόμενων μαζί της δικτύων πωλήσεων.

Αποτέλεσμα αυτής της τακτικής είναι η υπέρμετρη μεγέθυνση & επιτάχυνση των κεφαλαιακών της ελλειμμάτων, έτσι ώστε όταν αφαιρείται η άδεια λειτουργίας της, οι υπόλοιπες ασφαλιστικές εταιρίες να αδιαφορούν πλήρως για τις διαδικασίες μεταφοράς του ασφαλιστικού της χαρτοφυλακίου όπως αυτές αναφέρονται στο Solvency II, ακριβώς λόγω των σημαντικών πλέον κεφαλαιακών της ελλείψεων.

Οι βελτιώσεις που θα μπορούσαν να γίνουν στη νομοθεσία του Solvency II είναι αρκετές και προφανώς ξεφεύγουν από τους σκοπούς του παρόντος κειμένου.

Όμως η βελτίωση που ενδεχομένως θα μπορούσε να γίνει σχετικά σύντομα, είναι μια ειδική διευκόλυνση των κινήσεων του ασφαλιστικού εκκαθαριστή, όχι όσον αφορά την μεταφορά των όρων (και των λοιπών ιδιαιτεροτήτων τους) μιας ήδη χρεοκοπημένης ασφαλιστικής εταιρίας σε μια άλλη αλλά η μεταφορά μόνο της ασφαλισιμότητας όσων ασφαλισμένων της χρεοκοπημένης ασφαλιστικής εταιρίας επιθυμούν να συνεχίσουν να καλύπτονται/ασφαλίζονται, αλλά με τους όρους και τα ασφάλιστρα των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των προσφερόμενων ως ανάδοχων σοβαρών ασφαλιστικών εταιριών.

Με άλλα λόγια είναι τελείως άλλο πράγμα ο διορισμένος από την ΤτΕ  ασφαλιστικός εκκαθαριστής να είναι υποχρεωμένος να αναζητά μια άλλη ασφαλιστική, η οποία να δεχθεί να μεταφέρει στο ασφαλιστικό της χαρτοφυλάκιο όλες τις «υπερβολές» (κοινώς υποπαροχές/υποσχέσεις, αλλά χωρίς ανάλογη αναλογιστική εκτίμηση/τιμολόγηση) που αναφέρουν αρκετοί όροι των ασφαλιστηρίων συμβολαίων της ήδη χρεοκοπημένης ασφαλιστικής εταιρίας, από το να του επιτρέπει η ασφαλιστική νομοθεσία να αναζητά μια άλλη ασφαλιστική εταιρία στην οποία να μεταφέρει μόνο την «ασφαλισιμότητα» όσων ασφαλισμένων της χρεοκοπημένης ασφαλιστικής εταιρίας επιθυμούν να συνεχίσουν να καλύπτονται/ασφαλίζονται, αλλά με τους όρους και τα ασφάλιστρα των ασφαλιστηρίων συμβολαίων των προσφερόμενων ως ανάδοχων σοβαρών ασφαλιστικών εταιριών, ειδικά όσον αφορά μόνο στο θέμα της «μεταφοράς της ασφαλισιμότητάς τους».

Τώρα θα μου πείτε ποιοι είναι σε θέση αλλά και ποιοι έχουν και τη διάθεση να περιπλέξουν ακόμα περισσότερο την υφιστάμενη ευρωπαϊκή ασφαλιστική νομοθεσία, μόνο και μόνο για να διευρύνουν τις επιλογές ενός ασφαλιστικού εκκαθαριστή υπέρ ενός αδαούς και άτυχου ασφαλισμένου κοινού, όταν το συγκεκριμένο ασφαλισμένο κοινό δεν αντιλαμβάνεται τι σημαίνει «κεκτημένο δικαίωμά του» σε μια χρεοκοπημένη ασφαλιστική εταιρία και τι ενδεχομένως σημαίνει «μεταφορά μόνο της ασφαλισιμότητάς του» σε μια ασφαλιστική εταιρία, η οποία διαθέτει σοβαρό και ικανό επιτελείο ανώτατων διοικητικών στελεχών αλλά και μετόχους με πολύ βαθιές «τσέπες» και γνώση του που έχουν επενδύσει τα χρήματά τους.

Τα παραπάνω σχόλια τα οφείλω στην εξαιρετική μου τύχη να έχω εμπλακεί στο παρελθόν με το κλείσιμο δυο ασφαλιστικών εταιριών και να έχω ζήσει από πολύ κοντά όλες τις συνέπειες της άρσης των αδειών της λειτουργίας τους σε καθεστώς τόσο προ όσο και μετά το Solvency II.

Με εκτίμηση,

Γιάννης Περιστέρης

Βιογραφικό
Γιάννης Περιστέρης

Προσωπικά Δεδομένα
Ονοματεπώνυμο: Γιάννης Περιστέρης
Ημερομηνία γέννησης: 01/01/1948
Οικογενειακή κατάσταση: Έγγαμος
Εθνικότητα: Ελληνική
Διεύθυνση οικίας: Ομήρου 22, 17121 Νέα Σμύρνη, Αττική
Τηλέφωνα: Σπίτι: 210 934 2645, Κινητά: 695 549 5878 & 694 5437 187
E-mail: [email protected]

Ανωτάτη Εκπαίδευση
BSc στα Μαθηματικά, από το Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1972).
BSc (Honors) στην Αναλογιστική Επιστήμη, από το City University of London (1978).

Επαγγελματική Εμπειρία στην Ασφαλιστική Βιομηχανία
3ος 2014 - σήμερα: South Eastern Insurance Broker, ως Σύμβουλος Αναλογιστής.
3ος 2018 - 4ος 2019: PrimaryLink Insurance Broker, ως Σύμβουλος Αναλογιστής.
11ος 2017 - 5ος 2018: Eurolife FFH (πρώην ERB) Insurance Company, ως Σύμβουλος Αναλογιστής στις Πωλήσεις.
11ος 2008 - 2ος 2014: La Vie Health Insurance Company, ως Σύμβουλος Διοίκησης (2008 – 2011), ως Υπεύθυνος Διοίκησης (2011 – 2014).
3ος  2005 - 10ος  2008: Alpha Insurance Company, η οποία στη συνέχεια εξαγοράστηκε από την Γαλλική Ασφαλιστική Εταιρία ΑΧΑ, ως Διευθυντής Ζωής και Υπεύθυνος Αναλογιστής.
9ος 1991 - 3ος 2005: Greek Branch of Allianz Life Insurance, ως Διευθυντής Ζωής και Υπεύθυνος Αναλογιστής.
1ος 1973 - 8ος 1991: Ethniki Insurance Company, αρχικά ως υπάλληλος στη Διεύθυνση Αναλογισμού (1973 – 1982) και στη συνέχεια (1982 – 1991) ως Υπεύθυνος του Τομέα Ανάπτυξης των Πωλήσεων Ασφαλειών Προσώπων, με κυριότερο έργο τη δημιουργία και επίβλεψη του ανθρώπινου δυναμικού Agency («διαμεσολαβούντες», αποκλειστικά συνδεδεμένοι με την ΑΕΕΓΑ Η ΕΘΝΙΚΗ).

Λοιπές Δραστηριότητες
Πλήρες μέλος της Ένωσης Αναλογιστών Ελλάδος (FHAS) (https://www.actuaries.org.gr/), από την ημερομηνία ίδρυσής της (1979).
Σχολιασμός επίκαιρων θεμάτων σημαντικού ασφαλιστικού ενδιαφέροντος.