Προσφάτως είδαμε στις ειδήσεις, την προσπάθεια ενός οικογενειάρχη του οποίου η σύζυγος ετών 44, έπαθε ανακοπή και πέθανε κατά τη διάρκεια τηλεργασίας, να πείσει την εργοδότρια εταιρία να το δηλώσει ως ατύχημα.
Ο άνθρωπος δήλωσε καθαρά πως δεν έχει καμία αξίωση από την εταιρία και το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να δηλωθεί ώστε να μπορεί να πάρει κάποια αποζημίωση από τον φορέα της συζύγου ώστε να καλύψει τις ανάγκες ενός μικρού παιδιού.
Πραγματικά η αξία των κεφαλαίων που καλύπτουν τη ζωή ενός εργαζόμενου, μέσα από το ομαδικό του συμβόλαιο, είναι ανυπολόγιστη, ειδικά όταν συμβαίνει κάτι τόσο αναπάντεχο σε έναν άνθρωπο νεότατο, που αφήνει πίσω του μια οικογένεια.
Τι ποσό μπορεί να πάρει από το ταμείο ο σύζυγος σε αυτή τη περίπτωση;
Όποιο και να είναι το νούμερο, σίγουρα δεν είναι οι 24 μισθοί, που συνήθως προβλέπουν τα ομαδικά προγράμματα υγείας.
Ένα ομαδικό πρόγραμμα δίνει τη δυνατότητα για κάλυψη με μεγαλύτερα κεφάλαια από ότι ένα ατομικό, με πολύ οικονομικό ασφάλιστρο.
Πέρα όμως από την κάλυψη του εργαζομένου, το ομαδικό γεφυρώνει τυχόν διαφορές και διαφωνίες με την εργοδότρια εταιρία.
Ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής που προτείνει σε μια εταιρία την κάλυψη των εργαζομένων με κεφάλαια ζωής και ανικανότητας, ουσιαστικά την προστατεύει από δυσάρεστες καταστάσεις και διαμάχες.
Ποιος εργοδότης δεν θα ήθελε να δώσει ένα μεγάλο κεφάλαιο στην οικογένεια που έμεινε πίσω, μετά από ένα σκληρό χτύπημα της μοίρας;
Συνήθως άνθρωποι που εργάζονται μαζί, γνωρίζονται καλά και μια απώλεια, είναι απώλεια για όλους.
Δυστυχώς σπάνια κατά τη διάρκεια που παίρνουμε το έντυπο αναγκών, ρωτάμε τον εργαζόμενο, με ποιον θα μπορούσα να μιλήσω στην εταιρεία που εργάζεσαι;
Μια πρόταση μπορεί να αλλάξει την ζωή μιας οικογένειας, οπότε φυσικά δεν είναι ντροπή ακόμα και να πάρουμε απορριπτική απάντηση. Το ξέρουμε πως δεν μπορούμε να τους σώσουμε όλους αλλά αξίζει να προσπαθούμε συνεχώς να το κάνουμε!
