(των Τάσου Λειβαδίτη - Μίκη Θεοδωράκη)
Εκεί στη δεκαετία τέλος του 1950 - αρχές 1960 το ελληνικό κράτος ήθελε να γκρεμίσει τις παράγκες που υπήρχαν στη Δραπετσώνα στον Πειραιά, όπου για πολλούς λόγους είχαν φτιάξει σπιτάκια πρόσφυγες της Μικρασίας από το 1922 και φτωχολογιάς άνθρωποι χωρίς στον ήλιο μοίρα... Ο Μίκης Θεοδωράκης σε στίχους του Τάσου Λειβαδίτη έγραψε μουσική στο τραγούδι «Δραπετσώνα», που τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης και έγινε μεγάλη επιτυχία. Εκατομμύρια άνθρωποι το τραγούδησαν και το τραγουδούν συνεχώς κάθε μέρα ως σήμερα. Με τον Μίκη Θεοδωράκη μοίρα καλή με έφερε να συζητήσουμε αρκετές φορές στο σπίτι του στην οδό Επιφανούς (φωτογραφία 1) απέναντι από την Ακρόπολη για διάφορα θέματα και για τη φτωχολογιά. Παρέα με τον συγγραφέα και φίλο του Μίκη, τον Γιώργο Λογοθέτη, ακούσαμε πολλές λεπτομέρειες για διάσημα τραγούδια και εμπνεύσεις του μεγάλου συνθέτη. Για το τραγούδι «Δραπετσώνα» έλεγε ότι η μελωδία τού ήρθε στο δρόμο μπροστά στο θέατρο «Καλουτά», στην οδό Πατησίων, πηγαίνοντας για φωνοληψία προς την «Columbia», δισκογραφική εταιρεία. Οδηγούσε το αυτοκίνητο, σταμάτησε και πάνω σε ένα πακέτο τσιγάρα έγραψε τη σύνθεση. Πήγε στην «Columbia», έκατσε σε ένα πιάνο, έπαιξε μουσική και τηλεφώνησε στον Τάσο Λειβαδίτη να γράψει λόγια πάνω στη μουσική. Εκείνος πήγε, άκουσε και σ’ ένα καφενείο έγραψε τα λόγια και του τα πήγε την άλλη μέρα… Η ορχήστρα το έπαιξε, πήγε και ο Μανώλης Χιώτης την άλλη μέρα και έγινε δίσκος. Δείτε: https://www.youtube.com/watch?v=PoVCJmId5TU.
Ήταν ένα πολιτικοποιημένο τραγούδι που πέρασε μέσα στις φλέβες του λαού, ένα βιβλίο, ένα τραγούδι παρέας. Πρώτος το τραγούδησε ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης με την ανεπανάληπτη ερμηνεία που άγγιξε τις καρδιές όλων που το τραγούδησαν, που το χόρεψαν, που έκλαψαν αναλογιζόμενοι πως «έχτισαν» το σπιτάκι τους με ιδρώτα και αναστεναγμούς. Και ενώ όλοι εννοούν τι σημαίνει «Αχ! το σπιτάκι μας κι αυτό είχε ψυχή!» και ενώ το «κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του Έλληνα» είναι σημαντικός στόχος σχεδόν όλων, εντούτοις, όταν ένας ασφαλιστής τούς πλησιάσει να το «ασφαλίσουν», να το σιγουρέψουν, να το εξασφαλίσουν για τα παιδιά τους, οι Έλληνες κατά 80% και πλέον ΑΡΝΟΥΝΤΑΙ, ΑΝΑΒΑΛΛΟΥΝ, ΑΔΙΑΦΟΡΟΥΝ…
Σύμφωνα με στοιχεία από έρευνα της ΕΑΕΕ στις 17.05.2024 (δείτε στην ιστοσελίδα της Ένωσης), οι ασφαλισμένες κατοικίες στην Ελλάδα είναι 1.159.332 από το σύνολο 6.371.901. Από αυτές τις κατοικίες το 62,4%, δηλ. 613.471, είναι με ενυπόθηκο τραπεζικό ενδιαφέρον. Από αυτούς, με αφορμή το κίνητρο έκπτωσης 10% τον ΕΝΦΙΑ, περίπου 215.000 φορολογούμενοι ωφελήθηκαν. Οι αριθμοί κρύβουν πολλά μηνύματα για την ασφαλιστική αγορά και τους κατόχους ακίνητης περιουσίας, που συνδέονται με τον ΕΝΦΙΑ, τους φόρους κληρονομιάς, τους κινδύνους σεισμών, φωτιάς, πλημμυρών, καθιζήσεων κ.λπ. Οι ακίνητες περιουσίες των Ελλήνων αξίζουν περίπου 800 ΔΙΣ. Η συνολική ασφαλιστική αγορά κάνει ετήσιες νέες παραγωγές κοντά στα 5 ΔΙΣ.
Τι φταίει σε αυτή τη δυσαρμονία;
Φταίει η ακρίβεια; Είναι ακριβά τα ασφάλιστρα; Δεν πείθουν οι διαμεσολαβητές; Δεν πιστεύουν στις ασφαλιστικές εταιρείες; Δεν είναι ενημερωμένοι οι Έλληνες πολίτες σε σχέση με τους άλλους λαούς της Ε.Ε. που έχουν ανεβασμένα ποσοστά ασφάλισης; Δεν κινδυνεύουν για ζημιές οι ακίνητες περιουσίες των Ελλήνων λόγω οργανωμένου κράτους σε μέσα προστασίας, σε φωτιές και σεισμούς; Δεν ασκούν καλά το ρόλο τους τα σωματεία και ενώσεις στην ασφαλιστική αγορά; Φταίει η Πολιτεία, η παιδεία;… Φταίνε οι «άλλοι»; Φταίει η Επιτροπή Περιουσίας της ΕΑΕΕ που δεν επικοινωνεί σωστά με το λαό; Ας προβληματιστούμε ΑΜΕΣΑ, αναλόγως ο καθένας.
Το τραγούδι «Δραπετσώνα» είναι πολιτικό τραγούδι που τα λόγια του αφορούν και την ασφαλιστική ελληνική αγορά. Ο Έλληνας αγαπά το σπιτικό του, την οικογένεια, τους απογόνους του. Όλοι έχουν στην καρδιά τους το πατρικό σπίτι που συνδέεται με τη γέννηση, τις χαρούμενες και άσχημες μέρες της ζωής, με το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον. Όλοι έχουν έναν «Οδυσσέα» μέσα τους που νοσταλγούν το σπίτι τους. Στη ραψωδία Ζ 140 της «Οδύσσειας» ο Όμηρος αναφέρει σχετικά λόγια του βοσκού Εύμαιου πως πονούσε πολύ που έχασε τον αφέντη του και δεν θα του ’φευγε ο πόνος ακόμα «κι αν γύριζε στο σπίτι των γονιών του, όπου πρωτογεννήθηκε και πέρασε τα νιάτα του» (…«ουδ’ ει κεν πατρός και μητρός αύτις ίκωμαι οίκον»).
Αυτόν τον οίκο των Ελλήνων, τώρα που η κυβέρνηση έκανε ένα βήμα με την έκπτωση ΕΝΦΙΑ, ας τον ασφαλίσουν καλύτερα οι Έλληνες ασφαλιστές, επανασχεδιάζοντας όλες τις πολιτικές γύρω από το θέμα. Ευτυχώς ο Αλέξανδρος Σαρρηγεωργίου ως πρόεδρος της ΕΑΕΕ δούλεψε πολύ γι’ αυτήν την προσέγγιση, παρόλο ότι πολλοί δεν γνωρίζουν τις σχετικές προσπάθειές του… Ας προσπαθήσουν όλοι να αναβαθμιστεί η ασφάλιση κατοικίας, γνωρίζοντας ότι «εκάστω γαρ ο ίδιος οίκος ασφαλές εστί καταφύγιον».
Οίκος είναι ο μικρός χώρος που θέλει να φτάνει ο καθένας μας. Λέξη από το ο = μικρός χώρος και ίκω = φθάνω. Γύρω στον οίκο, η οικία, η κατοικία, η οικογένεια, η οικονομία, το οικόπεδο, η οικοδομή, το οικοδόμημα, η οικειότης (το ζην ομού), η συνοικία, η συγκατοίκηση, ο διοικητής…
Στις μεγάλης κυκλοφορίας εφημερίδες της Κυριακής («Καθημερινή», «Το Βήμα») πρόσεξα ολοσέλιδες διαφημίσεις της Generali με την τράπεζα Alpha Bank, της Εθνικής με την ΕΤΕ, όπως και άλλες διαφημίσεις σε διάφορα έντυπα και TV. Θα παρακινηθούν οι Έλληνες να ασφαλίσουν τον οίκο τους με τη διαφήμιση; Ίσως να είναι μια αφορμή. Στην εποχή της υπερκατανάλωσης, διαφήμισης και πληθώρας Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης οι ασφαλιστές ας βρουν τον τρόπο να ασφαλίσουν το σπιτάκι του Έλληνα που μέσα στα τσιμέντα, στα τούβλα και τα ξύλα κρύβεται μια «ψυχή»! Ας προσπαθήσουν για να μην τους νικήσει η διαφήμιση!
Ευάγγελος Σπύρου
Διάβαστε περισσότερα ΕΔΩ
