Είδα χθες στο NextDeal το άρθρο για την επικινδυνότητα των οθονών πολλαπλής χρήσης (infotainment) στα αυτοκίνητα.

Όχι πως δεν το ξέρουμε, αλλά κάνουμε πως δεν το βλέπουμε.

Το ζήτημα είναι ότι δεν βλέπουμε και τον δρόμο. Τον οποίο επίσης δεν  βλέπουμε όταν πληκτρολογούμε sms στο τηλέφωνο.

Αυτά γίνονται όταν η μια τεχνολογία μπλέκεται με μια άλλη.

Αν προσέξει κανείς το δεύτερο συνθετικό του «infotainment» θα δει ότι προέρχεται από το «entertainment». Δηλαδή είναι μια οθόνη και για να διασκεδάζει τον οδηγό. Και επειδή το ραδιόφωνο το ακούμε αλλά δεν το κοιτάμε, την οθόνη για να μας διασκεδάσε , χρειάζεται να την κοιτάμε.

Αλλά τότε, χρειάζεται κάποιος άλλος να οδηγεί το αυτοκίνητο.

Προϋποτίθεται ότι η απόλυτα αυτόνομη οδήγηση θα το έκανε αυτό. Αλλά εκείνη δεν ήρθε ταυτόχρονα με τις οθόνες.

Το να βάλεις μια οθόνη στο αυτοκίνητο δεν είναι τόσο δύσκολο, όσο το άλλο.

Το Marketing βέβαια θα μας πει ότι σας προσφέρουμε ένα αυτοκίνητο που είναι έτοιμο να υποδεχθεί την αυτόνομη οδήγηση, για χαρείτε τότε ένα χαλαρό ταξίδι χαζεύοντας την οθόνη.

Μέχρι τότε όμως έχετε την ευκαιρία να βλέπετε σε live το ατύχημα που προκαλείτε.