Τα αποτελέσματα των εξετάσεων πιστοποίησης διαμεσολαβούντων που δημοσιεύτηκαν στις 24 Απριλίου, ήταν μάλλον απογοητευτικά.
- Από τους 983 υποψήφιους πράκτορες και συντονιστές πέρασαν μόνο οι 454. Ποσοστό επιτυχίας 46%! (Κόπηκαν περισσότεροι από τους μισούς υποψηφίους!)
- Από τους 50 υποψήφιους μεσίτες πέρασαν οι 31. Ποσοστό επιτυχίας 62% (Δεν είναι κακός Μ.Ο.)
- Από τους μόνον 153 υποψήφιους στα επενδυτικά ασφαλιστικά προϊόντα, πέρασαν μόνον οι 52. Ποσοστό επιτυχίας 34%!!! (Κόπηκε το 66%. Μάλλον απογοητευτικό)
Αυτά τα αποτελέσματα θεωρώ ότι πρέπει να μας προβληματίσουν, για τρεις τουλάχιστον λόγους.
Πρώτος, που αφορά τα δίκτυα πωλήσεων. Είναι αρκετό αυτό το πλήθος επιτυχόντων (ιδιαίτερα στους πράκτορες και συντονιστές) για να καλύψει τις ανάγκες και να αναζωογονήσει την αγορά; Με τι ρυθμούς θα πρέπει να τρέξει η ετήσια στρατολόγηση, από ποιους και με τι κίνητρα, για να καλύψει τις παραγωγικές ανάγκες της αγοράς σύμφωνα με τους στόχους της (αλλά και τη φιλοδοξία της να προσεγγίσει τους Μέσους Όρους της ΕΕ), σε πράκτορες, συντονιστές, καθώς και σε μετέχοντες στην προώθηση επενδυτικού χαρακτήρα ασφαλιστικών προϊόντων; Όπου, σημειωτέον, είναι και μεταξύ των προϊόντων αιχμής στο νέο περιβάλλον!
Δεύτερος, που αφορά τις επιχειρήσεις. Έχουμε αναρωτηθεί ποιοι είναι οι πραγματικοί αρμόδιοι και υπεύθυνοι σχεδιασμού, εκτέλεσης και αξιολόγησης των εκπαιδευτικών προγραμμάτων που παρακολουθούν οι διαμεσολαβούντες και τα διοικητικά στελέχη της αγοράς; Πότε ανανέωσαν, εκσυγχρόνισαν και προσάρμοσαν στη νέα νομοθεσία τις γνώσεις και τις εκπαιδευτικές δεξιότητές τους για τελευταία φορά; Μήπως έχουμε μείνει ακόμα στην εποχή που τα εκπαιδευτικά προγράμματα σχεδιάζονταν, επιβλέπονταν και εκτελούνταν από τις διευθύνσεις πωλήσεων, με μόνο προσανατολισμό την κάλυψη των πωλησιακών αναγκών τους; Οι δεξιότητες πωλήσεων είναι οπωσδήποτε αναγκαίες για την ανάπτυξη πωλητών, αλλά πλέον οι νομοθετικές και εποπτικές απαιτήσεις έχουν επιβάλει και νέες «επιστημονικές» (χρηματοοικονομικές, τεχνικές και νομικές) γνώσεις και υποχρεώσεις, τόσο στους πωλητές, όσο και στα διοικητικά στελέχη! Πρέπει να υπάρχει μια ισορροπία μεταξύ των δύο τομέων γνώσεων! Ο σχεδιασμός, η διεξαγωγή και η αξιολόγηση των εκπαιδευτικών προγραμμάτων πρέπει να γίνεται από σύγχρονους και ενημερωμένους επαγγελματίες του είδους, σε συνεργασία με τις διευθύνσεις πωλήσεων, τις διευθύνσεις ανθρωπίνου δυναμικού και τις τεχνικές διευθύνσεις! Οι αναπτυξιακοί στόχοι της αγοράς, σε συνδυασμό με την κάλυψη των εποπτικών υποχρεώσεών της, δημιουργούν ένα νέο περιβάλλον εύθραυστων ισορροπιών, που μέχρι την εξισορρόπησή του απαιτεί σοβαρό σχεδιασμό και παρακολούθηση. Σίγουρα η νέα ψηφιακή τεχνολογία και τα προγράμματα e-learning, είναι χρήσιμα και οικονομικά εργαλεία, αλλά δεν είναι τα μόνα και δεν αποτελούν πανάκεια.
Το αποτέλεσμα του κακού σχεδιασμού και εκτέλεσης το είδαμε σαφώς στις πρόσφατες εξετάσεις πιστοποίησης, με το πολύ υψηλό ποσοστό αποτυχίας, τόσο στους πράκτορες και συντονιστές (που είναι και ο κύριος όγκος των εκπαιδευομένων και η κρίσιμη μάζα), όσο και στο περισσότερο «επιστημονικό» πεδίο των πιστοποιήσεων στα επενδυτικά ασφαλιστικά προϊόντα τύπου Unit Linked. Αξίζει, για παράδειγμα, να σημειωθεί ότι στις πρόσφατες εξετάσεις πιστοποίησης (γ) στα επενδυτικά ασφαλιστικά προϊόντα, με το απογοητευτικό συνολικό αποτέλεσμα αποτυχίας κοντά στο 70%(!), μόνο μια εκ των εταιριών (εκ των μεγαλυτέρων) απευθύνθηκε για την κάλυψη της ανάγκης της σε επίσημο εξειδικευμένο στο αντικείμενο φορέα εκπαίδευσης (και όχι επειδή αυτή η εταιρία δεν έχει αποτελεσματικό τμήμα εκπαίδευσης, αντίθετα!), η οποία εταιρία μάλιστα κατάφερε να αντιστρέψει το αποτέλεσμα για αυτήν και να έχει ποσοστό επιτυχίας που προσέγγισε το 80% των συμμετεχόντων στελεχών της!!! Συγχαρητήρια για την προσπάθεια σε όλους τους! Αυτό τυχαίνει να το γνωρίζω από πρώτο χέρι, επειδή το δίδαξα εγώ αυτό το πρόγραμμα. Οι υπόλοιποι διαμεσολαβούντες που και πως εκπαιδεύτηκαν και πήγαν να δώσουν εξετάσεις, με το γνωστό (κακό) αποτέλεσμα;
Τρίτος, που αφορά την εποπτεία. Ποιος είναι ο στρατηγικός προσανατολισμός της εποπτεύουσας αρχής; Θέλει να αυξήσει ή να μειώσει το μέγεθος της ασφαλιστικής αγοράς; Θέλει να την εξορθολογικοποιήσει και να της αυξήσει τις απαιτούμενες γνώσεις και δεξιότητες και εφόσον αυτό (πιστεύω ότι) θέλει, γιατί δεν την κατευθύνει σε συγκεκριμένη βιβλιογραφία και μεθοδολογία απόκτησης γνώσεων, αλλά την προσανατολίζει στην αποστήθιση, μέσω ερωτηματολογίων και όχι στην ουσιαστική μάθηση; Ποιοι και με ποια κριτήρια θέτουν τα θέματα των εξετάσεων; Είναι μόνο στελέχη της ΤτΕ, της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς και καθηγητές ή μετέχουν και φορείς της ασφαλιστικής αγοράς και που αποσκοπεί αυτή η απόκτηση αυτών των γνώσεων (που σε αρκετές περιπτώσεις δεν υπάρχει πιθανότητα να χρησιμοποιηθούν ποτέ!);
Είναι όλα αυτά τα κριτήρια διατυπωμένα και σαφή; Που και πως μπορεί να μάθει όλα αυτά τα στοιχεία η άμεσα ενδιαφερόμενη ασφαλιστική αγορά;
Επειδή τα πράγματα έχουν γίνει δυσκολότερα απ’ ότι ήταν στο παρελθόν (ακόμα και το πρόσφατο), επειδή οι εποπτικές και νομοθετικές υποχρεώσεις τρέχουν, επειδή η αγορά διψάει για υγιή ανάπτυξη και επίτευξη υψηλών στόχων, πιστεύω ότι θα πρέπει να λάβουμε πολύ σοβαρά υπόψη μας το ζήτημα της εκπαίδευσης, το ζήτημα της στελέχωσης (στρατολόγησης) της αγοράς μας και το ζήτημα του εκσυγχρονισμού των γνώσεων και της στρατηγικής ανάπτυξης των ήδη υπαρχόντων στελεχών και δικτύων μας, αλλά τελικά και των ίδιων των εταιριών της αγοράς μας. Όλα αυτά βεβαίως προς όφελος και των πελατών μας!
Ποιος είναι ο Κώστας Παπαϊωάννου
Ο Κώστας Παπαϊωάννου είναι εξειδικευμένος εκπαιδευτής ασφαλιστικών και τραπεζικών θεμάτων, με πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία και προσανατολισμό στη διαχείριση τεχνικών, χρηματοοικονομικών και διοικητικών αντικειμένων.
Έχει κάνει σπουδές οικονομικής κατεύθυνσης και μεταπτυχιακές σπουδές στα ασφαλιστικά. Έχει εργαστεί σε διευθυντικές θέσεις εκπαίδευσης, σε μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά (Interamerican, Ελληνοβρετανική (νυν ΑΧΑ), ING (N-N), Allianz, Αγροτική, Τράπεζα Πειραιώς).
Συνεργάζεται για διδακτικούς και ερευνητικούς σκοπούς με εκπαιδευτικούς φορείς και επιχειρήσεις, όπως το Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ), το Ελληνικό Τραπεζικό Ινστιτούτο (ΕΤΙ), το Ελληνικό Ινστιτούτο Ασφαλιστικών Σπουδών (ΕΙΑΣ), την ΕΕΔΕ, την KPMG και άλλους οργανισμούς, ως πιστοποιημένος εισηγητής και ειδικός επιστήμονας. Διδάσκει στα προγράμματα του Εθνικού και Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ), Judicial Education Program in Banking and Finance (μεταπτυχιακό πρόγραμμα για ανώτατους δικαστές και εισαγγελείς) και στο Insurance Management Program, αντικείμενα όπως Risk Management, Επενδυτικά και Ασφαλιστικά Προϊόντα κ.α.
Συμμετείχε στη συγγραφή των βιβλίων πιστοποίησης ασφαλιστικών διαμεσολαβητών του Ελληνικού Τραπεζικού Ινστιτούτου και του Ελληνικού Ινστιτούτου Ασφαλιστικών Σπουδών. Έχει αναπτύξει εκπαιδευτικά προγράμματα (παρουσιάσεις και εκτενείς εκπαιδευτικές σημειώσεις) για όλες τις βαθμίδες ασφαλιστικής και τραπεζικής πιστοποίησης.
