Πρόσφατα είδαμε ότι η γερμανική ασφαλιστική επιχείρηση Element Insurance AG, ετέθη υπό καθεστώς αφερεγγυότητας από το αρμόδιο δικαστήριο του Βερολίνου. (δείτε εδώ)
Ας δούμε τι ορίζει το Solvency II (ν.4364/2016) ως αφερεγγυότητα και τι ενέργειες ακολουθούνται από τον επόπτη σε αυτή την περίσταση.
Κατ’ αρχήν ως Φερέγγυα θεωρείται μια επιχείρηση που διαθέτει αρκετά στοιχεία ενεργητικού προκειμένου να υπερκαλύπτει τα στοιχεία του παθητικού και να είναι σε θέση να αποπληρώσει τις υποχρεώσεις της στη λήξη τους. Η φερεγγυότητα ΔΕΝ είναι συνώνυμη της ρευστότητας. Ρευστότητα είναι η ικανότητα της επιχείρησης να αποπληρώνει τις βραχυχρόνιες (εντός του οικονομικού έτους) υποχρεώσεις της, έγκαιρα και στο ακέραιο.
Προϋποθέσεις «φερεγγυότητας»
- Η δυνατότητα της επιχείρησης να πληρώνει τις υποχρεώσεις της (μακροχρόνιες και βραχυχρόνιες)
- Η διασφάλιση της «συνέχειας» των εργασιών της επιχείρησης στο μέλλον
- Η ύπαρξη προοπτικών υγιούς ανάπτυξης της επιχείρησης
Ως περιθώριο φερεγγυότητας ορίζεται η ελάχιστη απαίτηση όπως αυτή καθορίζεται από την νομοθεσία και την εποπτεία, για το ποσοστό υπέρβασης των στοιχείων του ενεργητικού, σε σχέση με αυτά του παθητικού.
Ως Δείκτης Φερεγγυότητας ορίζεται η σχέση κεφαλαίου, με τα καθαρά εγγεγραμμένα ασφάλιστρα. Χρησιμοποιείται προκειμένου να υπολογιστεί η δυνατότητα της ασφαλιστικής επιχείρησης να απορροφήσει πιθανές αξιώσεις αποζημιώσεων.
Τι συμβαίνει όταν μια επιχείρηση θεωρείται ως αφερέγγυα;
Στην πράξη και εφόσον μια επιχείρηση δεν είναι σε θέση να καλύψει αυτές τις προδιαγραφές λειτουργίας και δεν καλύπτει τα υποχρεωτικά από το νόμο 4364/2016 (Solvency II) SCR και MCR και ιδιαιτέρως εφόσον δεν καλύπτει ούτε το MCR (οπότε θεωρείται ως αφερέγγυα), τότε ο επόπτης (για την Ελλάδα η ΔΕΙΑ/ΤτΕ), λαμβάνει όλα τα απαραίτητα κατά την κρίση του μέτρα προκειμένου να προστατεύσει τους κατόχους των ασφαλιστηρίων συμβολαίων.
Σε αυτή την περίπτωση η βιωσιμότητα της ασφαλιστικής επιχείρησης κρίνεται ως αμφίβολη και ο επόπτης δίνει έμφαση στην προστασία των κατόχων των ασφαλιστηρίων συμβολαίων (πελατών της επιχείρησης) και φροντίζει για τη μεταφορά του χαρτοφυλακίου σε μια άλλη ασφαλιστική επιχείρηση, αφού πρώτα εντοπίσει τις ενδιαφερόμενες για την ανάληψη του χαρτοφυλακίου επιχειρήσεις.
Μετά από αυτά και τη διασφάλιση των πελατών/δικαιούχων, η υπόθεση της ασφαλιστικής επιχείρησης οδηγείται στη δικαιοσύνη.
Έτσι μπορούν να εξαλειφθούν φαινόμενα εσφαλμένης ή ελλιπούς διαχείρισης εκ μέρους του επόπτη (τύπου Ασπίς) και να διασφαλιστούν πλήρως τα συμφέροντα των πελατών.
Περισσότερα σχετικά με τη φερεγγυότητα των ασφαλιστικών επιχειρήσεων και γενικότερα όσα αφορούν τις υποχρεωτικές από την ισχύουσα νομοθεσία γνώσεις των ασφαλιστικών διαμεσολαβητών και ειδικά των ασφαλιστικών πρακτόρων, μπορείτε να βρείτε στο βιβλίο «Ασφαλιστικοί Πράκτορες», εκδόσεις Σπύρου 2022.
Ποιος είναι ο Κώστας Παπαϊωάννου
Είναι Visiting Professor του University of Athens MBA με εξειδίκευση στην ασφαλιστική διοίκηση και πιστοποιημένος εκπαιδευτής ασφαλιστικών γνωστικών αντικειμένων με πολυετή εκπαιδευτική εμπειρία.
Έχει γράψει τα βιβλία «Επενδύσεις και Ασφάλιση», εκδόσεις Σπύρου 2021, «Ασφαλιστικοί Πράκτορες», Εκδόσεις Σπύρου 2022 και «Βασική Εκπαίδευση Ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών» στους κλάδους και τα προϊόντα Ζωής και Γενικών Ασφαλίσεων, εκδόσεις Σπύρου 2024, επιπλέον έχει συμμετάσχει στη συγγραφή βιβλίων του ΕΙΑΣ και του ΕΤΙ. Είναι αρθρογράφος του Next Deal.
Έχει κάνει σπουδές οικονομικής κατεύθυνσης και μεταπτυχιακές σπουδές στα ασφαλιστικά. Έχει εργαστεί σε διευθυντικές θέσεις εκπαίδευσης, σε μερικές από τις μεγαλύτερες ασφαλιστικές εταιρίες και τράπεζες που δραστηριοποιούνται στην Ελληνική αγορά.
