Πουλυβότειρα είναι αυτή που τρέφει πολλούς, η Θρεπτική. Βοσκώ σημαίνει τρέφω, ταΐζω. Πουλυβότειρα γη είναι αυτή που ταΐζει πολλούς. Είναι γη ζωοδότρα, αφού δίνει ζωή.

Ο Όμηρος και στην Οδύσσεια (θ 378, τ 408) και στην Ιλιάδα (Γ 89, Ζ 213, Ξ 272, Ψ 368) σε διάφορα περιστατικά αναφερόμενος στη Γη την αποκαλεί πουλυβότειρα, γη ζωοδότρα, «χθονί πολυβοτείρη», πολυθρόφα γη, «χθόνα βωτιανείρα», «χθόνα πουλυβότειρα» (Ξ 272)...

Πνευματική γλυκύτητα νιώθει όποιος διαβάζει στην Οδύσσεια τη σχετική αναφορά στη ζωοδότρα γη (θ 378): Ο Όμηρος περιγράφει τη σκηνή που ο Αλκίνοος, ο Βασιλιάς των Φαιάκων δίνει δώρα στον Οδυσσέα πριν αποχαιρετήσει. Ο Αλκίνοος φιλοξένησε τον Οδυσσέα μετά το ναυάγιο του και τον προέπεμψε στην πατρίδα του Ιθάκη, πατέρας της Ναυσικάς. Πρώτα τον καλωσόρισαν, του έδωσαν ρούχα όμορφα, χόρεψαν και τραγούδησαν, έκαναν αγώνες και του έδωσαν δώρα και χρυσό και ένα σπαθί, και μια χρυσή κούπα και ένα σκέπασμα να σφιχτοδέσει πάνω του του έδωσε η Αρήτη γυναίκα του Αλκίνοου που του θύμισε την Νηρηίδα Λευκοθέα που και εκείνη του έδωσε ένα κεφαλόδεσμο, το κρήδεμνο, να ζώσει πάνω του και να μην έχει φόβο και να φτάσει στο νησί των Φαιάκων. Λένε πως είναι το πρώτο σωσίβιο της ιστορίας αυτό που γράφει η Οδύσσεια στην ραψωδία ε, στίχος 346. Μετά τα δώρα που πήρε ο Οδυσσέας κουβέντιασε λίγο πριν φύγει με την Ναυσικά. “Γειά σου, ξένε μου” του είπε. “Χαίρε και στην χώρα σου σαν φτάσεις κι εμένα φέρνε με στο νου”! Και εκείνης της είπε: “Ναυσικά... θα σε δοξάζω σαν θεά όσο θα ζω στον κόσμο...!”

Διαβάστε τη συνέχεια εδώ.