Με κεντρικό θέμα στις ειδήσεις τον πόλεμο στην Ουκρανία, ότι αφορά τον κοροναϊό (Covid-19) έπεσε σε δεύτερη μοίρα - διεκπεραιωτικά μόνο και στα γρήγορα μαθαίνουμε τι γίνεται με την επιδημία και οι αριθμοί νοσούντων και νεκρών δεν εντυπωσιάζουν πια κανέναν. Πόσο λοιπόν θα υπήρχε ενδιαφέρον από τα ΜΜΕ για μια άλλη επιδημία που αυτές τις ημέρες έχει πάρει διαστάσεις και εγκυμονεί κινδύνους για το περιβάλλον καθώς αυτή μπορεί να επηρεάσει, για άγνωστο διάστημα και συνέπειες το σύνολο των πλασμάτων
Πρόκειται για την επιδημία γρίπης που πλήττει από τα μέσα του προηγούμενου μήνα τους αργυροπελεκάνους (πελακάνος της Δαλματίας) των λιμνών της Δυτικής Μακεδονίας (Μικρή Πρέσπα, Χειμαδίτιδα, Καστοριά) κυρίως και τις κοντινές Βεγορίτιδα, Πετρών καθώς και την Κερκίνη. Η επιδημία που οφείλεται στο στέλεχος H5N1 της γρίπης των πτηνών έχει μέχρι στιγμής θύματα εκατοντάδες αργυροπελεκάνους και λίγους κύκνους τα πτώματα των οποίων μαζεύουν από τα νερά και τις όχθες των λιμνών για να περιοριστεί ο κίνδυνος μόλυνσης και των άλλων πτηνών. Η νόσος πλήττει βέβαια τα πτηνά αλλά κάτω από ορισμένες συνθήκες μπορεί να περάσει και στον άνθρωπο, μέσω άλλων ζώων με άγνωστες συνέπειες. Την τεράστια αυτή προσπάθεια που κάνουν ειδικά συνεργεία της περιφέρειας Δυτικής Μακεδονίας και των περιβαλλοντικών οργανώσεων που δραστηριοποιούνται στην περιοχή δυσκολεύει ο καιρός αλλά όπως δείχνει έχει προκύψει ικανοποιητικό αποτέλεσμα.
Σημειώνεται πως στη Μικρή Πρέσπα είναι η μεγαλύτερη αποικία αργυροπελακάνων σε όλο τον κόσμο και βασικός κόμβος της ιπτάμενης οδού Μεσογείου – Μαύρης Θάλασσας των μεταναστευτικών πτηνών πράγμα που σημαίνει πως αν μολυνθούν το κακό θα εξαπλωθεί σε όλα τα Βαλκάνια και σε όσα σημεία κατευθύνονται και εγκαθίστανται τα πτηνά.
Οι ειδικοί επιστήμονες και όσοι ασχολούνται με αυτά μπορούν να περιγράψουν με λεπτομέρειες το τι ακριβώς συμβαίνει στον φτερωτό κόσμο με αυτή την επιδημία και αναζητούν λύσεις που θα περιορίσουν το κακό. Τα πουλιά αυτά όμως, δεν αποτελούν ένα σύνολο, όπως οι άνθρωποι στην περίπτωση του covid-19 ή για να έρθουμε πιο κοντά στο πρόβλημα με εκείνα που ζουν (λέμε τώρα) στα πτηνοτροφεία όπου μπορούν να εμβολιασθούν ή να θυσιαστούν στην περίπτωση που τα πλήξει η επιδημία.
Οι αργυροπελεκάνοι όμως, όπως και οι πελαργοί καθώς και πλήθος άλλων πουλιών δεν περιορίζονται και δεν μπαίνουν στη σειρά να εμβολιαστούν. Πετάνε όπου τους οδηγεί το ένστικτο (πολλά πουλιά μάλιστα, όπως διαβάζω, έχουν ως βιότοπο το δέλτα του Δούναβη το οποίο μοιράζονται Ρουμανία και Ουκρανία με ότι σημαίνει αυτό στις ημέρες μας) και εκεί μπορεί να μεταφέρουν την νόσο και να κολλήσουν όλα τα είδη. Τούτο συνθέτει έναν εφιάλτη που μπροστά σε αυτά που υφίσταται η ανθρωπότητα από τον κορωναϊό και τον πόλεμο που δεν φαίνεται να περιορίζεται μοιάζει αόρατος και δεύτερης σημασίας.
Οι φωτογραφίες για το σημερινό σημείωμα είναι του Νίκου Παναγιωτόπουλου ο οποίος με άλλα μέλη της περιβαλλοντικής οργάνωσης «Αρκτούρος» και ψαράδες από την λίμνη Καστοριάς που συμμετείχαν εθελοντικά στον καθαρισμό της λίμνης και την υποστήριξη του Αντιπεριφερειάρχη Γιώργου Κασαπίδη συγκέντρωσαν αυτές της ημέρες δεκάδες νεκρά πτηνά τα πτώματα των οποίων θα αποτεφρωθούν σε ειδικές εγκαταστάσεις προκειμένου να περιοριστεί ο κίνδυνος μόλυνσης στα υπόλοιπα και της επέκτασης της νόσου σε άλλα.
