Η πιο έντονη αντίδραση της ελληνικής ασφαλιστικής αγοράς έναντι της Πολιτείας στα τελευταία είκοσι χρόνια ήταν η απαίτηση να ιδρυθεί Εποπτική Αρχή, και αυτό έβγαινε συχνά σε συνέδρια, Γενικές συνελεύσεις, ομιλίες, επετείους κλπ μέχρι που ήρθε η ΕΠΕΙΑ…. Και ο εορτασμός 100 χρόνων το 2007 παρουσία του Πρωθυπουργού Κ. Καραμανλή, με αναφορές και αισιοδοξίες για την εποπτεία.

«Η ιδιωτική ασφάλιση είναι συναρωγός με το δημόσιο ασφαλιστικό σύστημα» είπε ο Πρωθυπουργός. Τα γεγονότα με την ΑΣΠΙΔΑ, η οικονομική κρίση και η αλλαγή εποπτεύουσας Αρχής υπό την Τράπεζα Ελλάδος έδειξαν ότι το ρολόϊ της εποπτείας δεν πήγαινε καλά για πολλά-πολλά χρόνια, σχεδόν 100….

Στα διάφορα ρεκόρ όλων των εποχών αναφέρεται ότι για 99 χρόνια ένα ηλιακό ρολόϊ (το πρώτο) στη Ρωμαϊκή αγορά που τοποθετήθηκε το 263 π.Χ. πήγαινε λάθος. Ήταν λάφυρο του Καρχηδονιακού πολέμου. Στην τοποθέτηση βγήκε ένα πρόβλημα. Στο βορειότερο γεωγραφικό πλάτος της Ρώμης το μήκος της σκιάς του δείκτη ήταν διαφορετικό και έτσι το ρολόϊ έδειχνε λάθος ώρα. Πέρασαν 99 χρόνια μέχρι να τοποθετήσουν δίπλα στο παλιό ένα καινούριο (Πλίνιος).

Για 100 χρόνια και η ασφαλιστική αγορά μας είχε λάθος υπολογισμούς της ώρας ασφάλισης, μέχρι που ήρθε η Εποπτεύουσα Αρχή του σήμερα. Κάποιοι όμως αναρωτιούνται αν το νέο ρολόϊ «ρυθμίστηκε» στην σωστή ώρα κι αν οι δείκτες του θα δείχνουν την πραγματική ώρα… και κυρίως αν οι άνθρωποι που θα το συμβουλεύονται θα είναι εντάξει στους προγραμματισμούς με ώρα Ελλάδος αλλά και στα ραντεβού τους με διεθνή ώρα Λονδίνου, Βρυξελλών, Ασίας, Τόκιο, Αμερικής…

Παρατηρούμε πως το ρολόϊ πάει πίσω στην ηλεκτρονική εποχή και συστήματα ελέγχου, πάει μπροστά στις απαιτήσεις, είναι σταματημένο στον εκσυγχρονισμό, είναι αδυσώπητο και σκληρό στο δευτερόλεπτο για τις υποδομές των άλλων, αργό και καθυστερημένο στις προσωπικές υποχρεώσεις των τραπεζών και της Τραπέζης Ελλάδος. Πού είναι οι αποκεντρωμένες της υπηρεσίες; Έχει ισότιμες και ισόνομες απαιτήσεις από αυτούς που ελέγχει; Οι υπηρεσίες της στη Θεσσαλονίκη υπάρχουν σε έργο ή δουλεύουν μέσω Αθηνών; Εταιρείες, πρακτορεία, μεσίτες, επιμελητήρια, υποκαταστήματα κλπ επαρχίας εποπτεύονται επαρκώς ή καλούνται «ιδίοις εξόδοις» να υφίστανται ζημία χρήματος και χρόνου ανεβοκατεβαίνοντας Αθήνα-Θεσσαλονίκη; Οι άνθρωποι στην Κρήτη; Στην Πάτρα, στα Ιωάννινα; Και το συχνό και συνεχές μαραθώνιο τρέξιμο του χαρτοβασιλείου τύπου θέλω αυτό, θέλω εκείνο, θέλω το άλλο είναι ανάπτυξη και έλεγχος ή λάθος οργάνωση υπηρεσιών; Όλες οι εταιρείες τρέχουν στα «μουγγά» να προσαρμοστούν στην κάθε απαίτηση καθώς νιώθουν «απροστάτευτοι» στις απαιτήσεις μιας υπηρεσίας που πιθανόν δεν έφτιαξε ακόμη ένα ξεκάθαρο σχέδιο-πλαίσιο ελέγχου. Όλοι παραπονιούνται ότι είναι «σαράκι» στην αξιοποίηση του χρόνου τους αυτό το σήμερα θέλουμε τον πήχη εδώ κι αύριο εκεί… και μεθαύριο πιο πάνω…

Ο κλάδος «γονάτισε»… και φάνηκε στην αγωνία αυτών που άκουγαν τις απαιτήσεις της Εποπτείας μέχρι τέλους Αυγούστου…Τίθενται όμως πολλά ζητήματα για τα οποία πρέπει να ενημερωθεί το κυβερνόν κόμμα και ο Πρωθυπουργός. Μάλλον κάποιοι μπήκαν σε υπερβολές λόγω αγνοίας γενικότερων ζητημάτων περί την ασφάλιση. Οι αντιδράσεις τελικά αυτών που δεν ήθελαν την Εποπτεία κάτω από τον έλεγχο της Τραπέζης Ελλάδος, ίσως να αποδειχθούν σωστές.

Τα ζητήματα δεν αφορούν τις ασφαλιστικές εταιρείες, αφορούν και την Πολιτεία και τους πολίτες-καταναλωτές…
Οι φημολογίες και απόψεις μη ενημερωμένων δημοσιογράφων γύρω από υποχρεώσεις εταιρειών και τα περί απορρήτου των ελέγχων δείχνουν ότι η εποπτεία κάπου «σκοτώνει» την ώρα της και το χρόνο ζωής των εταιρειών…
Να περιμένουμε άλλα… 99 χρόνια για να αλλάξει το ρολόϊ, είναι πολύ.
Υπάρχουν όλα τα μέσα και ικανοί άνθρωποι στην Εποπτεία για μια καλή ρύθμιση της ώρας ασφάλισης. Η αταξία δεν ταιριάζει στον ασφαλιστικό κλάδο και οι εταιρείες είναι ώρα να ρυθμίσουν στην ίδια ώρα τα ρολόγια τους μαζί με την Εποπτική Αρχή.

Υ.Γ. Κάνουμε έκκληση στους ανθρώπους της εποπτεύουσας αρχής να δείξουν ότι επιθυμούν την ανάπτυξη της ασφαλιστικής αγοράς. Οι ασφαλιστικές εταιρείες έχουν ανάγκη κλίματος εργασιακής ειρήνης, κλίματος εμπιστοσύνης και μακροπρόθεσμου προγραμματισμού. Η γνώση και εμπειρία των ανθρώπων στις τράπεζες μπορούν να εξασφαλίσουν το παραγωγικό κλίμα και την προοπτική που χρειάζεται για να προσαρμοστούν στα νέα δεδομένα. Ας δείξουν και μια επιείκεια στο ειρηνικό στοιχείο για να ισοφαριστεί η επιείκεια που έδειξαν η Γαλλία, η Ολλανδία, η Αμερική κλπ στις δικές τους εταιρείες. Ας αντιμετωπιστούν τουλάχιστον επί ίσοις όροις, και το ελληνικό φιλότιμο θα δείξει ότι θα δικαιωθούν. Στο τέλος-τέλος προσέφεραν πολλά στον ελληνικό λαό όπως χαμηλό ασφάλιστρο, ιατρικές φροντίδες, οδική βοήθεια, κάλυψη επείγουσας αερομεταφοράς και άλλα. Πχ η ΙΝΤΕΡΣΑΛΟΝΙΚΑ για μια εικοσαετία ήταν ο αποκλειστικός αναπληρωτής των ελλείψεων του κράτους. Τα ελικόπτερά της ήταν αυτά που έκαναν τις επείγουσες αερομεταφορές από τα ξεχασμένα χωριά της Ηπείρου, της Μακεδονίας, της Θράκης και του Αιγαίου. Δεν πήραν ως τώρα κάποιο κρατικό έπαινο τουλάχιστον ας μην τους εμποδίζουμε στο έργο τους. Από την άλλη πλευρά ζυγίστε το κενό στο εισόδημα χιλιάδων ανθρώπων που προσφέρουν τις περιουσίες τους στον κλάδο. Κύριοι της εποπτικής αρχής δώστε μεγαλύτερη παράταση προσαρμογής.



*Στη φωτογραφία το Ρολόϊ του Κυρρήστου. Ανεγέρθηκε από τον Έλληνα αστρονόμο Ανδρόνικο από τη Κύρρο της Μακεδονίας (ή Μακεδονικής Συρίας) επί εποχής Σύλλα (στο πρώτο μισό του 1ου αιώνα π.Χ.), ανατολικά του αρχαιολογικού χώρου του μικρού πρόπυλου της ρωμαϊκής αγοράς στην Αθήνα.

Μετά την εκκένωση της Αθήνας από τα στρατεύματα του Μοροζίνη και την ανακατάληψή της από τους Τούρκους, το κτίριο αυτό μετατράπηκε σε Τεκέ (=μουσουλμανικό μοναστήρι) από Δερβίσηδες που είχαν έλθει από διάφορα μέρη της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας και εγκαταστάθηκαν σ΄ αυτό. Στην αρχή αυτοί οι δερβίσηδες ήταν άνθρωποι ανυπάκουοι που δημιουργούσαν αρκετά προβλήματα στη οθωμανική διοίκηση. Στις αρχές του 19ου αιώνα ο τότε βοεβόδας της Αθήνας Χασεκής αναγκάσθηκε με στρατό να τους καθυποτάξει, απειλώντας τους πως αν δεν ακολουθήσουν τις σχετικές διατάξεις της διοίκησης θα τους εκδίωκε. Έτσι αυτοί παρέμειναν περιοριζόμενοι εντός του κτιρίου, συντηρούμενοι με κοινή δαπάνη από εισφορές μουσουλμάνων κατοίκων που έτρεφαν γι αυτούς μεγάλο σεβασμό. Στον Τεκέ αυτό φιλοξενούνταν επίσης και ανώτατοι ιερουργοί του μουσουλμανικού δόγματος που έφθαναν στην Αθήνα.

Ο Γάλλος περιηγητής Κόμης ντε Φορμπέν που επισκέφθηκε την Αθήνα το 1817 βρήκε το ωρολόγιο του Κυρρήστου να κατέχεται από τους Δερβίσηδες που διακρίνονταν για την ομορφιά τους και τη σεμνότητα του ήθους των αλλά ήταν ιδιαίτερα αυθάδεις σε κάθε είδους δεσποτική διοικητική Αρχή. Οι Δερβίσηδες έμειναν στο μνημείο μέχρι το 1821 οπότε και καταλήφθηκε η Αθήνα από τους Έλληνες, με αποτέλεσμα να διαφύγουν άλλοι στην Εύβοια και άλλοι στη Μικρά Ασία. Γεγονός πάντως είναι ότι η παρουσία και διαμονή αυτών στη μνημείο διέσωσε αυτό από ποικίλες καταστροφές, όταν αντίθετα φθάνοντας Ευρωπαίοι αρχαιολάτρες αφαιρούσαν και άρπαζαν αρχαιότητες. Απ΄ όταν περιήλθε το μνημείο αυτό στα χέρια των Ελλήνων συμπεριελήφθη στις αρχαιότητες και στους αρχαιολογικούς χώρους της Αθήνας. Η δε συνοικία που αναπτύχθηκε γύρω απ΄ αυτό ονομάζεται ομοίως συνοικία Αέρηδες.

Περιγραφή μνημείου
Πρόκειται για ένα πυργωτό οκτάγωνο οικοδόμημα από πεντελικό μάρμαρο, μήκους πλευράς 3,20 μέτρων και συνολικού ύψους 12 μέτρων, του οποίου η βάση αποτελείται από τρεις βαθμίδες. Η στέγη του είναι κωνική κεραμοσκεπής. Στη νότια πλευρά φέρει ένα ημικυλινδρικό πρόσκτισμα μικρότερου ύψους ενώ στη ΒΑ και ΒΔ πλευρά φέρει από ένα πρόπυλο με δύο αντιτακτούς κίονες έκαστο.
Στη κορυφή της στέγης φέρονταν ένας ορειχάλκινος ανεμοδείκτης υπό μορφή Τρίτωνα ο οποίος περιστρεφόμενος έδειχνε, κρατώντας δείκτη, τη κατεύθυνση ενός από τους οκτώ κύριους ανέμους που επικρατούσε κατά την παρατήρησή του. Οι άνεμοι αυτοί προσωποποιημένοι φέρονται ανάγλυφοι να ίπτανται (φτερωτοί) στο άνω μέρος εκάστης πλευράς του πύργου, φέροντας ο καθένας και ιδιαίτερο σύμβολο. Τα ονόματά τους φέρονται χαραγμένα κάτω από το αντίστοιχο τμήμα του οκταγωνικού γείσου, οι οποίοι και είναι: ο Βορρέας (βόρειος), ο Καικίας (βορειοανατολικός), ο Απηλιώτης (ανατολικός), ο Εύρος (νοτιοανατολικός), ο Νότος (νότιος), ο Λιψ (Λίβας, νοτιοδυτικός), ο Ζέφυρος (δυτικός), και ο Σκίρων (βορειοδυτικός). Κάτω δε από κάθε τέτοια ανάγλυφη προσωποποίηση εγχάρακτες ακτίνες κατά διάφορους σχηματισμούς αποτελούσαν αυτούσια ηλιακό ρολόι.

Ειδικότερα για τον υπολογισμό της ώρας σε ανήλιες ημέρες υπήρχε μέσα στο κτίσμα ιδιαίτερη εγκατάσταση υδραυλικού ρολογιού. Τούτο συνάγει στο συμπέρασμα πως ο κατασκευαστής του μνημείου συνδύασε τις εφευρέσεις προηγουμένων κατασκευαστών ρολογιού, όπως του Αρχιμήδη, του Κτησίβιου καθώς και του Φίλωνα. Μάλιστα όπως σημειώνει ο Ουάρρωνας, στη νότια πλευρά του οικοδομήματος υπήρχε δοχείο κυλινδρικού σχήματος με νερό που παρεχόταν μέσω αγωγού από πηγή της βόρειας πλευράς της Ακρόπολης. Ο δε Βιτρούβιος ονομάζει το μνημείο αυτό "Πύργο των Ανέμων" καθώς το περιγράφει με πολλές λεπτομέρειες. Τέλος η εξωτερική μορφή του μνημείου κατατάσσεται στον κορινθιακό ρυθμό (εκ των κιονοκράνων) ενώ το εσωτερικό του σε δωρικό ρυθμό (βαρύ αυστηρό). Συνέχεια του κτιρίου ΝΑ ήταν το Αγορανομείο επί πολυβάθμιτης μαρμάρινης βάσης.
Το μνημείο αυτό θεωρείται ο αρχαιότερος μετεωρολογικός - ωρομετρικός σταθμός του κόσμου.(Πηγή: Βικιπαιδεία)