«…Εν τούτοις…παρά τα αναντίρρητα ταύτα προσόντα η «ΕΘΝΙΚΗ» δεν συνεκέντρωσεν ακόμη όλας τας ασφαλείας του κράτους και υπάρχουσι πολίται προτιμώντες εξ επιπολαιότητος τας ξένας ασφαλείας…».

Οι παρατηρήσεις αυτές είναι γραμμένες στην εφημερίδα ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ στις 5 Οκτωβρίου 1901 Αρ. Φυλ. 7040 σελ.: 3 σε άρθρο που αναδημοσίευε από εφημερίδα του Βόλου, εκατόν εννέα χρόνια πριν, τον περασμένο αιώνα!

Η Ελλάδα τότε έβγαινε από μια πτώχευση κάτι που συζητιέται και σήμερα, 70 ασφαλιστικές εταιρείες στα τέλη του 19ου αιώνα καταποντίστηκαν στον αφανισμό επιφέροντας κλονισμό της ασφαλιστικής πίστης του κοινού που μοιραίως στράφηκε στις ξένες ασφαλιστικές εταιρείες που σύντομα κατέκτησαν την ασφαλιστική αγορά του τόπου (κάπου ο ίδιος αριθμός εταιρειών έκλεισε και τα τελευταία χρόνια 1980-2010). Μόνο μια εταιρεία Ελληνική, η ΕΘΝΙΚΗ, κατάφερε να επιβιώσει από το 1891 ως το 1902 διάστημα στο οποίο δεν ιδρύθηκε καμία άλλη Ελλην. ασφ. εταιρεία.

Η ίδρυση της Εθνικής ασφαλιστικής ήταν αποτέλεσμα και της έντονης διαμάχης Ελλήνων και ξένων γενικώς και ασφαλιστικώς.
Στην Ελληνική ασφαλιστική αγορά στις 27 Μαΐου 1891 σαν σήμερα που γράφω αυτές τις γραμμές γράφτηκε η χρυσή σελίδα όλων των ασφαλιστικών εποχών. Εφοδιασμένοι με πληρεξούσια οι διαπρεπέστεροι οικονομικοί παράγοντες της εποχής υπέγραψαν το ιδρυτικό Καταστατικό Συμβόλαιο για τη δημιουργία της μόνης Ελληνικής Ασφαλιστικής εταιρείας που ζει τρεις αιώνες. (Στις 15 Ιουνίου 1891 υπογράφηκε το Βασιλικό Διάταγμα και στις 22 Ιουνίου 1891 δημοσιεύτηκε στην Εφημερίδα Κυβερνήσεως, τυπική ημερομηνία γενεθλίων Εθνικής). Η Διάρκεια απεριόριστος. (Και αλλοίμονο σ’ αυτόν που πιθανόν θα υπογράψει πώλησή της). Στην οδό Αιόλου στο κτήριο της Εθνικής Τραπέζης που ο ιδρυτής της Γεώργιος Σταύρος (ή Σταύρου) που υπήρξε Φιλικός και Τραπεζίτης, εξ Ιωαννίνων Ηπείρου, πήρε σπουδαίες αποφάσεις για τη συγκρότηση την οικονομική του Νεοελληνικού κράτους, εκεί ο Παύλος Καλλιγάς που γνώριζαν όλοι ως υπουργό και καθηγητή Πανεπιστημίου και Διοικητή της Εθνικής Τραπέζης Ελλάδος υποδέχτηκε παρουσία της όλης Διοίκησής της τους επιφανείς που θα υπέγραφαν: εκπρόσωποι πέντε μεγάλων τραπεζών, βουλευτές, υπουργοί, νομομαθείς. Κανένα σημαντικό όνομα δεν απουσίαζε. Ο Παύλος Καλλιγάς ήταν επικεφαλής της ιδέας και του ονόματος ΕΘΝΙΚΗ. Με επιστολή μας προς τον Διευθύνοντα Σύμβουλο κ. Δ. Παλαιολόγο προτείναμε όπως και μέσω του Ασφαλιστικού ΝΑΙ, η ΕΘΝΙΚΗ να τιμήσει με μεγαλοπρεπή ανδριάντα στον όμορφο περιβάλλοντα χώρο της τον Παύλο Καλλιγά αλλά και τον Γ. Σταύρου (προσθέτουμε σήμερα). Οι χιλιάδες ασφαλιστές της ας αποφασίσουν στο επόμενο συνέδριό τους να πραγματοποιηθεί τάχιστα.

Ο Υποδιοικητής της ΕΤΕ Στέφανος Στρέϊτ δήλωσε τότε: «Η ανάγκη τοιαύτης τινός εγχωρίου εταιρείας επί ασφαλών βάσεων προ καιρού ήδη έχει καταστή επαισθητή. Η δε ημετέρα Τράπεζα έκρινεν ότι λαμβάνουσα την πρωτοβουλίαν τη συμπράξει και των λοιπών πιστωτικών ιδρυμάτων του τόπου, της συστάσεως τοιαύτης εταιρείας, ουσιωδώς υπηρετεί το κοινόν συμφέρον, ιδία δια της αποτροπής της εκ του τόπου εξαγωγής χρήματος, ην συνεπάγεται η ασφάλισις παρά αλλοδαπαίς Εταιρίαις…»

Οι πέντε τράπεζες που ενώθηκαν για ίδρυση της Εθνικής δημιούργησαν μια διεθνή ασφαλιστική εταιρεία που απλώθηκε όπου υπήρχαν Έλληνες. (Και σήμερα θα μπορούσε να γίνει κάτι τέτοιο αν οι επικεφαλής της ΕΤΕ κ. Ταμβακάκης και Ραπάνος το θέσουν ως στρατηγική τους αντί της πώλησης (πιθανόν)). Τότε σε δυσκολότερες εποχές η ΕΘΝΙΚΗ έφθασε στην κατεχόμενη Μακεδονία, Ήπειρο, Θράκη, Κρήτη, Αιγαίο, παράλια Μικράς Ασίας και παροικίες Εύξεινου Πόντου, στην Αίγυπτο, Ευρώπη, Αμερική.

Πρωθυπουργοί, υπουργοί, βουλευτές, διοικητές και υποδιοικητές της ΕΤΕ και άλλων τραπεζών, ευεργέτες, καθηγητές, άνθρωποι γραμμάτων και Τεχνών άφησαν ανεξίτηλη τη σφραγίδα τους στο τιμόνι της ηγεσίας της απέναντι στους ξένους.

Οι ξένοι γενικώς είναι ένας μύθος όπως πολλοί άλλοι στην Ελλάδα. Όταν τους θέλουμε τους αποκαλούμε «φίλοι σύμμαχοι επενδυτές». Όταν φεύγουν (από λάθη πολιτικών μας) τους λέμε κερδοσκόπους και αποικιοκράτες που πίνουν το αίμα του Έλληνα. Έρχονται και τους ταράζουμε στη γραφειοκρατία, στον κακό ανταγωνισμό, στις απεργίες, στην έλλειψη κρατικής εποπτείας, στην έλλειψη υποδομών και στήριξης. Από τη μία θέλουμε τα λεφτά τους και την τεχνογνωσία και από την άλλη τους κάνουμε μαύρη τη ζωή. Από ιδρύσεως Ελληνικού Κράτους αυτό γίνεται. Δεν έχουμε κανόνες και μας πειράζει που κάνουν ό,τι νομίζουν αυτοί για το κέρδος τους (γι’ αυτό ήρθαν). Ποτέ δε μετράμε το όφελος από τον ερχομό τους. Και στην Ασφαλιστική Αγορά τα ίδια και τα ίδια. Οι ξένοι και εμείς. Οι ξένοι κακοί. Όταν όμως εμείς πάμε στα Βαλκάνια τότε βρίσκουμε «Ελντοράδα» και επενδυτικές ευκαιρίες. Όταν οι Βαλκάνιοι έρχονται για δουλειά είναι «βάρβαροι» και «Αλβανοί» και «κλέφτες» και «Ληστές»… Είναι γεγονός ότι και αυτοί κάνουν ό,τι θέλουν και μας βλέπουν «υπανάπτυκτους». Μήπως δεν είμαστε σε πολλά; ALLIANZ, GENERALI, AXA, GROUPAMA, EURECO κλπ σε τι οικονομικό ασφαλιστικό περιβάλλον κινούνται στην Ελλάδα; Τι νόμοι, τι πλαίσια, τι έλεγχοι υπάρχουν; Τι ανταγωνισμός επιτρέπεται να υπάρχει; Τι κανόνες υπάρχουν να προστατευθούν;

Στις αρχές του 19ου αιώνα (όταν ιδρύθηκε η ΕΘΝΙΚΗ) η Ελλάδα, χώρα ναυτιλιακή δεν είχε ούτε μια ναυτασφαλιστική δική της εταιρεία, ενώ υπήρχαν από το 1883 δέκα ξένες πυρασφαλιστικές μεταξύ των οποίων και μία Βουλγαρική. Ο τρόπος που δούλευαν ήταν εκτός παντός ελέγχου, ήταν επικερδείς και δεν φορολογούνταν. Βέβαια οι πόλεμοι και η παγκόσμια οικονομική κρίση δεν άφηναν περιθώρια για υγιή ανάπτυξη. Οι ισολογισμοί των ξένων πρακτορείων εμφάνιζαν πάντα ζημίες και έτσι δεν απέδιδαν τίποτα στο Ελληνικό Δημόσιο (έπρεπε να δίνουν 5% των κερδών τους). Τους λογαριασμούς τους τους έστελναν στο εξωτερικό όπου τους αφαιρούσαν έξοδα, έσοδα αντασφαλειών κλπ και στο τέλος τους γύριζαν με ζημιές. Πολλές εταιρείες ξένες δεν είχαν καμία άδεια και έτσι δεν είχαν και υποχρεώσεις αφού δεν υπήρχε και κάποια κρατική συγκροτημένη νομοθετική εποπτεία. Έτσι στις αρχές του 1900 στην Ελληνική αγορά επικρατούσε υπανάπτυξη, έλλειψη ασφ. φορέων, κλονισμός εμπιστοσύνης, έλλειψη νομοθετικού πλαισίου «έλλειψη μετοχικών κεφαλαίων», ελεύθερων αποθεματικών και τεχνικών αποθεμάτων, ανεπαρκής οργάνωση και επιστημονικοτεχνική κατάρτιση και εμπειρία προσωπικού, μικρή επαγγελματική παράδοση, μεγάλη μείωση θαλασφάλισης και οξύς ανταγωνισμός Ελλήνων-Ξένων» (Κ. Μακρής) (Πηγή: ΕΘΝΙΚΗ ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΗ από τον 19ο αιώνα στον 21 αιώνα).

Μέσα σ’ αυτό το κλίμα η συνένωση δυνάμεων στην ΕΘΝΙΚΗ και η έκδοση δυο νόμων το 1909 και 1910 άλλαξαν τον ρουν της ασφαλιστικής ιστορίας.

Οι άνθρωποι της ΕΘΝΙΚΗΣ συνέβαλλαν τα μέγιστα. (Θετικά, κάτι που μπορούν να ξανακάνουν στο 2010). Τον Δεκέμβριο 1909 υπεγράφη ο νόμος «Περί ασφαλιστικών εταιρειών» και τον Απρίλιο του 1910 περί τροποποιήσεως του Εμπορικού Νόμου. Ο πρώτος εισήγαγε το ασφαλιστικό δίκαιο (έλεγχος και εποπτεία) και ο δεύτερος ρύθμιζε την ιδιωτική ασφάλιση θαλάσσια και χερσαία.
Αξίζει να υπενθυμίσουμε ότι από το 1825 ως το 1991 ιδρύθηκαν 69 ασφαλιστικές εταιρείες (33 στη Σύρο, 20 στην Πάτρα, 7 στην Αθήνα, 2 στον Πειραιά και από 1 σε Ύδρα, Γαλαξείδι, Κεφαλλονιά και Ζάκυνθο. Όλες αυτές οι εταιρείες έκλεισαν και μόνο η ΕΘΝΙΚΗ έφτασε στο 1900. Το 1921 σε λειτουργία υπήρχαν 12 εταιρείες Ελληνικές και 63 ξένες. Δέκα ελληνικές εταιρείες ιδρύθηκαν στον Α’ Παγκόσμιο Πόλεμο αλλά ως το ’21 έκλεισαν.

Μέσα από αυτά και άλλα η λέξη «θαύμα» στον παρόντα τίτλο στο άρθρο του Βολιώτη δημοσιογράφου δεν μπορεί να εκφράσει καλύτερα την κατάσταση του τότε που αναπόφευκτα οδηγεί σε σκέψεις για το ΣΗΜΕΡΑ. ΕΙΝΑΙ σαν να μην άλλαξε τίποτα…Τότε οι ηγέτες της Τράπεζας και Ασφαλιστικής δούλεψαν για το ΕΘΝΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ, έμειναν στην ιστορία και ωφέλησαν το Ελληνικό Έθνος. Έγραψαν ΕΘΝΙΚΗ ΙΣΤΟΡΙΑ την οποία ασφαλιστές και διοικητικοί του σήμερα οφείλουν να προστατέψουν και να δυναμώσουν. Οι σημερινοί επικεφαλής ας κάνουν μια συνάντηση και με άλλες Ελληνικές Δυνάμεις του Τραπεζασφαλιστικού χώρου σε μια ένωση Ελληνικών δυνάμεων, για την Ελλάδα. Τότε ένωσαν δυνάμεις η ΕΘΝΙΚΗ, η Τράπεζα Κωνσταντινουπόλεως, η Τράπεζα Γενικής Οθωμανικής Πίστεως, η προνομιούχος Τράπεζα Ηπειρο Θεσσαλίας, η Γενική Πιστωτική Τράπεζα, η τράπεζα Βιομηχανικής Πίστεωςτης Ελλάδος και κάποιοι ιδιώτες οικονομικοί παράγοντες (Θ. Βλαστός, Δαμιανός Βορρές, Ανάργυρος Σιμόπουλος, Αρ. Παππονδωφ, Δ. Σγόντας, Γ. Ζαφειρόπουλος, Αλ. Μαύρος, Χ. Αποστολίδης, Στ. Κεπετζής, Α. Κανέλης, Θεολόγος Θ. Αρ. Παπαγεωργακόπουλος, Γ. Ευστρατίου, Γ. Ψύχας, Γ. Πασπάτης, Ι. Χωρέμης . Π. Ράλλης, Δ. Βαλάσης, Δ. Πανταζής,  Στ. Χριστοδούλου, Ι. Αντωνιάδης, Μιλτιάδης Αξελός , Μιλτιάδης Μαρίνος, Π. Ζαρίφης, Π. Σημηριώτης, Οδ. Νεγρεπόντης, Β. Σγόντας, Α. Νομικός). Σήμερα μπορούν αρκετοί: η Τράπεζα Πειραιώς, η Αγροτική, η EUROBANK, η MARFIN, η ΓΕΝΙΚΗ (που λέγεται ότι θα πάρει ο Δ. Κοντομηνάς), το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο, η ΑΤΤΙΚΗΣ κ.λ.π. . Λεφτά έχει ο Δούκας Παλαιολόγος , ο Μπράβος, ο Αδαμαντιάδης, ο Βασιλείου, ο Βγενόπουλος , ο Λαπατάς, ο Μινέττας. Ο Κασκαρέλης,  ο Μελάς Γιαννιώτης, ο Βελλιάδης, ο Λάτσης, ο Κοντομηνάς , ο Γ. Αποστολόπουλος , ο Βαρδινογιάννης, ο Κόκκαλης κ.α.
Τώρα που είναι το ΠΑΣΟΚ στην εξουσία και ο λαός στην εφορία είναι στιγμή για γενναίες αποφάσεις και για …. συμμάζεμα του χρήματος του Ελληνικού Λαού….

Ο κ. Βασιλείου Α. στην κρίση του AIG και το παγκόσμιο ανακάτεμα δήλωσε δημόσια (συγχαρητήρια) ότι δεν άφησε ούτε ένα Ευρώ να φύγει από την Ελλάδα για τις ΗΠΑ. Η αγωνία όμως των Ελλήνων πελατών υπήρχε και ίσως δικαιώθηκαν με εκείνες τις συνθήκες που παρέμειναν στην ALICO  που ήδη πουλήθηκε στην MEDILIFE της Αμερικής. Αν όμως ήταν εκεί ένας Αμερικάνος από τα golden boys την Leman ή της Citibank ή… ,ή ……

Υπάρχουν νόμοι και κανόνες και βάσει αυτών ουδείς πρέπει να ανησυχεί λένε οι Δημόσιες Σχέσεις Κυβέρνησης και εταιριών…. Να όμως που οι ιστορίες επαναλαμβάνονται ! Και η ιστορία δεν παίζει παιχνίδια ……με την ιστορία της. Κύριε Πανταλάκη, κύριε Μωϋσή, κύριε Χατζηιωσήφ, κύριε Κοντομηνά, κύριε Μπαλλή, κύριε Σάλλα,  κύριε…, κύριε…., κύριοι περιμένουμε να δούμε το «φόντο» της ηγεσίας σας. Ελληνικό ή ξένο; Τα περί δύσκολων καιρών αφήστε τα στην άκρη. Στα καλύτερα σας είστε! Για σκεφτείτε και τι ήταν η «Ελλαδίτσα» μας το 1900! Εκατό φορές καλύτερη είναι σήμερα.  Πριν αποφασίσετε να βγάλετε την ασφαλιστική μας αγορά από την κρίση διαβάστε και το άρθρο του Βολιώτη δημοσιογράφου που αναδημοσίευσε η Ακρόπολη στις 5 Οκτ. 1901. Θα το δημοσιεύσω σ’ αυτήν την θέση (για να μη σας παίρνω και άλλο χρόνο τώρα) στις 16.00 σήμερα το απόγευμα 27-5-2010, ημέρα που "έπεσαν" υπογραφές στις 27/5/1891 για την ίδρυση της ΕΘΝΙΚΗΣ, 119 χρόνια πριν, σαν σήμερα.

Ευάγ. Γ. Σπύρου

Κάντε ένα κλικ το απόγευμα.
Το Σαββατοκύριακο θα το
διαβάσουν χιλιάδες καταναλωτές
ακόμα μαζί με τους σημερινούς
και αυριανούς.

Διαβάστε το άρθρο

Άρθρο εκ της εφημερίδος "Πανθεσσαλικής Βόλου" που αναδημοσίευσε η εφημερίδα «Ακρόπολις» στις 5 Οκτωβρίου 1901 για την ΕΘΝΙΚΗ, Αρ. Φυλ. 7040, 6, σελ.: 3

Παραθέτουμε το δημοσίευμα της εφημερίδας «Ακρόπολις», στην οποία αναδημοσιεύθηκε το άρθρο από την εφημερίδα του Βόλου: «Δεν υπάρχει εν Ελλάδι πολίτης, μη κατανοήσας την πηγήν της οικονομικής δυσπραγίας της χώρας, ής τις καταστρεπτικές συνέπειες, δοκιμάζομεν κατά τας ημέρας ταύτας ιδιαζόντως.

Η αποκλειστική αιτία της οικονομικής ημών αθλιότητος, ευρίσκεται εις το γεγονός, ότι εισάγομεν πολλά περισσότερα, αφ’ όσα εξάγομεν. Τουτέστιν (δια να λαλήσωμεν την γλώσσαν καταληπτοτέραν) εισάγομεν εκ της αλλοδαπής πολύ ολιγώτερον χρυσόν ετησίως, από εκείνον τον οποίον χρειαζόμεθα δια να προμηθευθώμεν εκ της αλλοδαπής τον άρτο μας, τα ενδύματά μας και όλα τα είδη, τα οποία ή δεν παράγονται καθ’ ολοκληρίαν εις την Ελλάδα ή δεν παράγονται αφθόνως και επαρκώς.

Επομένως κατ’ εξοχήν Εθνικόν και φιλόπατρι έργον είναι η πολιτεία της εθνικής περισυλλογής, πάσα εργασία προς ελάττωσιν της καταστρεπτικής πηγής, ένεκα της οποίας και το κράτος και η κοινωνία πάσχουσι δεινώς, συμπάσχει δε και συνθλίβεται η όλη Πατρίς.
Η εργασία αύτη δεν είναι μόνον έργον των Κυβερνήσεων και των πολιτευομένων. Όχι. Μεγαλητέρα πλάνη από αυτήν δεν ημπορεί να υπάρξη. Υπάρχουσι πόροι εν τω εμπορίω και τη εθνική οικονομία, δι’ ών ουκ λίγος χρυσός διοχετεύεται εις την αλλοδαπήν άνευ ανάγκης, και τους οποίους δύνανται να σφραγίσωσι οι ιδιώται, οι πολίται του Βασιλείου, ανακουφίζοντες κατά εκατομμύρια το εξαγωγικόν εμπόριον της επικρατείας. Εις εκ των οχετών τούτων είναι και αι διάφοροι ασφαλιστικαί Εταιρείαι. Πόσα εκατομμύρια χρυσά φράγκα έφευγον ετησίως εις την αλλοδαπήν από τα καταβαλλόμενα ασφάλιστρα, εκ μέρους του Ελληνικού εμπορίου, των Ελληνικών ιδιοκτησιών της Ελληνικής ναυτιλίας, της Ελληνικής παραγωγής; Πλέον των δέκα εκατομμυρίων!!! Διατί; Διότι δεν εσκέφθη κανείς να ιδρύση εν Ελλάδι ασφαλιστικήν εταιρείαν, εμπνέουσαν εμπιστοσύνην διά της σώφρονος διοικήσεώς της.

»Υπήρξαν ποτέ δύο εταιρείαι ναυτικών ασφαλειών, αι οποίαι έκαμαν τους ασφαλιζομένους να απελπισθώσι, να καταρασθώσι την στιγμήν, καθ’ ήν απεφάσισαν να εμπιστευθώσι εις Ελληνικάς εταιρείας, και οι οποίαι έπαθαν οικτρόν θάνατον.

»Έκτοτε εν Ελλάδι ενέμοντο ξέναι ασφαλιστικαί εταιρείαι, μέχρι ού ενεφανίσθη επί του Ελληνικού ορίζοντος η «Εθνική» ιδρυθείσα κατά το έτος 1892, εις εποχήν καθ’ ήν η Ελληνική πίστις ελάμβανε τα καιριώτερα των τραυμάτων. Ουδείς επίστευεν εις την επιτυχίαν αυτής διότι δυσκόλως εν Ελλάδι συναντάται τιμία διαχείρισις των ανωνύμων Εταιρειών. Εν τούτοις εγένετο θαύμα απροσδόκητον, και η «Εθνική» κατέκτησε συντόμως την εμπιστοσύνην των μετόχων και την εμπιστοσύνην της Ελληνικής κοινωνίας. Σήμερον δύναται να παραβληθή προς τα τελειοτέρας ασφαλείας της Δύσεως. Σώφρων διαχείρισις, πράκτορες και διευθυνταί νοήμονες και δραστήριοι πρό πάντων, όπως μεγίστη αποστροφή προς τας φιλοδικίας και δικαστικάς έριδας: ιδού ό,τι χαρακτηρίζει την «Εθνικήν». Δίς ή τρίς η πόλις του Βόλου εδοκίμασε τάς αρετάς ταύτας της Ασφαλιστικής Εταιρείας και των διευθυντών αυτής. Εις πάσας τας επισυμβάσας εις την πόλιν πυρκαϊάς, έσπευσε να καταβάλη μέχρις οβολού τάς γενομένας ζημίας εντός τριών ημερών, χωρίς να αντιτάξη την ελαχίστην αντίρρησην, και είς τάς περιστάσεις ακόμη εκείνας, καθ’ άς ηδύναντο να υπάρξωσι ουχί παράλογοι υπόνοιαι ότι υπερβολικώς παρίστανται ή εκτιμώνται αι προξενηθείσαι βλάβαι εις τούς ασφαλισθέντας.

»Εν τούτοις παρά την προθυμίαν ταύτην, παρά τα αναντίρρητα ταύτα προσόντα, η «Εθνική» δεν συνεκέντρωσεν ακόμη όλας τάς ασφαλείας του κράτους και υπάρχουσι πολίται προτιμώντες εξ επιπολαιότητος τας ξένας ασφαλείας.

»Διότι και σήμερον ότε έχομεν μεγίστην ανάγκην της συγκρατήσεως του χρυσού εντός των ορίων της επικρατείας, εκφεύγουσι της Ελλάδος περίπου 4.000.000 φράγκων, δια των ξένων ασφαλιστικών εταιρειών.

»Το φαινόμενον τούτο δεν είναι κολακευτικόν ούτε διά τήν φιλοπατρίαν, ούτε διά τάς οικονομολογικάς γνώσεις των Ελλήνων πολιτών. Δεν κατενοήσαμεν ότι έκαστον φράγκον εκφεύγον της Ελληνικής επικρατείας, είναι μια σταγών αίματος, απορριπτόμενη από της καρδίας της Ελλάδος. Ότι εκάστη λίρα εξαγομένη άνευ ανάγκης εξασθενίζει τήν Ελληνικήν οικονομίαν, και επιτείνει τα δεινά της μεγάλης διαφοράς του συναλλάγματος.

»Ότι είναι ένοχοι αι Κυβερνήσεις, αι μή μεριμνώσαι να καταστήσωσι το Κράτος αύταρκες διά της ενισχύσεως της παραγωγής και βιομηχανίας, τρίς ενοχώτεροι καθίστανται οι πολίται, οίτινες άνευ ανάγκης συντρέχουσι δια των ξένων ασφαλειών εις τήν εξαγωγήν των 4.000.000, όσα εισπράττουσιν εκ της Ελλάδος.

»Και δια τούτο φωνούμεν, ότι πάντες οι αγαπώντες την Πατρίδα αυτών, οφείλουσι να συγχαρώσιν εγκαρδίως την διοίκησην της ασφαλιστικής εταιρείας «Εθνικής». Ιδία δε τόν πρόεδρον του διοικητικού της Συμβουλίου, τον κ. Στέφανο Στρέϊτ, όστις εγένετο ο κυριώτερος μοχλός, πάσης αναπτύξεως της Εθνικής Οικονομίας.

»Η πεφωτισμένη αυτού διοίκησις εξησφάλισεν εις την Ελλάδα ασφαλιστικήν Εταιρείαν αξίαν του ονόματος αυτής, ταχέως δέ θά κατανοήσωσι πάντες οι Έλληνες, ότι ύψιστα συμφέροντα της Πατρίδος, επιβάλλουσι την μέριστον και αποκλειστικήν υποστήριξην των ευδοκιμούντων Ελληνικών καθιδρυμάτων, διά νά βραβεύηται και αμείβηται ο ζήλος των υπέρ Πατρίδος αγωνιζομένων. (*Πηγή: ΕΘΝΙΚΗ από τον 19ο στον 21ο αιώνα).