Έφυγαν για το μεγάλο ταξίδι της αιωνιότητας δύο σημαντικοί άνθρωποι, πρώην στελέχη της INTERAMERICAN, με αξιοπρόσεκτη συνεισφορά στα ασφαλιστικά δρώμενα: η Ελένη Φλεριανού και ο Μάριος Γ. Βιτσεντζάτος.

Η Ελένη προσελήφθη στην Interamerican τον Μάιο του 1977, ως γραμματέας, στην οδό Σταδίου 10, Υπ/μα Βεζυργιάννη και εν συνεχεία μετέβη στα κεντρικά, όπου προσέφερε εμπειρίες και ανθρωπιά προς συναδέλφους και πελάτες, στις Αποζημιώσεις. Έφυγε στα 71 της με σύνταξη. Ελένη, καλό ταξίδι, σ’ ευχαριστώ για όσα έκανες και για μένα.

Ο Μάριος, γεννημένος το 1930, με σταδιοδρομία στο Εμπορικό Ναυτικό, γνώσεις οικονομικές και λογιστικές, κάτοχος Ισπανικής, Ιταλικής και Αγγλικής γλώσσας, στα 34 σταδιοδρόμησε πρώτα στην ALICO (1964-1969) και ακολουθώντας τον Δημ. Κοντομηνά, μπήκε στην Interamerican το 1969, ως την συνταξιοδότησή του. «Ήταν 5 Ιουλίου του 1969, όταν ήρθε στη μεγάλη του κλάδου μας εταιρία και μαζί τότε με λίγους και εκλεκτούς άλλους συναδέλφους, με την καθοδήγηση και το όραμα του κ. Δ. Κοντομηνά, έφτιαξαν τον Γίγαντα της Ασφαλιστικής Αγοράς, την μεγάλη και σίγουρη INTERAMERICAN», έγραψε ο Βασίλης Κουμπάρος και συνέχισε: «Ήταν ένας άνθρωπος με αξίες, υπευθυνότητα και πάντα είχε έναν καλό λόγο για όλους, με ωραίο χιούμορ και ενδιαφέρον για αξιοκρατία στους συναδέλφους…».

Πολλές φορές, ο Μάριος Βιτσεντζάτος μου έβγαζε προκαταβολές για να ζήσω, στα πρώτα χρόνια της υπομονής και μιας αβέβαιης τότε καριέρας. Το ίδιο έκανε και για πολλούς συνεργάτες μου, είτε εγκρίνοντας προκαταβολές, δάνεια, είτε χρεώνοντας ασφάλιστρα απαράδοτων συμβολαίων, για να «μετρήσουν» σε παραδόσεις και διαγωνισμούς, bonus και ταξίδια! Είναι αυτά που έμειναν, τα καλά, που μετράνε στην αιωνιότητα, όταν όλα γίνονται «σκιάς ασθενέστερα» και «ονείρου απατηλότερα». Ο Θεός ας αναπαύσει την ψυχή σου, αγαπητέ Μάριε.

Αιωνία η μνήμη τους!

Ευάγγελος Γ. Σπύρου