Η δημοτικότητα των διεθνών προγραμμάτων σύνταξης και αποταμίευσης εξακολούθησε να αυξάνεται καθώς οι εργοδότες επιδιώκουν να βελτιώσουν τα οφέλη για το εκπατρισμένο προσωπικό, τους ξένους εργαζόμενους με τοπικές συμβάσεις και τους εργαζόμενους σε οικονομίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, όπως αποκαλύπτει έρευνα της Willis Towers Watson, που εξετάζει 988 διεθνή προγράμματα σύνταξης (IPP) και αποταμίευσης (ISPs) (δείτε εδώ).
Σύμφωνα με την έρευνα, τα εν λόγω προγράμματα αυξήθηκαν κατά 6% (56 προγράμματα περισσότερα) σε σχέση με την προηγούμενη χρονιά. Τα υπό διαχείριση περιουσιακά στοιχεία των IPPs και ISPs αυξήθηκαν από 15,8 δισ. δολάρια το 2019 σε 17,2 δισ. δολάρια το 2020.
Τα αποτελέσματα έδειξαν επίσης αύξηση κατά 13% του αριθμού των IPP που προσφέρονται ως ασφαλέστερη επιλογή για τους τοπικούς πληθυσμούς σε οικονομίες που αντιμετωπίζουν δυσκολίες, ιδίως εκείνες που κινδυνεύουν από πολιτική και οικονομική αστάθεια, υποτίμηση νομίσματος ή χρεοκοπία.
Τα IPPs και τα ISPs είχαν αρχικά στόχο να καλύψουν τους απόδημους, ειδικά τα ανώτερα εκτελεστικά στελέχη που δεν εργάζονται στη χώρα καταγωγής τους ή δε συμμετάσχουν στα προγράμματα της χώρας υποδοχής. Τα τελευταία χρόνια, η δημοτικότητα των IPPs και των ISPs οφείλεται επίσης στις ανάγκες των εργαζόμενων μεταναστών (π.χ. αλλοδαπών που απασχολούνται με τοπική σύμβαση) και άλλων διαφορετικών και συχνά περίπλοκων ομάδων εργαζομένων.
«Πολλές μεγάλες πολυεθνικές, φιλανθρωπικές οργανώσεις και διεθνείς κυβερνητικοί οργανισμοί δυσκολεύονται να προσφέρουν καλές παροχές αποταμίευσης και σύνταξης στο παγκόσμιο προσωπικό τους», δήλωσε ο Michael Brough, ανώτερος διευθυντής στο Global Service and Solutions Group της Willis Towers Watson. «Τα τοπικά συνταξιοδοτικά συστήματα ενδέχεται να εκτίθενται σε υψηλή οικονομική ανασφάλεια ή να μην επιτρέπουν τη συμμετοχή των ομογενών. Αυτά τα ευέλικτα διασυνοριακά προγράμματα συνεχίζουν να ενισχύουν τη θέση τους στην αγορά και αναμένουμε ότι θα συνεχιστεί το 2021.
Πέρυσι, ένας πολύ μεγαλύτερος αριθμός κυρίαρχων κρατών αθέτησαν τις υποχρεώσεις τους όσο αφορά το δημόσιο χρέος του, στον οποίο συμπεριλαμβάνονται κάποια κράτη, όπως ο Λίβανος, για πρώτη φορά. Αυτό μπορεί να έχει επιπτώσεις στην αποταμίευση λόγω των χρεογράφων και των συναλλαγματικών ισοτιμιών, καθώς και των τοπικών κανόνων σχετικά με την κατοχή τοπικών ομολόγων σε τοπικά συνταξιοδοτικά και αποταμιευτικά προγράμματα.
Είναι πιθανό να συμβούν περισσότερα τέτοια φαινόμενα το 2021 καθώς οι χώρες αγωνίζονται να αντιμετωπίσουν τις επιπτώσεις της πανδημίας. Έχουμε δει μια αύξηση στη ζήτηση από εταιρίες που είναι επιφυλακτικές στο να θέσουν το προσωπικό τους σε συνταξιοδοτικά προγράμματα που μπορεί να αποτύχουν. Συχνά θέλουν να βρουν ένα ασφαλέστερο λιμάνι για τους εργαζόμενους σε αυτά τα υψηλού κινδύνου περιβάλλοντα χρησιμοποιώντας διασυνοριακά προγράμματα για πρόσβαση σε παγκόσμια κεφάλαια σε σκληρά νομίσματα».
Η έρευνα διαπίστωσε επίσης ότι κατά τη διάρκεια της παγκόσμιας πανδημίας, τα IPPs και ISPs ήταν πολύ ευέλικτα όσο αφορά την προσαρμογή τους στις οικονομικές πιέσεις. Πολλά προγράμματα τροποποίησαν τα έγγραφα καταπιστεύματος ή τις συμβάσεις για να επιτρέψουν την απόσυρση λόγω δυσκολιών, ενώ άλλα άλλαξαν τις εισφορές των εργοδοτών ή των εργαζομένων με σκοπό τη βραχυπρόθεσμη ανακούφιση. Ορισμένες επιχειρήσεις ζήτησαν να τροποποιηθούν τα κριτήρια επιλεξιμότητας ώστε να επιτρέπεται σε περισσότερους υπαλλήλους να προσχωρήσουν σε IPPs και ISPs όπου οι τοπικές επιλογές είχαν αυξημένο κίνδυνο.
Η έρευνα της Willis Towers Watson για το 2020 διαπίστωσε επίσης ότι:
- Το 70% των προγραμμάτων έχει καταρτιστεί με «στόχο συνταξιοδότησης» (IPPs), με το 30% να έχει βραχυπρόθεσμο «στόχο αποταμίευσης» (ISPs).
- Τα ελάχιστα και μέγιστα ποσοστά εργοδοτικών εισφορών κυμαίνονται συνήθως μεταξύ 5% και 9%. Στην πλειονότητα των IPPs και ISPs, οι υπάλληλοι δεν υποχρεούνται να συνεισφέρουν.
- Τα IPPs και ISPs προσφέρονται από εταιρίες σε όλους τους επιχειρηματικούς τομείς, αλλά ιδιαίτερα στον τραπεζικό και χρηματοοικονομικό τομέα, στον τομέα "πετρέλαιο και φυσικό αέριο", καθώς και στον τομέα "καταναλωτικά αγαθά και λιανικό εμπόριο". Το προηγούμενο έτος υπήρξε σημαντικό ενδιαφέρον για διακυβερνητικούς οργανισμούς και μη κυβερνητικούς οργανισμούς που θέλουν να καταρτίσουν νέα προγράμματα και να επανεξετάσουν τις υπάρχουσες ρυθμίσεις.
- Τα IPPs και ISPs παρέχονται σε τοπικούς υπαλλήλους χωρών που αντιμετωπίζουν δυσκολίες. Η Αργεντινή ήταν η χώρα με τα περισσότερα προγράμματα, 34 στον αριθμό, ενώ ακολουθεί η Αίγυπτος με 24 προγράμματα, η Ρωσία με 19, η Ουκρανία με 15 και η Τουρκία με 15.
- Περίπου το 20% των IPPs προσφέρουν τώρα κάποια μορφή μείωσης εισοδήματος, που σημαίνει ότι τα μέλη επιλέγουν να λαμβάνουν σταδιακά παροχές κατά τη διανομή.
- Εκτός της έρευνας, η Willis Towers Watson αναφέρει ότι υπάρχει επίσης, ευελιξία λόγω COVID-19, και στα παγκόσμια προγράμματα ασφάλισης υγείας και κινδύνου, με επέκταση την επιλεξιμότητας και την κάλυψη πέρα από τον τυπικό εκπατρισμένο πληθυσμό, ειδικά για να συμπεριληφθούν βασικοί υπάλληλοι που έχουν εργαστεί ή εξακολουθούν να εργάζονται εξ αποστάσεως από τη χώρα εργασίας τους κατά τη διάρκεια της πανδημίας.
