Εκεί που σήμερα είναι η μικρή αλλά μεγάλη και με παράδοση στη καλλιέργεια και την διαστρέβλωση βεβαίως του δημοσίου λόγου στα καφενεία της, οδός Βαλαωρίτου και η άλλη, η ακριβή Βουκουρεστίου με τους φύλακες των κοσμηματοπωλείων να είναι μαζί με τους αστυνομικούς - συνοδούς διαφόρων προσωπικοτήτων που τεμπελιάζουν εκεί και μπορεί να είναι περισσότεροι από την φρουρά της Βουλής, λίγες δεκαετίες πριν όλο και κάποιο χωραφάκι θα πρασίνιζε και θα έτρεφε κάποια ξεχασμένη αθηναϊκή οικογένεια…
Πιθανόν οι σύγχρονοι Αθηναιολόγοι να μπορούν να πουν τι ήταν εκεί πριν γίνει η γειτονιά των Ανακτόρων και ο Σλήμαν χτίσει φάτσα στην Πανεπιστημίου το δικό του μέγαρο που σήμερα στεγάζει το Νομισματικό Μουσείο. Ότι και να πουν όμως και να γράψουν, θα καταλήξουν πως εκεί ήταν κάποτε ένα χωράφι που οι άνθρωποι της εποχής του φύτευαν ότι ευδοκιμούσε σε αυτό και ανάλογα με το νερό που διέθεταν, απολάμβαναν την απόδοσή του. Λέω για το πότισμα γιατί στο σημείο που βρίσκεται, κάτω από τις πλαγιές του Λυκαβηττού θα ήταν λίγο δύσκολο να έχει τρεχούμενο νερό ή πηγάδι. Επομένως θα ήταν ένα ξερικό χωράφι και δεν αποκλείεται, καθώς στην περιοχή ευδοκιμούν και οι πέτρες να ήταν ζωσμένο με κάποιο τοίχο να μην το πατάνε οι ξένοι και φυσικά τα ζωντανά.
Προσπαθώ να κάνω μια περιγραφή της περιοχής πριν από δυο σχεδόν αιώνες για να μπορέσουμε να καταλάβουμε τι έγινε χθες στη Βαλαωρίτου και αποτέλεσε είδηση! Αυτό το χωράφι εκτός από καλλιέργειες φιλοξενούσε όπως όλα τα ανάλογα και πουλιά, πιθανόν και χελώνες καθώς τρωκτικά καθώς και ερπετά, σαύρες και φίδια τα οποία εξαφανίστηκαν καθώς έγινε οικόπεδο στην αρχή και κατόπιν εκεί φύτρωσαν πολυκατοικίες. Που να σταθούν αυτά τα πλάσματα και πως να ζήσουν μέσα στο τσιμέντο; Έφυγαν μακριά να ζήσουν και όσο ξεχείλωνε η πόλη, τόσο αυτά απομακρύνονταν. Πίσω έμεινα κάτι λίγα ποντίκια των υπονόμων και κάποια πουλιά τα οποία και αυτά μετά το αυστηρό κούρεμα των δέντρων έχουν λιγοστέψει πολύ γιατί δεν μπορούν να φτιάξουν φωλιές. Για ερπετά, ούτε λόγος. Ακόμα και τα σιαμιμίδια έχουν εξαφανιστεί εξαιτίας των χημικών που ψεκάζουν τα φυτά στα μπαλκόνια και αυτά με τα οποία πλένουν τα πλακάκια.
Να όμως που χθες εμφανίστηκε στην Βαλαωρίτου ένα φίδι και εκτός του ότι δημιούργησε κάποιον πανικό έγινε και είδηση. «Οχιά» είπε κάποιος που η σχέση του με το περιβάλλον έχει καλλιεργηθεί μάλλον με βίντεο και αμέσως το πήραν όλοι. «Οχιά! Με δηλητήριο!» «Πως γλιτώσαμε» είπαν κάποιοι και τέλος βρέθηκε ένας που ήξερε από φίδια και είπε πως είναι λαφιάτης και είναι ακίνδυνος. Έτσι έκλεισε η υπόθεση «Φίδι στην Βαλαωρίτου» χωρίς θύματα αλλά και χωρίς συνέχεια της είδησης στο διαδίκτυο. Φαίνεται πως τα «Likes» ήταν αρκετά οπότε δεν χρειάζονταν να ερευνηθεί περισσότερο το θέμα η να συμπληρωθεί η είδηση με το τι απόγινε ο μικρός λαφιάτης που η κακή του τύχη τον έριξε να σέρνεται στις γιαλιστερές πλάκες της Βαλαωρίτου και να πάθει σύγχυση απ’ αυτό που ζούσε.
Πως βρέθηκε εκεί, είναι ένα ζήτημα αλλά ποιος να το ψάξει; Σίγουρα δεν έπεσε από το στόμα κανενός αετού, γίνονται κι αυτά και βεβαίως δεν ήταν το πλάσμα εκείνο που ξύπνησε μετά από δυο αιώνες ύπνο στο υπέδαφος της Βαλαωρίτου και τρόμαξε ξαφνικά τους θαμώνες των καφενείων. Δεν γίνονται αυτά ούτε στα παραμύθια με ή χωρίς φίδια. Ούτε αυτό που ακούστηκε ότι ήταν τάχα οικόσιτος σε κάποιο σπίτι ισχύει. Αυτά τα πλάσματα, όσο και διεστραμμένος μπορεί να είναι ο «φιλόζωος» δεν ζουν σε σπίτια.
Ο λαφιάτης πρέπει να βρέθηκε εκεί είτε μέσα στα τσουβάλια που έφεραν τα πλατάνια (καναδέζικα παρακαλώ και όχι ντόπια γιατί τέτοια ήθελε ο εργολάβος) ή μέσα στις σακούλες με το χώμα που έφεραν να γεμίσουν τις τρύπες και τα παρτέρια των λογής – λογής αναπλάσεων, μη του «μεγάλου περιπάτου» της Πανεπιστημίου. Η περίπτωση να το είχε κάποιος στην τσέπη του (ακούστηκε κι αυτό) και να το άφησε στο πεζοδρόμιο να κάνει πλάκα με τις αντιδράσεις του κόσμου, μοιάζει πολύ πρόχειρη. Σημασία πάντως έχει πως ο μικρός λαφιάτης θύμισε πως κάποτε η γωνία Βαλαωρίτου και Αμερικής ήταν η επικράτειά του και ακόμη, αν και όταν η πόλη γίνει ερείπια, κάποιος απόγονός του θα σουλατσάρει στα ίδια μέρη και θα κυνηγάει ποντίκια και πουλιά που κι αυτά θα ξαναγυρίσουν…
