Τρεις ημέρες μετά την Παγκόσμια Ημέρα Εξάλειψης της Φτώχειας, η διασφάλιση ενός ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος αναδεικνύεται ως σημαντικός, οικονομικός και κοινωνικός, σταθεροποιητικός παράγοντας στην πορεία εξόδου από την ύφεση, μέσα από την υπερψήφιση της Έκθεσης Πρωτοβουλίας «Ο ρόλος ενός Ελάχιστου Εγγυημένου Εισοδήματος για την καταπολέμηση της Φτώχειας και την προώθηση μιας ανεκτικής κοινωνίας στην Ευρώπη», στο πλαίσιο των εργασιών της Ολομέλειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.

Η παγκόσμια οικονομική κρίση, όπως εκδηλώνεται στα περισσότερα ευρωπαϊκά κράτη, έχει προκαλέσει σημαντική υποβάθμιση του επίπεδου διαβίωσης των πολιτών, διευρύνοντας τις κοινωνικές ανισότητες και αυξάνοντας σημαντικά τον κίνδυνο της φτώχειας στο γενικό πληθυσμό, αλλά και το ποσοστό υλικής υστέρησης για μια μεγάλη μερίδα συμπολιτών μας. Κεντρικό σημείο της Έκθεσης αποτελεί η επισήμανση για την ανάληψη δράσης σε ευρωπαϊκό επίπεδο, που θα συνοδεύσει ευρωπαϊκή πρωτοβουλία για το ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα στα κράτη μέλη, με σεβασμό στα εθνικά χαρακτηριστικά και επιμέρους πρακτικές, στις συλλογικές συμβάσεις εργασίας και στη νομοθεσία των κρατών μελών, με σκοπό τόσο τον καθορισμό κοινών προτύπων και δεικτών και τη διασφάλιση αποτελεσματικής αξιολόγησης, παρακολούθησης και ανταλλαγής βέλτιστων πρακτικών.

Στο τελικό κείμενο της Έκθεσης, ενσωματώθηκαν, συγκεντρώνοντας την υποστήριξη της πλειοψηφίας του συνόλου των πολιτικών ομάδων, τροπολογίες του ευρωβουλευτή του Κ. Πουπάκη, με τις οποίες, μεταξύ άλλων, επισημάνθηκε:

• Η σημασία ύπαρξης ενός επιδόματος ανεργίας, που θα διασφαλίζει στον δικαιούχο ένα αξιοπρεπές επίπεδο διαβίωσης, αλλά και η ανάγκη μείωσης του χρόνου απουσίας από την αγορά εργασίας, μέσω και της ενίσχυσης της αποτελεσματικότητας των κρατικών υπηρεσιών ευρέσεως εργασίας.
• Η ανάγκη θέσπισης ασφαλιστικών ρυθμίσεων, προκειμένου να θεμελιωθεί διασύνδεση της κατώτατης προβλεπόμενης σύνταξης με το αντίστοιχο όριο της φτώχειας.
• Η ανάγκη για να δοθεί ιδιαίτερη βαρύτητα στα προγράμματα δια βίου εκπαίδευσης.
• Η ανάγκη ανάληψης δράσης τόσο σε ευρωπαϊκό, όσο και σε εθνικό επίπεδο για την προάσπιση των πολιτών - καταναλωτών έναντι των καταχρηστικών τραπεζικών όρων.
• Η πρόωρη εγκατάλειψη της σχολικής εκπαίδευσης ως βασικός παράγοντας διαμόρφωσης ενός υψηλού ποσοστού μακροχρόνιας ανεργίας και ως πλήγμα για την κοινωνική συνοχή.
• Η ενίσχυση της συμμετοχής των κοινωνικών εταίρων στην κατάρτιση των εθνικών σχεδίων δράσης για την καταπολέμηση της φτώχειας, καθώς και των δεικτών, σε κάθε επίπεδο διακυβέρνησης.
• Η ανάγκη σχεδιασμού και υλοποίησης στοχευμένων παρεμβάσεων, μέσα από ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης σε γεωγραφικό, κλαδικό ή επιχειρησιακό επίπεδο.
• Η ανάγκη επικέντρωσης σε επιλεγμένες πληθυσμιακές ομάδες με στόχο την αναβάθμιση των προσόντων, την πρόληψη της ανεργίας και την ενδυνάμωση του ιστού κοινωνικής ενσωμάτωσης.

«Η Ελλάδα είναι η μόνη χώρα στη Ευρωζώνη, που δεν παρέχει ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα στους πολίτες της. Ο θεσμός του ελάχιστου εγγυημένου εισοδήματος, αν και σημαντικό εργαλείο, σε καμία περίπτωση, δεν μπορεί από μόνο του να επιφέρει ουσιαστικά αποτελέσματα στη μάχη κατά της φτώχειας. Απαιτείται να ενταχθεί σε ένα ευρύτερο και συνεκτικό πλέγμα κοινωνικής πολιτικής και προστασίας, που θα αντιμετωπίζει με επάρκεια τη φτώχεια και την υλική υστέρηση, τις ανισότητες, τον αποκλεισμό και τις αιτίες τους συνολικότερα, διασφαλίζοντας την οικονομική και κοινωνική επανένταξη όλων των συμπολιτών μας που διαβιούν σήμερα, λόγω εισοδηματικής αδυναμίας, στο κοινωνικό περιθώριο», δήλωσε σχετικά ο Κ. Πουπάκης.