Λόγω της ισχύος του ν.4364/2016, που ενσωματώνει την φιλοσοφία του Solvency II στην λειτουργία της Ελληνικής αγοράς, αλλά και της εφαρμογής της οδηγίας IDD και των νέων προβλέψεών της σχετικά με τις υποχρεώσεις εκπαίδευσης των εμπλεκομένων στην αγορά, πιστεύω ότι μπορούν να βελτιωθούν αρκετά πράγματα στη λειτουργία της, αρκεί να το θέλουμε και εμείς. 

Ένα από τα κενά που έχω διαπιστώσει εδώ και πολύ καιρό, είναι αυτό που αφορά στην πιστοποίηση των πραγματογνωμόνων και στην προκειμένη περίπτωση αναφέρομαι ειδικά στους πραγματογνώμονες του κλάδου αυτοκινήτων. Στον τομέα αυτό εμπλέκονται από αρκετά, έως πάρα πολλά άτομα, για τα οποία δεν υπάρχει καμία νομοθετική πρόβλεψη σχετικά με την πιστοποίησή τους από την εποπτεύουσα αρχή (ΤτΕ)!

Οι περισσότεροι από τους ανθρώπους αυτούς έχουν αρκετές  τεχνικές γνώσεις σχετικές με τα αυτοκίνητα και τα συνεργεία/αντιπροσωπείες αυτοκινήτων, αλλά στη συντριπτική πλειοψηφία τους, καμία γνώση σχετικά με τις ασφαλίσεις. Κάποιοι απ’ αυτούς έχουν περάσει από κάποια σεμινάρια εταιριών ή και εκπαιδευτικών φορέων σχετικά με τον κλάδο αυτοκινήτων, τα οποία όμως σε καμία περίπτωση δεν αποτελούν πιστοποιήσεις ασφαλιστικών γνώσεων!

Από τις συνολικές αποφάσεις αυτών των ανθρώπων, καταβάλλονται ή δεν καταβάλλονται, πολλές εκατοντάδες χιλιάδες ευρώ (ή και εκατομμύρια) ετησίως. Από την άλλη μεριά, οι αποφάσεις τους μπορούν να επηρεάσουν τα loss ratios και τα αποτελέσματα των ασφαλιστικών εταιριών, καθώς και των πρακτόρων, των μεσιτών και των υπόλοιπων παραγωγικών δικτύων (κατ’ επέκταση και τους στόχους τους!).

Πότε πιστεύετε ότι θα πρέπει να ασχοληθούμε σοβαρά με αυτό το θέμα, αν όχι τώρα, με την ευκαιρία της IDD;