Ο θάνατος της Elaine Herzberg, στην Αριζόνα, από το αυτόνομο όχημα της Uber, φέρνει στο προσκήνιο μια σειρά ερωτημάτων σχετικά με ποιος θεωρείται υπεύθυνος σε τέτοιου είδους ατύχημα, όταν απουσιάζει ο ανθρώπινος παράγοντας από το τιμόνι!
Σίγουρα το ατύχημα αυτό και ειδικά τη στιγμή που είναι το πρώτο θανατηφόρο που αφορούσε ένα πλήρως αυτόνομο όχημα, αναμφίβολα θα φέρει μια σειρά ανακατατάξεων σε ότι αφορά, τους κατασκευαστές αυτοκινήτων, αλλά και των εταιρειών που εξελίσσουν την αυτόνομη τεχνολογία και κατ’ επέκταση των ασφαλιστικών εταιρειών που ασφαλίζουν τα οχήματα.
Στο συγκεκριμένο ατύχημα η άτυχη Herzberg, ουσιαστικά πετάχτηκε στη λωρίδα του δρόμου ταχείας κυκλοφορίας των τεσσάρων λωρίδων, όπου και δεν έκανε χρήση της διάβασης πεζών, όταν χτυπήθηκε από το SUV Volvo XC90, το οποίο ταξίδευε σε αυτόνομη λειτουργία σε περίπου 40 μίλια την ώρα , σύμφωνα με δηλώσεις της αστυνομίας.
Όπως δήλωσε και η επικεφαλής της αστυνομίας της πολιτείας, Sylvia Moir, που είδε το βίντεο του ατυχήματος, «θα ήταν δύσκολο να αποφευχθεί αυτή η σύγκρουση με οποιοδήποτε τρόπο (είτε με αυτόνομη οδήγηση, είτε αν τον έλεγχο τον είχε ο οδηγός).
Σε ότι αφορά το νομικό επίπεδο και κατ’ επέκταση το ασφαλιστικό (σε ότι αφορά την κάλυψη σε τέτοιου είδους ατυχήματα όπου εμπλέκονται αυτόνομα αυτοκίνητα) τα πράγματα είναι ελαφρώς πιο περίπλοκα. Σύμφωνα με δικηγόρο με έδρα την Καλιφόρνια, που έχει ασκήσει αρκετές αγωγές εναντίον κατασκευαστών αυτόνομων αυτοκινήτων, δήλωσε ότι η Uber, η Volvo, αλλά και οι εταιρείες που έχουν αναπτύξει τις τεχνολογίες και τα εξαρτήματα για την αυτόνομη οδήγηση θα μπορούσαν ενδεχομένως να θεωρηθούν υπεύθυνες σε περίπτωση που ασκηθούν διώξεις για το εν λόγω ατύχημα. Ενώ στη θέση του κατηγορουμένου μπορεί να βρεθεί ακόμα κι ο οδηγός ασφαλείας κι ας φαίνεται ότι δεν είχε τον χειρισμό του οχήματος.
Στην απόδοση ευθυνών και αποζημιώσεων, ένα ατύχημα με «συμβατικό» όχημα, τα πράγματα ήταν πιο απλά. Οι εμπειρογνώμονες έβρισκαν τον υπαίτιο και προέκυπτε η αποζημίωση.
Αντίθετα, μια αγωγή – αποζημίωση που αφορά ένα αυτόνομο όχημα θα μπορούσε να περιστρέφεται γύρω από το αν το αυτόνομο όχημα σύστημα είχε ελάττωμα σχεδιασμού, όπως ανέφεραν νομικοί εμπειρογνώμονες, όπου και θα έπρεπε να αποδειχθεί πως το προϊόν είχε κατασκευαστικό ελάττωμα και το οποίο ευθύνεται για το ατύχημα. Από την άλλη, οι αυτοκινητοβιομηχανίες και οι προγραμματιστές των οχημάτων θα έπρεπε να αναλύσουν τα δεδομένα που θα είχαν συλλέξει από τους αισθητήρες, να ανέλυαν την συμπεριφορά του οχήματος τη δεδομένη στιγμή και πως το όχημα δεν θα μπορούσε να αποφύγει τη σύγκρουση και πως όλα λειτούργησαν όπως έπρεπε.
Θολό το τοπίο για την καταβολή ασφαλιστικών αποζημιώσεων
Ένα σημαντικό ζήτημα που σίγουρα θα προκύψει κατά την επίλυση διαφορών, είναι το κατά πόσο οι εταιρείες όπως η Uber, η Volvo, αλλά και οι λοιπές, οι οποίες προμηθεύουν την τεχνολογία αυτόνομης οδήγησης, έχουν επισυνάψει συμφωνίες αποζημίωσης , στις οποίες κάποια εταιρεία θα αναλαμβάνει τα έξοδα ευθύνης της άλλης εταιρείας.
Ο Paul Rafferty, δικηγόρος, ο οποίος εκπροσωπεί αυτοκινητοβιομηχανίες, δήλωσε ότι τέτοιες συμφωνίες στον κόσμο των αυτόνομων οχημάτων είναι εμπιστευτικές και οι διαφορές για αποζημίωση γενικά διευθετούνται πίσω από κλειστές πόρτες. Η Volvo αρνήθηκε να σχολιάσει εάν είχε συνάψει συμφωνίες αποζημίωσης με την Uber.
