Μπορεί ο φετινός Μάιος να μπήκε με λίγες δροσιές και κάποια ψύχρα, πράγμα που χάλασε εν μέρει την διάθεση των εκδρομέων στο ύπαιθρο προκειμένου να «πιάσουν τον Μάη» όπως καλεί το έθιμο, αλλά από την άλλη πλευρά οι βροχές και οι ομίχλες ήταν πολύ ευεργετικές για τις καλλιέργειες που χρειάζονται νερό για να αρχίσουν να βλασταίνουν.
Έτσι έγινε θέμα η πρωτομαγιάτικη «κακοκαιρία» που στεναχώρησε αρκετό κόσμο αλλά για τη φύση και τα πλάσματά της που θέλουν αυτή τη βροχή να υποστηρίξει τη νέα περίοδο βλάστησης και καρποφορίας ελάχιστα ακούστηκαν σαν αυτό να αφορά μια άλλη εποχή που όπως φαίνεται και για όσους την έζησαν μοιάζει σαν να μην υπήρξε ποτέ. Οι αλλαγές που έχουν προκύψει τα τελευταία χρόνια στην κοινωνία μας είναι τόσο βαθιές και στερεωμένες που ότι ξεφεύγει από τον κανόνα του «θεάματος» μοιάζει παράταιρο και οπισθοδρομικό.
Γιατί μάθαμε πλέον να γιορτάζουμε και την άνοιξη -την πρωτομαγιά επί του προκειμένου- με πράγματα που συνδυάζονται με τους κανόνες της ευζωίας και όχι με την αληθινή τους διάσταση. Η έξοδος στο ύπαιθρο δεν είναι πια ένα μάθημα για τους πολλούς, αυτό έμεινε στους λίγους και τους μυημένους που ασφυκτιούν από το κύμα των εξοδούχων που εξορμούν για να απολαύσουν με καταναλωτικό πλέον τρόπο την Πρωτομαγιά. Εποχούμενοι κατά κανόνα στα ιδιωτικά αυτοκίνητα δημιουργούν μια πρωτοφανή κίνηση στους κεντρικούς και τους επαρχιακούς δρόμους, μπαίνουν και αφήνουν τις ροδιές των αυτοκινήτων σε ορεινά λιβάδια, σε αμμουδιές, σε ποτάμια - παντού όπου πατιέται ο τόπος και επακόλουθο αυτής της εισβολής είναι η ρύπανση και τα λογής - λογής σκουπίδια.
Στόχος είναι το κόψιμο των λουλουδιών, πράγμα που γίνεται άκριτα και προσβλητικά προς αυτά γιατί ελάχιστοι αρκούνται σε μια χεριά και όσα φτάνουν για ένα στεφάνι και τα θερίζουν ασύστολα θεωρώντας πως αυτά είναι ανεξάντλητα. Το ότι παρέχονται δωρεάν τα λουλούδια από τη φύση είναι ένας λόγος να φέρονται με αυτόν τον τρόπο και χωρίς να λογαριάζουν πως στα λουλούδια αυτά κρύβονται οι σπόροι που δεν θα ωριμάσουν και την επόμενη χρονιά θα υπάρχουν λιγότερα. Δεν τους νοιάζει, δεν τους αφορά καθώς την επόμενη χρονιά μπορεί να πάνε αλλού να «πιάσουν τον Μάη» και δεν θα δούνε καν τις συνέπειες των πράξεών τους κατά τα προηγούμενα χρόνια. Κι αυτοί πάλι που θα πάνε στο βεβηλωμένο μέρος, σίγουρα δεν θα ξέρουν πως ήταν κάποτε εκείνος ο τόπος.
Η οικονομία της φύσης εδώ αμφισβητείται και προσβάλλεται χάρη ενός εθίμου που όσο περνάει ο καιρός γίνεται πιο απειλητικό για τη φύση καθώς όσο λιγοστεύουν τα «απάτητα» μέρη, τόσο περισσότερο πιέζονται αυτά που έχουν μείνει. Γιατί στόχος είναι πάλι, ο «Μάης» να είναι από τέτοια μέρη αλλιώς δεν πιάνει και έτσι τίποτα δεν μένει ήσυχο να βλαστήσει και να ακολουθήσει ως την ωρίμανση τα στάδια εκείνα που το κρατάνε ζωντανό. Και αυτό δεν αφορά μόνο τα φυτά αλλά και τα υπόλοιπα πλάσματα που υφίστανται πολλών ειδών πιέσεις από αυτή την επιδρομή της Πρωτομαγιάς στο ύπαιθρο. Καθώς όλα τα πλάσματα, από θηλαστικά μέχρι έντομα και από σαλιγκάρια μέχρι αρπακτικά βρίσκονται στην αρχή της περιόδου της αναπαραγωγής ενοχλούνται αφάνταστα από τον θόρυβο και την καταπάτηση των ενδιαιτημάτων τους, είτε αυτά είναι στο βουνό, είτε στις παραλίες.
Η βροχή λοιπόν που στεναχώρησε τους εκδρομείς της Πρωτομαγιάς (με μπόνους μάλιστα μια ημέρα αργίας) εμπόδισε κατά κάποιο τρόπο την βεβήλωση και ανακούφισε αρκετά την πλάση που ήθελε λίγο νερό να αντιμετωπίσει την μακρά στεγνή περίοδο που θα ακολουθήσει. Αλλά αυτό είπαμε δεν είναι είδηση και το ανησυχητικό είναι πως το συνηθίσαμε αφού χρόνο με το χρόνο αυξάνεται η απόσταση από της αλήθεια της φύσης.
Η βροχή της Πρωτομαγιάς ήταν που κράτησε μακριά εκείνους με τα θηριώδη αυτοκίνητα που προσπαθούν να ανέβουν το Πικροβούνι, ένα χαμηλό χωματόβουνο του συγκροτήματος του Τυμφρηστού στα σύνορα Φθιώτιδας με Ευρυτανία που αποτελεί ένα ακέραιο ορεινό λιβάδι, γιατί γλυστρούσαν. Έτσι δεν έκαναν λιώμα τα δακράκια (φωτογραφία) που αυτό τον καιρό στολίζουν τις πλαγιές και γεμίζουν την πλάση με την ευωδιά τους. Αυτό βέβαια είναι μια νίκη, προσωρινή της φύσης που προέκυψε λόγω της βροχής αλλά μόλις στεγνώσει ο τόπος θα αρχίσουν πάλι να το ανεβαίνουν χάριν αναψυχής και επίδειξης των μηχανών και δυστυχώς δεν βρίσκεται ποτέ κανένας εκεί να τους σταματήσει.
