Το παρακάτω σχόλιο απέστειλε στο www.nextdeal.gr ο Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής κος Ηλίας Τσολάκης με αφορμή το κείμενο "Αχ! Καημένε ασφαλιστάκο μου...":


"Κύριε Σπύρου χαίρετε, μετά τη δημοσίευση του άρθρου σας για τον επαγγελματικό βίο του ασφαλιστή και της παρουσίας του στο χώρο… μέσα από τα ρίγη συγκίνησης που με διαπέρασαν διαβάζοντας τις αράδες που γράψατε, με συνεπήρε και ένα συναίσθημα αγανάκτησης και πηγαίας έκρηξης συναισθημάτων οργής και θυμού.

Γιατί αφήσαμε τις τύχες μας στα χέρια ανίκανων και ανήμπορων δήθεν manager όλα τα προηγούμενα χρόνια, γιατί δεν οργανωθήκαμε απέναντι από τις εταιρείες που σκοπό πέραν των όποιων αμοιβών, bonus, κλπ είχαν την αύξηση των πελατολογίων τους χρησιμοποιώντας τα δίκτυα και τους ασφαλιστάκους έτσι ώστε να είναι έτοιμες για τη σημερινή κατάσταση.

Γιατί φτάσαμε στο σημείο σήμερα να εκλιπαρούμε κάποιους να μας δεχθούν στους κόλπους τους, γιατί αφήνουμε όλους αυτούς που νομίζουν ότι δουλεύουν μέσα από τα τεράστια γυάλινα κτίρια να μας πετάνε ψίχουλα, γιατί γιγαντώθηκε ένας Ψωμιάδης και πού αποσκοπεί η ολιγωρία του κράτους;

Μεγάλες κουβέντες για μεγάλους ανθρώπους, ακούστε την καθημερινότητα. Ένας συνάδελφος της προηγούμενης εταιρείας αφού έπαθε ένα έμφραγμα, μάζεψε τα όνειρά του και έφυγε για τον Καναδά όταν είδε ότι δεν είχε μέλλον στην Ελλάδα έπειτα από τη λαίλαπα της Ασπίς, ένας άλλος συνάδελφος πούλησε το σπίτι του για να συνεχίσει να σπουδάζει τα δυο του παιδιά, τρίτος συνάδελφος πέθανε από ανακοπή έπειτα από πολύμηνη μαζί που έδωσε με τις τράπεζες, έπεται και συνέχεια γνωστή συνάδελφος αφού δεν κατάφερε να επιβιώσει στο χώρο πουλάει τυρόπιτες σε επαρχιακή πόλη.

Και ρωτάω την κα Γρυπάρη πού είναι ο Σύλλογος, πού είναι η ίδια να κάνει ένα τηλεφώνημα σε όλους αυτούς που κάποτε τους χειροκροτούσαν, να τους δώσει ένα ψεύτικο όραμα να τους χτυπήσει την πλάτη έστω. Πριν από πολλούς μήνες έστειλα στο σύλλογο μια επιστολή που έβγαζε όλη αυτήν την αγανάκτησή μου, καμία αντίδραση, καμία τυπική απάντηση.

Αίσχος Κύριε Σπύρου και σήμερα λένε ότι ο πολύς Κος Ψωμιάδης έχει στο εξωτερικό 250.000.000 ευρώ, αίσχος Κε Σπύρου γιατί το κράτος ήταν ανύπαρκτο, αίσχος γιατί οι εταιρείες που μείνανε πίσω νομίζουνε ότι ζούνε, αναπνέουνε και δημιουργούνε, νομίζουνε… αν δεν τελειώσει η ιστορία της Ασπίς Πρόνοια δεν πρόκειται να υπάρξει μέλλον στο θεσμό.

Διαφημίζουν αύξηση εργασιών, αύξηση στόχων και επίτευξη οραμάτων όλα αυτά είναι μια εικονική πραγματικότητα τίποτε άλλο, πρέπει να κλείσει το θέμα της Ασπίς Πρόνοια, πριν την ψήφιση οποιουδήποτε νόμου έπρεπε να ορίσουν το θεσμικό πλαίσιο που θα κινηθεί το κράτος για το παραπάνω σκάνδαλο.

Συνεχίζοντας τον κατάλογο των καθόλα συμπαθών ασφαλιστάκων-στην κατηγορία αυτή ανήκω-μια κορυφαία ασφαλίστρια και manager σήμερα τρέχει στην επαρχία γιατί δεν έχει να πληρώσει το ασφαλιστικό της ταμείο. Ντρέπεται να αλλάξει επάγγελμα και ντρέπεται να βγει ξανά στους δρόμους γνωστής βορειοελλαδίτικης πόλης για εύρεση πελατών, φεύγει το πρωί από το σπίτι της και επιστρέφει το βράδυ μετά από πολλά χιλιόμετρα ψάχνοντας πελάτες για ασφάλειες αυτοκινήτων κλπ σε χώρους που δεν την ήξεραν.

Γνωστός ασφαλιστής που ήταν στο τοπ του χώρου αφού πρόλαβε και αγόρασε ένα εξαίρετο σπίτι μετά από δουλειά 25 ετών σήμερα το πουλάει και γυρίζει στο χωριό του, ώστε να ασχοληθεί με τη γη που του αφήσανε οι γονείς του. Συνάδελφος με μεγάλο χαρτοφυλάκιο κάποτε, σήμερα τον συντηρεί η γυναίκα του επειδή έχει μια επιχείρηση και τον λοιδορεί καθημερινά για τις επιλογές του. Νιώθω απαίσια με όλους αυτούς που γιγάντωσαν έναν Ψωμιάδη είτε είναι πολιτικοί είτε είναι θεσμικά όργανα.

Εκατοντάδες συνάδελφοι έκαναν επαναδιαπραγμάτευση των στεγαστικών δανείων τους ώστε να μη μείνουν στο δρόμο.

Παιδιά συναδέλφων χάλασαν τις σχέσεις τους με τους γονείς τους λες και αυτοί φταίνε για το κατάντημά τους.

Αλλάξανε όνειρα, αλλάξανε ζωή, αλλάξανε ρότα, αλλάξανε φιλοσοφία, επειδή κάποιοι παίζουν με το μέλλον μας.

Ο κατάλογος των ταλαιπωρημένων συναδέλφων είναι τεράστιος, και συγκαταλέγονται εντός του άνθρωποι που λειτουργούσαν καθ’ όλη την επαγγελματική τους ζωή χρηστά και έντιμα απλά ακολουθήσανε λάθος δρόμο, λάθος επιλογή εταιρείας και λάθος δίκτυο πωλήσεων.

Αν δεν ταρακουνηθούμε αν δε βάλουμε μπροστά τα εγώ μας και τα θέλω μας, αν δεν πούμε όχι σε αυτήν την αισχρή αντιμετώπιση από τις εταιρείες τότε το μέλλον δεν είναι θολό είναι ολοκάθαρο θα έλθει ο θάνατος του ασφαλιστή.

Ας σκεφτούν όμως οι παροικούντες την Ιερουσαλήμ ότι και γι’ αυτούς το μέλλον είναι ξεκάθαρο, το επόμενο θύμα θα είναι οι ίδιοι, ήδη στελέχη εταιρειών εξοστρακίζονται, δεν έχουν αντικείμενο και καταλήγουν με μισθό απλού υπαλλήλου και με τίτλο Acc.Manager.

Κε Σπύρου, τελειώνοντας θέλω να συνεχίσετε τον καλό αγώνα, ίσως αφυπνιστούν κάποιοι μεγαλοσχήμωνες και ακολουθήσουν το δρόμο της αρετής και όχι της κακίας.

Σας ευχαριστώ για το βήμα που δίνετε σε όλους εμάς τους απλούς ασφαλιστές".

Τσολάκης Ηλίας, Ασφαλιστικός Διαμεσολαβητής.