Στην Ελλάδα μετά την υπαγωγή της χώρας στο Μηχανισμό Στήριξης και την υπογραφή των δανειακών συμβάσεων, ασκείται ιδιαίτερη πίεση για άμεσες και βεβιασμένες ιδιωτικοποιήσεις δημόσιων επιχειρήσεων κοινής ωφέλειας. Σε αυτό το πλαίσιο και με δεδομένη αφενός τη δυσμενή χρηματοπιστωτική συγκυρία και το συνεπαγόμενο  κίνδυνο για περιορισμένα οφέλη της χώρας, και αφετέρου την έντονη ανησυχία για νέα έκρηξη της ανεργίας, με τραγικές επιπτώσεις για τη βιωσιμότητα των συστημάτων κοινωνικής ασφάλισης και αρωγής, ο Ευρωβουλευτής Κ. Πουπάκης κατέθεσε  σχετική γραπτή ερώτηση στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή, στο πλαίσιο κοινοβουλευτικού ελέγχου.

Ο Έλληνας Ευρωβουλευτής δήλωσε σχετικά: «Η αναβάθμιση της λειτουργίας των κρατικών επιχειρήσεων και η αναζήτηση στρατηγικών συμμαχιών, στο βαθμό που δε θίγεται το δημόσιο συμφέρον και διασφαλίζεται ο έλεγχος του κράτους όπου απαιτείται, είναι βασικές και απαραίτητες προϋποθέσεις, προκειμένου αυτές να ανταποκριθούν με επάρκεια στις ανάγκες του διεθνούς ανταγωνισμού. Οι όποιες αποκρατικοποιήσεις, σύμφωνα με τις παραπάνω προϋποθέσεις, όμως, πρέπει να πραγματοποιούνται στην κατεύθυνση της ανάπτυξης και της ενίσχυσης της παραγωγικής βάσης των επιχειρήσεων με ταυτόχρονη διασφάλιση των θέσεων εργασίας. Εισπρακτικές λογικές που επιβάλλουν μέσα σε κλίμα γενικότερου πανικού, την πώληση όσο-όσο, ακόμα και των πιο κερδοφόρων επιχειρήσεων, σε μια περίοδο μάλιστα που η αξία των μετοχών τους υπολείπεται σημαντικά της πραγματικής τους αξίας, στρέφονται ενάντια στο δημόσιο συμφέρον. Η κυβέρνηση οφείλει να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα και σοβαρό στρατηγικό σχεδιασμό το κορυφαίο ζήτημα των αποκρατικοποιήσεων. Δεν πρέπει να ξεχνά κανείς πως οι επιχειρήσεις αυτές είναι περιουσία του ελληνικού λαού, εθνικά κεφάλαια, βασικοί άξονες κοινωνικής και τιμολογιακής πολιτικής. Η όποια αξιοποίησή τους πρέπει να διασφαλίζει τα μέγιστα δυνατά οικονομικά και κοινωνικά οφέλη. Υπάρχουν προτάσεις που συνδυάζουν την επανεκκίνηση της οικονομίας με την ανακούφιση της κοινωνίας. Όσο η κυβέρνηση αρνείται να τις υιοθετήσει τόσο καταδικάζεται σε πολιτική και κοινοβουλευτική απομόνωση, όποιο προσωπείο συναίνεσης και αν χρησιμοποιεί.»