Ηλίας Προβόπουλος, 17/2/2021 - 10:42 facebook twitter linkedin Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια γενιά μάχεται την επιδημία Ηλίας Προβόπουλος, 17/2/2021 facebook twitter linkedin Πήγα χθες με την μάνα μου Αγγελική (Κούλα) Προβοπούλου (1931) στο Καρπενήσι για να κάνει το δεύτερο εμβόλιο για τον COVID-19, προγραμματισμένο εδώ και μέρες από τις σχετικές ηλεκτρονικές πλατφόρμες που χρησιμοποιούν γι’ αυτή την περίπτωση. Από την προηγουμένη μας ενημέρωσαν ότι θα υπάρχει μια σχετική καθυστέρηση, λόγω καιρικών φαινομένων και όρισαν να πάμε μετά το μεσημέρι. Έτσι έγινε και μόλις φτάσαμε εκεί ήρθε και ένα στρατιωτικό όχημα, της Στρατονομίας, με δυο στρατιώτες και παρέδωσαν το κουτί με τα εμβόλια στους αρμόδιους γιατρούς και το προσωπικό που περίμενε με καλή διάθεση και αμέσως άρχισαν τις σχετικές προετοιμασίες να εμβολιάσουν την πρώτη σειρά. Τούτο ήταν το πιο σημαντικό γιατί οι εμβολιαζόμενοι, ηλικίας άνω των 80, γνωρίζοντας άλλοι ακριβώς κι άλλοι άκρες - μέσες για το εμβόλιο, όλοι ήθελαν να βρουν χαρούμενα πρόσωπα να τους περιμένουν και φυσικά δεν απογοητεύτηκαν καθώς όλο το προσωπικό του εμβολιαστικού κέντρου τους περίμενε με χαμόγελο και κατανόηση. Γι' αυτούς το εμβόλιο ήταν ένα στοίχημα παράτασης της ζωής τους κι ένα μεγάλο παράδειγμα στους νεώτερους και στους αμφισβητίες, ότι η ελπίδα δεν τελειώνει ακόμη κι όταν κρέμεσαι στο χείλος του γκρεμού ή έχει ανοίξει, πραγματικά και μεταφορικά η γη να σε καταπιεί. Δεν ξέρω με ποιους κουβέντιασαν τα υπέρ και τα κατά του εμβολίου αλλά όλοι ήταν συνειδητοποιημένοι και βέβαιοι ότι αυτό που θα έκαναν θα είχε αποτέλεσμα. Εδώ τολμώ να πω πως πέρα από ότι συζητήθηκε μέσα στην οικογένειά τους και με άλλους στον κύκλο τους, σημαντικό ρόλο έπαιξε και η τηλεόραση τις ειδήσεις της οποίας δεν χάνει κανένας. Όχι βέβαια ότι πείστηκαν από κάποιον ειδικό, αλλά μέσα από τον ορυμαγδό που βγαίνει κάθε μέρα από τις οθόνες, κατάλαβαν ότι κάτι σοβαρό συμβαίνει και από ένστικτο περισσότερο και όχι από πειθώ ή συμφωνίες, αποφάσισαν να πάνε να εμβολιασθούν. Απ’ όσους συγκεντρώθηκαν στον προθάλαμο του εμβολιαστικού κέντρου, όλες οι γερόντισσες ήταν χήρες, μαυροφορεμένες, μαντηλωμένες και με την μάσκα αγνώριστες συνοδεύονταν από παιδιά ή εγγόνια που τις πρόσεχαν σαν να τις πήγαιναν βόλτα. Άντρες, όση ώρα βρισκόμουν εκεί κάνα δυο είδα ενώ ζευγάρι μόνο ένα, αλλ' αυτό ξόδεψε τη ζωή του στην Αμερική και τους βρήκε η επιδημία στην Ελλάδα και ξέμειναν στο χωριό τους. Όλες πάλι, όσο είχαν τον άντρα τους έμειναν σε κάποιο χωριό αλλά από τότε που έμειναν μόνες κάθονται στα σπίτια τους τα καλοκαίρια αλλά όταν πιάνει ο χειμώνας πηγαίνουν όπου ζουν τα παιδιά τους. Εννοείται ότι όλες, λόγω ηλικίας έχουν αποσυρθεί από κάθε παραγωγική διαδικασία αλλά με την παρουσία τους δυναμώνουν το χωριό και εμψυχώνουν τους νεότερους που έχουν απομείνει εκεί και τους υποχρεώνουν με τον τρόπο τους να δίνουν προσοχή σε πράγματα που συνέθεταν κάποτε την κοινότητά τους. Είναι ένας ρόλος, που μόνο η πείρα και οι δοκιμασίες μιας άλλης εποχής, πολύ πιο δύσκολης από την σημερινή που έζησαν οι άνθρωποι αυτής της ηλικίας μπορεί να αποτελέσει πρότυπο. Το έχουν κι αυτό στο μυαλό τους οι άνθρωποι αυτής της γενιάς, θέλουν να αποδείξουν ότι είναι ακόμη δυνατοί και ο εμβολιασμός τους δίνει την δυνατότητα να είναι παρόντες τόσο στην οικογένειά τους, όσο και στην κοινότητα που ανήκουν. Γνωρίζουν πολύ καλά πως όταν φύγουν για το τελευταίο ταξίδι της ζωής τους, θα ερημώσουν τα σπίτια τους στα χωριά και κάποια μέρα αυτά θα σβήσουν, αφού κανένας πια δεν πάει να ζήσει και να δουλέψει εκεί. Το εμβόλιο γι' αυτούς είναι η μεγάλη απόδειξη ότι η ζωή είναι πολύτιμη, για τους ίδιους φυσικά αλλά και για τον κόσμο που ζούνε, έναν κόσμο που κανένας δεν πρέπει να λείψει και περισσότερο, να λείψει εξαιτίας ενός πράγματος που θα μπορούσε να το προλάβει. Κι ακόμη, όταν έρθει η ώρα του να φύγει, να φύγει από το σπίτι του κι όχι από μια ΜΕΘ. Ο φόβος της μοναξιάς την ώρα του θανάτου, όπως τον προσλαμβάνουν από την τηλεόραση τους έχει τρομάξει περισσότερο απ’ όλα και γι' αυτό δήλωσαν παρών στον εμβολιασμό. ... Στις φωτογραφίες: Ο πιο ανυπόμονος από τους εμβολιαζόμενους χθες στο Καρπενήσει ήταν ο Νώντας Πατσιαούρας από την Ανατολική Φραγκίστα ο οποίος έπεσε προχθές στη σκάλα και στουμπήθηκε κι έτσι τον έφερε ο Νίκος Κόκκοτος με το καροτσάκι. Τον βρήκαμε κολλημένο στην πόρτα να περιμένει και εμβολιάστηκε πρώτος. Ακολούθησε κάποιος άλλος και μετά ήταν η σειρά της μάνας η οποία κατάλαβα πως ένιωσε ικανοποιημένη καθώς δεν βλέπει πότε θα φύγουν τα χιόνια να στεγνώσει ο τόπος να οργώσουμε και να φυτέψουμε πατάτες και άλλα κηπευτικά. Ακολούθησε η μάνα της συμμαθήτριάς μου Μελπομένης Οικονόμου από τους Δομιανούς την οποία συνόδευε ο γιός της και άλλοι. Ο Ηλίας Γ. Προβόπουλος γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Μεγάλη Κάψη της Δυτικής Φθιώτιδας. Έγινε δημοσιογράφος και εργάστηκε επί πολλά χρόνια και αποκλειστικά στις εφημερίδες, κυρίως στην «Ελευθεροτυπία» από τις στήλες της οποίας οργάνωσε και προέβαλλε μια ειδική αρθρογραφία με τον τίτλο «Μικρές Πατρίδες» για την ελληνική περιφέρεια και τους ανθρώπους της καθώς και για την Αθήνα, τα τελευταία χρόνια. Συνεχίζει να γράφει και να δημοσιεύει φωτογραφίες με την ίδια θεματογραφία στο actimon.blogspot.com ενώ εκδίδει και βιβλία που έχουν σχέση με την τοπική ιστορία. *Αραρίσκω = Συνάπτω, συνδέω, προσαρμόζω Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος, 17/05/2021 - 09:10 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Μια ευλογημένη, μαγιάτικη βροχή
Ηλίας Προβόπουλος, 12/05/2021 - 08:19 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το Πανόραμα της Θεσσαλίας από τον Ίταμο
Ηλίας Προβόπουλος, 11/05/2021 - 11:23 Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Ξαναφτιάχνοντας ένα υγιές καστανόλογγο
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το πολύτιμο μηχάνημα που λέγεται τρακτέρ Στους εορτασμούς για τα 200 χρόνια από την έναρξη της επανάστασης του 1821, σίγουρα θα έχει γίνει κάπου αναφορά και... Ηλίας Προβόπουλος, 10/05/2021 - 11:32
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Στη "Μεγάλη Στράτα" της Αμοργού με εικόνες Την Αμοργό την γνώρισα πριν από 20 χρόνια, χάρη στο Φεστιβάλ «Υπέρεια» που διοργανώνεται κάθε χρόνο στο ξενοδοχείο Amorgos Aegialis... Ηλίας Προβόπουλος, 07/05/2021 - 09:25
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Οι νεκροί της Marfin δεν ξεχνιούνται... Είναι κάποιες μέρες της ζωής μας που όσα χρόνια κι αν περάσουν δεν πρόκειται να ξεχαστούν -ειδικά δε όταν μπροστά... Ηλίας Προβόπουλος, 05/05/2021 - 13:25
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Το πανηγύρι του Αγίου Γεωργίου στο Μυρόφυλλο Βασική προϋπόθεση για τη μόνιμη εγκατάσταση μιας κοινότητας σε κάποια περιοχή ήταν πάντα η επάρκεια του νερού και γι’ αυτό,... Ηλίας Προβόπουλος, 04/05/2021 - 11:06
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Όταν Κοινότητα γίνεται η Εκκλησία Πέρσι τέτοιες ημέρες ξαφνικά και εντελώς απροετοίμαστοι, πήραμε, λόγω της πανδημίας την πρώτη γεύση για το τι θα πει μεταξύ... Ηλίας Προβόπουλος, 01/05/2021 - 10:22
Αραρίσκοντας Ηλίας Προβόπουλος: Πάσχα με πολλές απουσίες Χρονιά που μπήκε με περιοριστικά μέτρα, τα οποία έχουν ξεκινήσει ήδη από την προηγούμενη και δεν έφεραν τα επιθυμητά αποτελέσματα... Ηλίας Προβόπουλος, 28/04/2021 - 09:55