Τέτοιες μέρες Νοεμβρίου, πριν 25 χρόνια, 15 Νοεμβρίου 1992 ο ποιητής Μιχάλης Κατσαρός μου έφερε μια δήλωση – βεβαίωση συνεργασίας με το Ασφαλιστικό “ΝΑΙ” που εξέδιδα τότε (η έκδοση συνεχίζει ως σήμερα). Αφιλοκερδώς!
Η συνεργασία ήταν η κατάληξη μιας γνωριμίας μας στο υποκατάστημα της Interamerican όπου ήμουν συντονιστής ασφαλιστικών συμβούλων στην πλατεία Συντάγματος, Όθωνος 6 όπου ήταν και η ΕΔΡΑ της εταιρίας. Εκεί στα τέλη του 1980 ήρθε για ενημέρωση και αποζημίωση κάποιου συμβολαίου ασφάλισης. Όταν έμαθε περισσότερα για μένα και ότι αγαπώ την ποίηση έγινε καθημερινός επισκέπτης, μου διάβαζε ποιήματα, του διάβασα και εγώ κάποια που έγραφα από το 1970 και μου πρότεινε να τα εκδώσει αυτός σε βιβλιαράκι. Άτολμος εγώ δεν συμφώνησα... Η φιλία συνεχίστηκε και κάποια πρωϊνά πίναμε καφέ στην οδό Μητροπόλεως και κυρίως στο ΝΕΟΝ που είχε και φαγητό... Μου μίλαγε για τον τίτλο του ΝΑΙ, για τους Ναϊτες και για φιλοσοφίες του τύπου «που πάνε οι λέξεις όταν φεύγουν; Πέφτουν κάτω; Πάνε κάπου στα σύννεφα;»
Αργότερα ζήτησα να γράφει ποιήματα αποκλειστικά στο ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ ΝΑΙ. Έτσι αρχές του 1990 μου έφερε την «βεβαίωση» συνεργασίας... Στην μνήμη του δημοσιεύω το περίφημο «ΑΝΤΙΣΤΑΘΕΙΤΕ» πολύ επίκαιρο σήμερα στην Ελλάδα που υποφέρει και δεν αντιστέκεται... Απαγγέλει ο ίδιος ο Μιχάλης Κατσαρός. Καθώς θα το ακούτε θυμηθείτε και κάποιους «τύπους» που τυρρανάνε και εμάς και τον τόπο μας και...αντισταθείτε σε όσα λένε και δυστυχώς κάνουν!
Δείτε πρώτα τη βεβαίωση
Ἀντισταθεῖτε
Στίχοι: Μιχάλης Κατσαρὸς
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ χτίζει ἕνα μικρὸ σπιτάκι
καὶ λέει καλὰ εἶμ᾿ ἐδῶ.
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ πάλι γύριζε στὸ σπίτι
καὶ λέει Δόξα σοι ὁ Θεός.
Στὸν περσικὸ τάπητα τῶν πολυκατοικιῶν
τὸν κοντὸ ἄνθρωπο τοῦ γραφείου
στὴν ἑταιρεία εἰσαγωγαὶ-ἐξαγωγαί
στὴν κρατικὴ ἐκπαίδευση καὶ τὸ φόρο
ἀντισταθεῖτε σὲ μένα ἀκόμα ποὺ ἱστορῶ.
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ αὐτὸν ποὺ χαιρετᾶ ἀπ᾿ τὴν ἐξέδρα
ὧρες ἀτέλειωτες τὶς παρελάσεις.
Στὸν Πρόεδρο τοῦ Ἐφετείου ἀντισταθεῖτε,
στὶς μουσικές, τὰ τούμπανα καὶ τὶς παράτες,
σ᾿ ὅλα τὰ ἀνώτερα συνέδρια ποὺ φλυαροῦνε,
πίνουν καφέδες σύνεδροι συμβουλατόροι,
σ᾿ αὐτὴ τὴν ἄγονη κυρία ποὺ μοιράζει ἔντυπα ἁγίων,
λίβανον καὶ σμύρναν.
Ἀντισταθεῖτε, σ᾿ ὅλους αὐτοὺς ποὺ λέγονται μεγάλοι
καὶ γράφουν λόγους πλάι στὴ θερμάστρα.
Στὶς φοβερὲς σημαῖες τῶν κρατῶν καὶ τὴ διπλωματία,
στὰ ἐργοστάσια πολεμικῶν ὑλῶν,
σ᾿ αὐτοὺς ποὺ λένε λυρισμὸ τὰ ὡραῖα λόγια,
στὰ γλυκερὰ τραγούδια μὲ τοὺς θρήνους,
στοὺς θεατές, στὸν ἄνεμο...
Ἀντισταθεῖτε.
Ακούστε τον ίδιο τον ποιητή να απαγγέλει.
Ευάγγελος Γ. Σπύρου
