Η στελέχωση της Ασφαλιστικής αγοράς, εδώ και χρόνια είναι ένα πρόβλημα και μάλιστα όχι ελληνικό αλλά παγκόσμιο.

Το να βρεθούν νέοι, δραστήριοι και ταλαντούχοι που θα αναλάβουν να εξασφαλίσουν ασφαλιστικώς, κοινωνία και οικονομία, αποτελεί μια πρόκληση.

Η γενιά των Ζ - διάδοχοι των Millennials- γεννημένοι μεταξύ του 1996 και του 2001, είναι μια γενιά γαλουχημένη με τη τεχνολογία.

Η γενιά Ζ θέλει η εργασία που θα ακολουθήσει να την εκφράζει. Γνωρίζει πολύ καλά τι σημαίνει οικονομική κρίση, αλόγιστη αύξηση των χρεών και των τιμών, πανδημίες κτλ.

Έχουν δει τους γονείς τους να εγκλωβίζονται σε δάνεια, να χάνονται σπίτια και έμαθαν πολύ νωρίς ότι τα χρήματα μπορούν να σε προστατέψουν από δυσάρεστες καταστάσεις.

Τι εργασίες προτιμάει όμως η γενιά των Ζ;
Πληροφορική, new media, τεχνητή νοημοσύνη, gaming, influence marketing και γενικά κάθε τι ψηφιακό τους κάνει να νιώθουν στα νερά τους. Από τα πιο παραδοσιακά επαγγέλματα, προτιμούν την ψυχολογία, την εγκληματολογία και τη μηχανική.

Πως μπορεί λοιπόν να γίνει ενδιαφέρον το ασφαλιστικό επάγγελμα για αυτή τη γενιά;
Κατ’ αρχήν δεν θα πρέπει να μιλάμε για ψηφιακές εφαρμογές, πλατφόρμες και insurtech, ενώ δεν είναι έτσι στη πραγματικότητα. Η γενιά αυτή είναι εξειδικευμένη και μιλώντας για κάτι που δεν είναι έτσι, τους δίνει το δικαίωμα να μας χαρακτηρίζουν ως γηραιούς, στην καλύτερη περίπτωση.

Στη συνέχεια καλό είναι να γνωρίζουμε πως κάθε εκπαίδευση πρέπει να είναι εξαιρετικά ταχύρρυθμη, καθώς μιλάμε για τη γενιά που βάζει ένα εκπαιδευτικό video να τρέξει με διπλή ταχύτητα για να το δει.

Οι ατελείωτες εκπαιδεύσεις και οι ημερίδες πρέπει να κλειστούν στο χρονοντούλαπο της ιστορίας. Το εκπαιδευτικό υλικό θα πρέπει να είναι ψηφιακό, εμπλουτισμένο με videos και φυσικά στη διαδικασία του microlearning.

Οι διαδραστικές εκπαιδεύσεις με εργαστήρια, λειτουργούν καλύτερα και η επιλογή των εκπαιδευτών είναι μεγάλης σημασίας.

Η εκπαίδευση από απόσταση έχει πολύ καλά αποτελέσματα γι’ αυτή τη γενιά. Ακόμα και βιντεοσκοπημένη εκπαίδευση που μπορούν να την δουν ξανά και ξανά, στον δικό τους χρόνο είναι πολύ πιο αποτελεσματική από το να βρίσκονται σε μια τάξη, ατελείωτες ώρες.

Με λίγα λόγια η εκπαίδευση για τη νεότερη γενιά ασφαλιστικών Διαμεσολαβητών, χρειάζεται επανασχεδιασμό.