Μία από τις πιο δημοφιλείς δραστηριότητες, που μπορεί να κάνει κάποιος στην άμμο και χαρίζει ένα δυνατό, καλλίγραμμο σώμα είναι το beach volley. Είναι άθλημα που παίζεται ευχάριστα, τόσο από ερασιτέχνες όσο και από επαγγελματίες. Όμως, αν και προσφέρει μεγάλη χαρά, ενέχει πολλούς κινδύνους για τραυματισμούς.
«Το βόλεϊ έχει πολλές επαναλαμβανόμενες κινήσεις πάνω από το κεφάλι, όπως το κάρφωμα και το μπλοκ και οι παίχτες είναι επιρρεπείς στους τραυματισμούς, λόγω υπέρχρησης του ώμου», μας εξηγεί ο φυσιοθεραπευτής Γιώργος Η. Γουδέβενος, Dr manual medicine, επιστημονικός συνεργάτης Πανεπιστημίου Κρήτης.
«Οι παίχτες αυτοί είναι ιδιαίτερα ευαίσθητοι και στους τραυματισμούς των δακτύλων. Παράλληλα, λόγω των πολλών αλμάτων, είναι ευάλωτοι σε διαστρέμματα του αστραγάλου, τραυματισμούς του γόνατος (τενοντίτιδα της επιγονατίδας), καθώς και σε οσφυαλγία».
Ο Dr Γουδέβενος εξηγεί αναλυτικά ποιοι είναι αυτοί οι τραυματισμοί στο beach volley πώς θεραπεύονται και πως προλαμβάνονται.
Τεντονίτιδες στον ώμο
Κατά τη διάρκεια του σερβίς και του καρφώματος, οι μύες του ώμου είναι πολύ σημαντικοί για την παραγωγή της απαραίτητης δύναμης, για να κινηθεί ο ώμος. Ενώ σπάνια μπορούν να σχιστούν αυτοί οι μύες σε νέους παίκτες, μπορεί να ερεθιστούν ή να κουραστούν από την υπερβολική χρήση. Συχνά η ξεκούραση και η φυσικοθεραπεία μπορεί να είναι αρκετές για την ανακούφιση από τον πόνο.
Τραυματισμοί των δακτύλων
Τα δάκτυλα είναι ευάλωτα στους τραυματισμούς, όταν κάποιος, ενώ παίζει, κάνει μπλοκάρισμα, δίνει πάσα και «κάνει» τη λεγόμενη μανσέτα. Συχνοί τραυματισμοί των δακτύλων είναι τα κατάγματα, τα εξαρθρήματα και οι ρήξεις συνδέσμων και τενόντων.
Διάστρεμμα αστραγάλου
Οι πιο κοινοί τραυματισμοί είναι του αστραγάλου και βασικός λόγος είναι το ανώμαλο και αμμώδες έδαφος. Ταυτόχρονα είναι ο κυριότερος παράγοντας απώλειας ωρών αγώνα. Τα διαστρέμματα του αστραγάλου πρέπει να ακινητοποιηθούν για όσο το δυνατόν λιγότερο χρονικό διάστημα, ώστε να επιτραπεί η ταχύτερη αποκατάσταση. Κάθε διάστρεμμα χρειάζεται μία περίοδο 8 εβδομάδων, με καθημερινές ασκήσεις αποκατάστασης για την μείωση της πιθανότητας επανατραυματισμού.
«Συνήθως οι τραυματισμοί μπορούν να θεραπευτούν με φυσικοθεραπεία ή αερονάρθηκες και επιστραγαλίδες ή με ασκήσεις αποκατάστασης, τόσο στο φυσικοθεραπευτήριο, όσο και στο σπίτι. Ενίοτε τα διαστρέμματα αστραγάλου μπορεί να συνοδεύονται από μικρά ρωγμώδη κατάγματα ή τραυματισμούς του χόνδρου. Παρατεταμένος πόνος μετά από αρκετές εβδομάδες θα πρέπει να διερευνηθεί περαιτέρω με ακτινογραφίες ή και μαγνητικές τομογραφίες», λέει χαρακτηριστικά ο κ. Γουδέβενος.
Η επιστροφή στο παιχνίδι επιτρέπεται συνήθως μόλις οι παίχτες δεν έχουν καθόλου συμπτώματα πόνου και μπορούν να υποστηρίξουν το βάρος του σώματός τους, πατώντας στα δάκτυλα των ποδιών τους. Η χειρουργική επέμβαση προορίζεται για άτομα με επαναλαμβανόμενα διαστρέμματα αστραγάλου, που δεν έχουν ανταποκριθεί σε συντηρητικές τεχνικές και θεραπείες ή έχει επέλθει ολική ρήξη συνδέσμων, καθώς και σε περιπτώσεις που υπάρχουν εξειδικευμένα κατάγματα.
Τενοντίτιδα της επιγονατίδας
Είναι συχνή σε κάθε αθλητή, που υποβάλλεται σε επαναλαμβανόμενα άλματα, όπως το κάρφωμα και το μπλοκ.
Οι επιγονατίδες είναι βοηθητικές στο να απορροφούν το στρες από τον τένοντα, καθώς είναι και η πρώτη μορφή θεραπείας, που χρησιμοποιείται σε περίπτωση τραυματισμού. Η φυσικοθεραπεία και η κατάλληλη προπόνηση είναι, επίσης, χρήσιμες. Σημαντική προσοχή πρέπει να δίνουμε στην προσγείωση από το άλμα. Η τενοντίτιδα της επιγονατίδας συχνά παραμένει παρά τις φυσικοθεραπείες. Τότε ίσως χρειάζεται να συζητηθεί η χειρουργική παρέμβαση.
Τραυματισμός του πρόσθιου χιαστού συνδέσμου
Οι περισσότεροι τραυματισμοί του πρόσθιου χιαστού γίνονται στο βόλεϊ κατά την αδέξια προσγείωση του αθλητή από το άλμα. Συνήθως η ρήξη του πρόσθιου χιαστού γίνεται μαζί με έναν χαρακτηριστικό ήχο και αμέσως το γόνατο πρήζεται. Ο χρόνος ανάρρωσης είναι συνήθως τουλάχιστον 6 με 9 μήνες με φυσικοθεραπευτική αντιμετώπιση. Επειδή η πλήρης ρήξη του πρόσθιου χιαστού δεν επουλώνεται, συνήθως συστήνεται η χειρουργική ανακατασκευή του. Η εκπαίδευση σε τεχνικές άλματος μπορεί να μειώσει την πιθανότητα κάποιας ρήξης.
Οσφυαλγία
Η οσφυαλγία είναι μία συχνή πηγή χρόνιου πόνου μεταξύ των παιχτών του βόλεϊ. Τα αίτια στις περισσότερες περιπτώσεις είναι η ένταση των μυών ή των συνδέσμων. Τα συμπτώματα του πόνου συνήθως μειώνονται με την ξεκούραση και με τη φυσικοθεραπεία.
Όπως επισημαίνει ο ειδικός, με βάση τα στοιχεία πρόσφατων επιστημονικών μελετών, οι τραυματισμοί από το beach volley σχετίζονται με:
•           το γόνατο στο 30%
•           τους αστραγάλους στο 17%
•           τους τραυματισμούς στα δάκτυλα στο 17%
•           50-80% των τραυματισμών γίνεται στις ηλικίες 25-29 ετών
•           η αναλογία μεταξύ ανδρών και γυναικών είναι 3:1

Πώς μπορεί ο τραυματισμός να προληφθεί
Πολλοί τραυματισμοί στο βόλεϊ μπορεί να προληφθούν, ακολουθώντας  τις σωστές οδηγίες εκπαίδευσης:
• Χρησιμοποιήστε κατάλληλες τεχνικές αντοχής για την οσφύ, τους ώμους και τα πόδια.
•  Σε περιπτώσεις συνεχόμενων τραυματισμών του αστραγάλου, χρησιμοποιήστε ταινίες σταθεροποίησης τύπου taping, για την αποφυγή νέου διαστρέμματος.
• Ελαχιστοποιήστε την ποσότητα της προπόνησης σε σκληρές επιφάνειες.
• Χρησιμοποιήστε ειδικά αθλητικά παπούτσια για την απορρόφηση των κραδασμών.
• Κάντε καλή προθέρμανση με ελαφριές διατάσεις και μικρή αερόβια άσκηση.
• Κάντε καλή και σωστή αποθεραπεία μετά την προπόνηση.
• Σε περίπτωση πόνου, επισκεφτείτε το γιατρό σας και ακολουθήστε τις οδηγίες του.
• Ο αθλητής πρέπει να επιστρέφει στο παιχνίδι, μόνο όταν του δοθεί το «πράσινο» φως για να παίξει.