Το προχθεσινό χλιαρό απόγευμα του Σεπτέμβρη στην οδό Αχαρνών η οποία έχει εξελιχθεί ως ο πιο ζωντανός απ’ όλους τους κεντρικούς δρόμους της Αθήνας λόγω της παρουσίας αμέτρητων αλλοδαπών που ζουν στην περιοχή. Πολλοί απ’ αυτούς δουλεύουν στα δεκάδες καταστήματα που έχουν ανοίξει εκεί ενώ άλλοι περνούν απλά την ώρα τους στα καφενεία, θα ήταν όπως όλα τα άλλα, αν δεν ακούγονταν ξαφνικά μια σειρά από δυνατές εκρήξεις…

Μια σειρά από εκρήξεις που ακούστηκαν να προέρχονται από ένα ισόγειο κατάστημα, στον αριθμό 210 της Αχαρνών που εμπορεύεται φιάλες υγραερίου και τις οποίες ακολούθησε μια δυνατή φωτιά που ανέβηκε αστραπιαία  στους ορόφους της πολυκατοικίας, σκόρπισαν τον πανικό σε όλη τη γειτονιά και έκανε όσους ήταν μέσα στα σπίτια να βγουν στο δρόμο και στα μπαλκόνια να δουν τι έγινε και φυσικά να πάρουν τα μέτρα τους αν ήταν απαραίτητο και φυσικά μπορούσαν. Οι από σκηνές που ακολούθησαν ήταν σαν ταινία τρόμου γιατί κανείς δεν ήξερε πόσες φιάλες ήταν στοιβαγμένες μέσα στο κατάστημα και στο πεζοδρόμιο και οι δυνάμεις της πυροσβεστικής που έφτασαν πολύ σύντομα δυσκολεύτηκαν αρκετά για να περιορίσουν τον κίνδυνο να ανατιναχθεί όλη η γειτονιά.

Μετά από μια πολύωρη μάχη με την φωτιά και τις εκρήξεις και αφού κόπηκε η συγκοινωνία για να μπορούν να κινηθούν εύκολα οι πυροσβέστες κατάφεραν να αποκλείσουν τον κίνδυνο περεταίρω καταστροφών και άφησαν την γειτονιά του Αγίου Νικολάου στο δρόμο να συζητάει την καταστροφή που ομολογουμένως έβαλε πολύ κόσμο σε σκέψεις για το πόσο τέτοια καταστήματα μπορούν να λειτουργούν με ασφάλεια μέσα σε μια πυκνοκατοικημένη περιοχή η οποία δεν φημίζεται και για την νομιμότητα που επικρατεί. Το γεγονός μάλιστα ότι πολλά άλλα ίδια καταστήματα λειτουργούν κατά μήκος της Αχαρνών και τούτο έχει να κάνει με πολλούς λόγους, κυριότερος από τους οποίους είναι ότι έπαψαν να λειτουργούν οι κεντρικές θερμάνσεις στις πολυκατοικίες και η ανέχεια και η οικονομική στενότητα αλλοδαπών αλλά και ντόπιων τους έχει οδηγήσει στην ευρεία χρήση των φιαλών υγραερίου για την θέρμανση αλλά και για άλλες ανάγκες των όποιων νοικοκυριών.

Η πολυκατοικία πάνω από το κατάστημα που πήραν φωτιά οι φιάλες καταστράφηκε εντελώς και οι ιδιοκτήτες ή ενοικιαστές της αναγκάστηκαν, σε μια δύσκολη μάλιστα περίοδο, να αναζητήσουν αλλού στέγη. Το πότε θα επιστρέψουν στα σπίτια τους είναι άγνωστο γιατί οι ζημιές είναι μεγάλες και δύσκολα θα αποκατασταθούν. Όσοι είχαν ασφαλισμένα τα σπίτια τους, ελπίζουν ότι σύντομα θα ζήσουν πάλι σε αυτά. Αυτοί όμως που τα είχαν ανασφάλιστα δεν μπορούν να περιμένουν τίποτα καθώς ο αλλοδαπός «επιχειρηματίας» όπως λένε ζει μακριά και από εκεί διηύθυνε το «κατάστημα» και αν ποτέ εντοπιστεί και καταδικαστεί για την καταστροφή θα έχουν περάσει πολλά χρόνια. Το πως και από ποιους πήρε άδεια και με ποιους κανόνες ασφαλείας λειτουργούσε ένα τέτοιο κατάστημα είναι βέβαια ένα ερώτημα που έρχεται καθυστερημένα στα στόματα των πληγέντων αλλά και όλης της γειτονιάς και το οποίο μάλλον δεν θα απαντηθεί ποτέ.  

Η σειρά των παραβιάσεων για την λειτουργία ενός τέτοιου καταστήματος είναι μακριά και πιθανόν να απασχολήσει τις αρμόδιες αρχές και τις υπηρεσίες του Δήμου αλλά εκείνο που κανονικά θα έπρεπε να συζητηθεί πρώτο είναι το μερίδιο της ευθύνης για την ελλιπή ή ανύπαρκτη ασφαλιστική κάλυψη που έχει κάθε ιδιοκτήτης ή επαγγελματίας όχι μόνο στην περιοχή της Αχαρνών αλλά οπουδήποτε στην πόλη. Σε μια εποχή που οι αρχές δεν μπορούν ή δυσκολεύονται να επιβάλλουν την τήρηση των κανονισμών, η αυτενέργεια είναι μια λύση. Αλλά κι εδώ, η απογοήτευση που νιώθει ένα μεγάλο μέρος των συμπολιτών μας και η στενότητα που δοκιμάζει την καθημερινότητά τους, τους έχει αποκάμει και έτσι αφήνονται στην μοίρα τους η οποία σε τέτοιες περιπτώσεις είναι οικτρή. Η καμένη πολυκατοικία της Αχαρνών θα δείχνει πόσο εύκολα είναι να κάποιος να μείνει κάποια στιγμή χωρίς σπίτι…