Η εφευρετικότητα των ανθρώπων δεν γνωρίζει όρια και φυσικά τρόπους και ειδικά, όταν πρόκειται για να αποσείσουν από πάνω τους κάποιες ευθύνες που έχουν να κάνουν με την ευρυθμία της πόλης, αλλά και τις γειτονιάς κι ακόμα και του ίδιου του σπιτιού τους, καταφεύγουν σε ένα σωρό δικαιολογίες οι περισσότερες από τις οποίες δε στέκουν ούτε για αστείο. Να όμως που οι υπόλοιποι, γνωρίζοντας πως αν αντιδράσουν ως πρέπει θα γίνουν τα πράγματα πιο σοβαρά, δίνουν τόπο στην οργή, τις αποδέχονται κι έτσι το πράγμα επαναλαμβάνεται και τελικά γίνεται θεσμός που βασανίζει ολόκληρη την κοινωνία.

Τούτες τις ημέρες όμως όσοι με τον τρόπο τους επηρεάζουν αρνητικά τη ζωή της πόλης έχουν ένα τρανταχτό επιχείρημα και κανείς δεν μπορεί να τους αμφισβητήσει, πόσο μάλλον να τους βάλει στη θέση τους. «Οι καλλικάντζαροι» θα ακούσεις να λένε πολλοί «φταίνε για ότι στραβό συμβαίνει» κι έτσι αφήνουν να εννοηθέι πως μέχρι να φύγουν τα ξωτικά από την πάνω κόσμο και χωθούνε πάλι στα έγκατα για να συνεχίσουν το πριόνισμα του δέντρου που κρατάει τη γη, όλα θα τα φορτώνουν σε αυτούς και ας είναι ολοφάνερο για το ποιος φταίει.  

Έτσι συμβαίνει και όταν, να μπούμε κατευθείαν στο θέμα, στην Κυριακή που μας πέρασε και η οποία εθιμικά λόγω των εορτών ήταν ανοιχτά όλα τα καταστήματα για να ψωνίσει ως λέγεται ο κόσμος και να δοθεί η ευκαιρία σε πολλούς να χαζολογήσει στο εμπορικό κέντρο. Πρόκειται για μια γιορτή της πόλης την οποία απολαμβάνουν όλοι, όσοι φυσικά δεν εργάζονται πίσω από τους πάγκους και τα ταμεία των καταστημάτων. Αυτή η Κυριακή καθώς και λίγες άλλες μέσα στο χρόνο είναι από τις μεγάλες ημέρες της αγοράς τόσο για τους καταστηματάρχες, όσο και για τους πελάτες αλλά και αφορμή για να γκρινιάζουν κάποιοι, από τους οποίους οι περισσότεροι δεν ανήκουν πραγματικά στο χώρο αλλά στο πολιτικό φαντασιακό τους βλέπουν καταπίεση της εργατικής τάξης και συχνά καλούν σε συγκεντρώσεις μπροστά σε κάποια καταστήματα που τα θεωρούν κέντρα της εκμετάλλευσης. Άσχετοι οι περισσότεροι με την αγορά δεν χάνουν και την ευκαιρία κάποιες φορές να κάνουν και πορεία αδιαφορώντας για το κλείσιμο των κεντρικών δρόμων με αποτέλεσμα να δημιουργείται κυκλοφοριακό έμφραγμα σε όλη την Αθήνα. Και δεν είναι μόνο η Πανεπιστημίου, μια τέτοια ημέρα οποιοσδήποτε δρόμο της πόλης  κλείσει έστω για πέντε λεπτά το πρόβλημα πολλαπλασιάζεται με γεωμετρική πρόοδο.

Ο δράστης στην περίπτωση παραμένει ατιμώρητος  - αν και προβλέπονται ένα πλήθος κυρώσεων και προστίμων, κανείς δεν τιμωρείται. Και να περιληφθεί του γεγονότος η Τροχαία ή η Δημοτική Αστυνομία ο παραβάτης θα πληρώσει το πρόστιμο αλλά είναι σίγουρο ότι θα το επαναλάβει με την πρώτη ευκαιρία. Αυτό συμβαίνει κατά κόρον με τα αυτοκίνητα της τροφοδοσίας για την οποία μάλιστα υπάρχει και συγκεκριμένο ωράριο αλλ’  αυτό φαίνεται ότι δεν το τηρούν ούτε οι γαλατάδες οι οποίοι κατά παράδοση διένεμαν το γάλα νωρίς το πρωί. Έτσι παρατηρείται όλη την ημέρα φορτηγά να ξεφορτώνουν εμπορεύματα ακόμη και στην Πανεπιστημίου όπου η κυκλοφορία είναι πάντα πυκνή και να εμποδίζουν όχι μόνο την διέλευση των αυτοκινήτων αλλά και τις αστικές συγκοινωνίες.

Επί του προκειμένου, η Τροχαία και η Δημοτική Αστυνομία θα πρέπει να τους γράψει ή να τους απομακρύνει αμέσως με αυστηρούς τόνους αλλά κάτι τέτοιο δεν γίνεται. Είναι και η ώρα εξάλλου που η κίνηση των αστυνομικών στους δρόμους είναι αραιή και αυτό το ξέρουν καλά όσοι εργάζονται σε αυτόν τον τομέα και παρανομούν ατιμώρητοι. Το ίδιο θα ατιμώρητη θα παραμείνει και η κυρία που προχθές το Σάββατο το μεσημέρι, πήγε να περάσει την Ερμού από την οδό Βουλής με ένα μεγάλο ακριβό αυτοκίνητο αδιαφορώντας για το αν είναι πεζόδρομος, για το αν εκείνη τη στιγμή δεν έπεφτε καρφίτσα στο δρόμο. Έκανε περί τα πέντε λεπτά για να περάσει τη διασταύρωση ενώ ο κόσμος την κοιτούσε περίεργα και ασφαλώς ειρωνικά και από αντίδραση, καρφώνονταν μπροστά της.

Θα μπορούσε να ήταν ακόμη εκεί αν δεν βρίσκονταν κάποιοι ψύχραιμοι να κάνουν αλυσίδα με τα χέρια τους για να εμποδίσουν τον κόσμο να ανέβει πάνω στο αυτοκίνητο κι έτσι κατάφερε και ξέφυγε, χωρίς να γυρίσει όμως να τους πει ούτε ένα ευχαριστώ που την έβγαλαν από τη δύσκολη κατάσταση πριν έρθει η Τροχαία. Η όλη στάση της έδειξε πως θα το ξανακάνει αλλά ποιος θα την διαβεβαιώσει ότι θα της φερθούν πάλι με το γάντι;