Αλέξης Τσίπρας: Έκτακτο ανοικτό συνέδριο ή δημοψήφισμα

Nextdeal newsroom, 30/7/2015

Να εγκριθεί η πρότασή του για ένα έκτακτο ανοικτό συνέδριο τον Σεπτέμβριο, ώστε να λυθούν οι διαφορές μέσω διαλόγου και συζήτησης και με πραγματική ενότητα και όχι μόνο ενότητα στα λόγια, ζήτησε από το βήμα της Κεντρικής Επιτροπής ο Αλέξης Τσίπρας. Σε διαφορετική περίπτωση, πρότεινε να πραγματοποιηθεί εσωκομματικό δημοψήφισμα στη βάση του ΣΥΡΙΖΑ αυτήν την Κυριακή, σε περίπτωση που υπάρχουν μέλη της Κ.Ε. που θεωρούν ότι το κόμμα πρέπει να πάρει συντεταγμένα απόφαση πριν την επικύρωση της συμφωνίας για να εμποδιστεί αυτή η επικύρωση.

Σε περίπτωση που ερωτηθούν τα μέλη του κόμματος, ζήτησε από τα στελέχη του να συμφωνήσουν σε ένα πράγμα, ότι θα γίνουν σεβαστές οι αποφάσεις.

Ο πρωθυπουργός ανέφερε, μεταξύ άλλων, πως η κυβέρνηση βρέθηκε αντιμέτωπη με ένα εικονικό δίλημμα και πως δεν θα μπορούσε να οδηγήσει τον λαό σε μια άτακτη χρεοκοπία. Ακόμη, χρησιμοποιώντας σκληρό τόνο, δήλωσε πως οι αντίθετες απόψεις τόσο για τη διακυβέρνηση, όσο και την ίδια τη φύση της Αριστεράς, θα πρέπει να διατυπωθούν ανοικτά στην ΚΕ.

Διαβάστε αποσπάσματα από την ομιλία του πρωθυπουργού:

Σχετικά με την αποδοχή της πρότασης των δανειστών

Βρισκόμαστε σε ένα σημείο καμπής, μπροστά σε ένα μεγάλο δίλημμα. Να κάνουμε μια τακτική υποχώρηση η να προχωρήσουμε μπροστά σε έναν συμβιβασμό που δεν είναι αυτός που είχαμε σχεδιάσει. Είναι μια δύσκολη επιλογή. Τυπικά, είχαμε την ελευθερία να επιλέξουμε μόνοι μας αν θα προχωρήσουμε στην αποδοχή των προτάσεων των δανειστών, αλλά αυτό όλοι καταλαβαίνουμε ότι ήταν μόνο φαινομενική η επιλογή. Ουσιαστικά αναγκαστήκαμε να πάρουμε δύσκολες αποφάσεις και αυτές θέτουμε σήμερα μπροστά στην κρίση της ελληνικής κοινωνίας και της ΚΕ. Και ήρθε η ώρα να πούμε την άποψή μας, καθαρά, χωρίς περιστροφές, και να εξηγήσουμε τόσο στα μέλη της ΚΕ όσο και στον ελληνικό λαό ποιες επιλογές είχαμε μπροστά μας και ποιες έχουμε τώρα μπροστά μας.

Μπροστά μας είχαμε την επιλογή ενός δύσκολου συμβιβασμού ή την επιλογή μιας άτακτης χρεοκοπίας. Μια άτακτη χρεοκοπία προφανώς και δεν αποτελεί επιλογή κανενός σε αυτή την αίθουσα. Ορισμένοι υποστηρίζουν ότι υπήρχε τρίτη επιλογή, η επιλογή της εξόδου από το ευρώ. Νομίζω ότι, εγώ και όλα τα μέλη της ΚΕ, της ΠΓ και τα στελέχη του κόμματος να πούμε καθαρά τη γνώμη μας. Η έξοδος από το ευρώ χωρίς καμία δυνατότητα στήριξης των συναλλαγματικών αποθεμάτων της χώρας θα σήμαινε ραγδαία υποτίμηση, σκληρή λιτότητα και εκ νέου προσφυγή στο ΔΝΤ για τη στήριξη του νομίσματος. Όποιος αυτό δεν το παραδέχεται απλά είτε εθελοτυφλεί είτε κρύβει την αλήθεια. Δεν υπήρξε καμία στιγμή δίλημμα στο οποίο να έχουμε από τη μια τη συμφωνία και από την άλλη έναν βιώσιμο εναλλακτικό δρόμο, γι αυτό και μίλησα για δύσκολη επιλογή, γιατί αναγκαστήκαμε να υποχωρήσουμε και να συμβιβαστούμε με ένα πρόγραμμα που εμείς δεν θα επιλέγαμε να πάρουμε.

Κάποιοι ταυτίζουν αυτή την ανακωχή με την αποδοχή από την πλευρά μας του θατσερικού "there is no alternative". Κάποιοι θεωρούν ότι από τη μια μέρα στην άλλη, η πλειοψηφία του κόμματος υπέστη μια μετάλλαξη και ασπάστηκαν τη λογική του νεοφιλελευθερισμού. Πρόκειται για ακραία θέση, και νομίζω ότι ακόμα και όσοι τα λένε αυτά δεν τα πιστεύουν. Και πρόκειται για ακραία θέση γιατί όσοι τα λένε αποκρύπτουν το γεγονός ότι κάθε άλλη λύση θα ήταν μια λύση με νέα απροσδιόριστη λιτότητα.

Οι οικονομικές δυσκολίες, κυρίως για τα στρώματα που θέλουμε να εκπροσωπήσουμε, δεν θα εξαφανίζονταν, σε περίπτωση οριστικής ρήξης. Επιλέξαμε να εξαντλήσουμε κάθε περιθώριο. Φτάσαμε στο όριο της ρήξης, έχοντας όμως πάντα στο μυαλό μας το πώς θα πετύχουμε μια καλύτερη συμφωνία, να ανασυνταχτούμε, να κερδίσουμε χρόνο και να προστατευτούμε, όχι να οδηγήσουμε απερίσκεπτα τη χώρα σε μια οικονομική καταστροφή. Δεν κοιτάξαμε στο εσωτερικό του κόμματος για να πάρουμε αυτή την απόφαση, αλλά με γνώμονα τα συμφέροντα του ελληνικού λαού. Είναι γεγονός ότι αυτή η κυβέρνηση εξάντλησε κάθε περιθώριο, τα όρια της εντολής του λαού, και οφείλουμε να παραδεχθούμε και τα όρια της Οικονομίας. Όλα όσα σε αυτήν εδώ την αίθουσα, της ΚΕ, της ΠΓ, στα συνέδρια, είχαν κατατεθεί ως θεωρητικά πλάνα, έγιναν πραγματικότητα, και πλέον κάποιος βγάζει συμπεράσματα στην πράξη. Θέσαμε το ζήτημα του χρέους, φτάσαμε σε δημοψήφισμα, και, έχοντας αφήσει το προηγούμενο πρόγραμμα να λήξει, και είδαμε τι συμβαίνει σε μια τέτοια εκδοχή, πραγματοποιήσαμε αυτό που θεωρητικές αναλύσεις και επεξεργασίας αναδείκνυαν για χρόνια ως "υπερόπλο", τη στάση πληρωμών στο ΔΝΤ, και βεβαίως αναδείξαμε το ελληνικό ζήτημα ως ευρωπαϊκό και παγκόσμιο.

Σχετικά με τις εσωκομματικές διαφωνίες για τις κινήσεις της κυβέρνησης

Επιλέξαμε αυτόν τον δρόμο, τον δρόμο ενός δύσκολου συμβιβασμού, διότι δεν υπήρχε, και δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή καμία καλύτερη εναλλακτική. Λέμε καθαρά και με καθαρή συνείδηση: Αυτό το πλαίσιο συμφωνίας καταφέραμε να φέρουμε, μετά από σκληρή μάχη. Και αν κάποιος νομίζει ότι θα μπορούσε να φέρει μια άλλη κυβέρνηση μια καλύτερη συμφωνία, μπορεί να το πει ανοιχτά. Αν επίσης κάποιοι νομίζουν ότι μια άλλη κυβέρνηση και ένας άλλος πρωθυπουργός μπορεί να τα καταφέρει καλύτερα, μπορεί και από αυτό το βήμα ακόμα, να το πει ανοιχτά. Αν επίσης υπάρχει η άποψη ότι η Αριστερά πρέπει να εγκαταλείψει τη διακυβέρνηση, επίσης αυτή η άποψη πρέπει ανοιχτά να διατυπωθεί και συλλογικά να πάρουμε αποφάσεις πάνω σε αυτό.

Αν υπάρχει άποψη ότι αυτή η συμφωνία είναι το χειρότερο από τα 3 μνημόνια, και αυτό πρέπει να εξηγηθεί με επιχειρήματα. Κάποιοι λένε ότι το ΟΧΙ του λαού δεν ήταν αυτό που ζητούσαμε, μέχρι την τελευταία στιγμή με διαγγέλματα, συνεντεύξεις και αποφάσεις, δηλαδή ισχυρή στήριξη από τον λαό για μια καλύτερη συμφωνία, αλλά ήταν εντολή για ρήξη και ΝΑΙ στη δραχμή. Αυτό δεν ισχύει. Οφείλουμε να μιλάμε ειλικρινά μεταξύ μας και στον ελληνικό λαό. Αν αυτό ίσχυε, έπρεπε να τεθεί πριν το δημοψήφισμα στα όργανα του κόμματος και να τεθεί καθαρά στον λαό.

Εγώ ο ίδιος είπα πριν το δημοψήφισμα ότι η εντολή που ζητάω είναι εντολή για διαπραγμάτευση και συμφωνία σε 48 ώρες. Δεν ασκήθηκε κριτική τότε σε αυτά που έλεγα. Ας αφήσουμε τις λαθροχειρίες λοιπόν.

Σχετικά με τα θετικά της 6μηνης διαπραγμάτευσης

Αναδείξαμε παγκοσμίως την ακαμψία και την σκληρότητα του ευρωπαϊκού μηχανισμού πειθάρχησης και δημιουργήσαμε τις πρώτες ρωγμές στην νεοφιλελεύθερη ηγεμονία στην Ευρώπη.

Η παγκόσμια και η ευρωπαϊκή κοινή γνώμη επανατοποθετούνται στην ελληνική κρίση, αποδομώντας τα επιχειρήματα περί τεμπέληδων Ελλήνων. Η ελληνική κρίση με τη δραματική εξέλιξη, τη δραματική κατάληξη της διαπραγμάτευσης, ανοίγει μια νέα περίοδο πολιτική στην Ευρώπη. Μια περίοδο που η συζήτηση για το μέλλον της ηπείρου είναι ανοιχτή. Η μάχη που δώσαμε και οι αγώνες του λαού, έπαιξαν τον ρόλο του καταλύτη, ώστε να αναδειχθούν τα όρια της ευρωζώνης και να ξεσπάσει αυτή η σύγκρουση ιδεών.

Αυτή τη στιγμή οι δυνάμεις αναδιατάσσονται και οι ρόλοι αναδιανέμονται. Σε αυτή τη συγκυρία, η Αριστερά από τη θέση της κυβέρνησης πρέπει να απαντήσει σε ένα ερώτημα: υπάρχει ρόλος και χώρος για μια αριστερή κυβέρνηση σε αυτή την Ευρώπη, δεδομένου ενός αρνητικού συσχετισμού δυνάμεων; Σε αυτή την ερώτηση πρέπει να απαντήσουμε καταφατικά.

Δεν μπορεί να αποτελεί λύση η φαντασίωση ότι με κάποιον τρόπο μπορούμε να απαλλαγούμε από αυτούς τους συσχετισμούς, παρά μόνο να τους αλλάξουμε. Κανένα εθνικό σχέδιο δεν υπάρχει για να μας γλιτώσει από αυτούς, αν δεν είναι ταυτόχρονα ευρωπαϊκό σχέδιο αλλαγής αυτών.

Καταφέραμε μια σειρά από παρεμβάσεις που αποδεικνύουν ότι έχουμε μια διαφορετική λογική και είναι αποφασισμένοι να παλέψουμε σκληρά για την ανατροπή μιας πορείας 41 ετών από τη μεταπολίτευση και μετά στη χώρα μας. Με μια σειρά από νομοσχέδια που αποτελούν σήμερα νόμους του κράτους, ξεκινήσαμε σε δύσκολες συνθήκες να υλοποιούμε το πρόγραμμά μας. Αυτά δεν πρέπει να τα ξεγράψουμε. Πρέπει να συνεχίσουμε να τηρούμε τις προγραμματικές μας δεσμεύσεις. Η μάχη θα είναι σκληρή και διαρκής. Γιατί οφείλουμε να παραδεχθούμε ότι η χώρα, παρά τις προσπάθειές μας, συνεχίζει να βρίσκεται σε συνθήκες άρσης σημαντικού μέρους της κυριαρχίας της. Ο απεγκλωβισμός από τη σκληρή εποπτεία των δανειστών θα είναι μια σκληρή μάχη που αναγκαστικά θα συνδεθεί και από την πορεία τη οικονομίας και από το ζήτημα του χρέους.

Σχετικά με τις μελλοντικές προκλήσεις της Αριστεράς και την εσωτερική αναδιάρθωση

Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια συμφωνία που μάς οδηγεί σε ένα μνημόνιο σκληρότερο από τα προηγούμενα και μας δένει τα χέρια. Είμαι ο τελευταίος που θα ωραιοποιήσω την κατάσταση. Όμως, δεν πιστεύω ότι υπάρχουν τετελεσμένα. Θεωρώ ότι υπάρχουν μόνο ανοιχτά μέτωπα και δυνατότητες.

Αυτά συνδέονται άμεσα με το δεύτερο σκέλος της συμφωνίας, της εσωτερικής αναδιάρθρωσης, που πλέον είναι κάτι περισσότερο από ορατή. Δεν συζητάμε αν θα γίνει, αλλά σε ποιο βάθος θα γίνει και αν θα είναι αποτελεσματική απέναντι στο υπαρκτό πρόβλημα της υπερχρέωσης.

Θέλω να δουλέψουμε πάνω στο πιο δύσκολο σενάριο, να δώσουμε απαντήσεις στις πιο δύσκολες ερωτήσεις, όχι στα εύκολα. Και αυτό που πρέπει να απαντήσουμε είναι "πώς αντιδράμε στα δύσκολα; με ποιο σχέδιο;" και κυρίως, αν έχουμε άλλη επιλογή πέρα από το παλέψουμε μέχρι την τελευταία στιγμή.

"Τα μηνύματα είναι δύσκολα. Δύσκολες και οι απαντήσεις" υποστήριξε ο πρωθυπουργός, ενώ κατέληξε λέγοντας πως πρέπει να βρεθεί μια λύση που να υποστηρίζει τόσο τον ελληνικό λαό, όσο και την Αριστερά.

Πηγή: Η Αυγή

Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .