Το βασικό συμπέρασμα από τη διεξαγωγή του 15ου συνεδρίου της Νέας Δημοκρατίας στο Ζάππειο είναι το εξής: η Νέα Δημοκρατία επιχειρεί μέσα σε ένα ιδιαίτερο και δύσκολο πολιτικό περιβάλλον να συσπειρώσει το κομματικό της ακροατήριο και να φτάσει στην κάλπη του Ιουνίου με τις λιγότερες δυνατές απώλειες. Οι τελευταίες μετρήσεις έκρουσαν τον κώδωνα του κινδύνου στην κυβερνητική παράταξη, ενώ η περίοδος της απόλυτης σιγουριάς και της αδιαμφισβήτητης κυριαρχίας ανήκουν πλέον στο παρελθόν. Συγκεκριμένες επιλογές, λάθη και αρρυθμίες έχουν αυξήσει το βαθμό δυσαρέσκειας στην κοινής γνώμη, ενώ οι μονοδιάστατες πρωτοβουλίες με δράσεις που προκάλεσαν μούδιασμα στην παραδοσιακή εκλογική βάση της κεντροδεξιάς έχουν αλλάξει τα δεδομένα, με ένα κομμάτι των γαλάζιων ψηφοφόρων να αμφιταλαντεύεται για την τελική επιλογή του την ημέρα που θα ανοίξουν οι κάλπες. Στην Πειραιώς έχει σημάνει συναγερμός σε οργανωτικό και επικοινωνιακό επίπεδο, ενώ τις επόμενες μέρες θα αναζητηθούν εκείνες οι υποψηφιότητες που αφενός θα αφυπνίσουν το παραδοσιακό κομματικό DNA, προσφέροντας μια ισορροπία σε μία λίστα που αδιαμφισβήτητα γέρνει προς την πλευρά του εκσυγχρονισμού και της σοσιαλδημοκρατίας. Οι ισορροπίες είναι απαραίτητες στην παρούσα φάση, αν και πολιτικοί αναλυτές εκτιμούν πως δύσκολα θα μπορέσουν τώρα να επηρεάσουν το κλίμα, λίγες εβδομάδες πριν τις ευρωεκλογές. Στο σχέδιο συσπείρωσης πρωταγωνιστικό ρόλο θα αναλάβει ο ίδιος ο κ. Μητσοτάκης, ο οποίος ξεκινά περιοδείες σε περιφέρειες σε ολόκληρη τη χώρα. Στελέχη που βρίσκονται στο περιβάλλον του προσπαθούν να δώσουν έμφαση στην εκλογική αυτή διαδικασία, επισημαίνοντας ότι το βράδυ των αποτελεσμάτων θα βγουν πολιτικά συμπεράσματα. Μ' αυτό τον τρόπο θέλουν να ξορκίσουν την χαλαρή ψήφο, αν και ένα κομμάτι του κομματικού ακροατηρίου βλέπει τον Ιούνιο ως μια καλή ευκαιρία για να στείλει στα ανώτερα κομματικά κλιμάκια ένα σαφές μήνυμα για όσα έγιναν ή μάλλον δεν έγιναν από την αρχή της δεύτερης τετραετίας και έπειτα. Η έκταση που θα λάβει η ψήφος διαμαρτυρίας αποτελεί το ζητούμενο, ενώ το μεγάλο στοίχημα για τη Νέα Δημοκρατία είναι να μπορέσει να ξεπεράσει τον πήχη του 30%. Σε αντίθετη περίπτωση θα ανοίξει σίγουρα μια έντονη εσωκομματική συζήτηση, με εκείνους που προειδοποιούσαν ή ακόμα που διαφώνησαν με κεντρικές κυβερνητικές επιλογές να εμφανιστούν απόλυτα δικαιωμένοι. Πενήντα χρόνια μετά την ίδρυση της, η Νέα Δημοκρατία παραμένει η πρώτη δύναμη, αλλά σε κάθε περίπτωση η περίοδος που ακολουθεί είναι γεμάτη από μεγάλες προκλήσεις που για να τις αντιμετωπίσει, οφείλει αφενός να καταγράψει υψηλή ανθεκτικότητα, αφετέρου πιθανόν να αναθεωρήσει πτυχές της δικής της ατζέντας.
