Με μεγάλη πλειοψηφία υπερψηφίστηκε Έκθεση της Επιτροπής Βιομηχανίας, Έρευνας και Ενέργειας του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με τη δημιουργία κοινού στρατηγικού πλαισίου για τη χρηματοδότηση των δράσεων έρευνας και καινοτομίας στην ΕΕ.

Η Έκθεση θέτει σαν βασικό στόχο της ευρωπαϊκής έρευνας την «αριστεία» και πραγματεύεται τη δυνατότητα συνδυασμού των διαφόρων ευρωπαϊκών προγραμμάτων χρηματοδότησης (π.χ. Πρόγραμμα Πλαίσιο για την Έρευνα και Πρόγραμμα Πλαίσιο Ανταγωνιστικότητας και Καινοτομίας) με τα διαρθρωτικά ταμεία και τα ταμεία συνοχής, ώστε να αυξηθεί η χρηματοδότηση στους τομείς της έρευνας και της καινοτομίας, να επιτευχθούν συνέργειες μεταξύ των προγραμμάτων και να ενισχυθεί ο Ευρωπαϊκός Χώρος Έρευνας.


Η Έκθεση στοχεύει, επίσης, στη μεγαλύτερη συνοχή του ευρωπαϊκού συστήματος έρευνας και καινοτομίας καθώς και στη διεύρυνση του πεδίου που καλύπτει, από τα πανεπιστήμια μέχρι την αγορά εργασίας. Η ενεργότερη και ευκολότερη συμμετοχή των ενδιαφερομένων, με έμφαση στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, καθώς και η διαφάνεια και η απλοποίησή της αποτελούν βασικούς άξονες της  πρότασης.


Ο Ευρωβουλευτής της ΝΔ, Καθ. κος Ιωάννης Α. Τσουκαλάς, συνέβαλε ουσιαστικά στη διαμόρφωση του τελικού κειμένου μέσω σειράς τροπολογιών που κατέθεσε, οι οποίες ενσωματώθηκαν στο τελικό κείμενο. Ο κος Τσουκαλάς, μέσω των προτάσεών του, υπογράμμισε την ανάγκη ισχυρότερης διακυβερνητικής συμμετοχής στο πλαίσιο των μέτρων κοινού προγραμματισμού, με στόχο την ενίσχυση της συνεργασίας στους τομείς της έρευνας, της ανάπτυξης και της καινοτομίας σε ολόκληρη την Ευρώπη. Ακόμη, ζητά την ενίσχυση δράσεων ηλεκτρονικής δικτύωσης της έρευνας και της καινοτομίας και διάχυσης των αποτελεσμάτων της έρευνας μέσω του διαδικτύου.


Ο κος Τσουκαλάς τόνισε τη σημασία των «Κοινοτήτων Γνώσης και Καινοτομίας» (KICs), οι οποίες θα λειτουργούν ως χώροι συνάντησης επιστημόνων από όλη την ΕΕ, και μετατροπής της επιστημονικής γνώσης που παράγεται στην Ευρώπη σε ανταγωνιστικά προϊόντα που θα απευθύνονται στην παγκόσμια αγορά. Τα εν λόγω Κέντρα θα πρέπει να αποτελέσουν ένα περισσότερο συγκεντρωμένο δίκτυο, με χαμηλότερες ετήσιες εισφορές, ώστε να δίνεται η δυνατότητα συμμετοχής περισσότερων μικρομεσαίων επιχειρήσεων.


Τέλος, δεκτή έγινε και η πρόταση του κου Τσουκαλά για την διερεύνηση, από την Επιτροπή, της δυνατότητας χρηματοδότησης άριστων, μη επιλεγμένων προτάσεων, μέσα από συμπληρωματικό ερευνητικό προϋπολογισμό (matching research funds) στον οποίο θα συμμετέχουν Κράτη Μέλη, περιφερειακά και διαρθρωτικά ταμεία, καθώς συχνά υπάρχει η δυνατότητα χρηματοδότησης μιας και μόνο ερευνητικής πρότασης ανά πρόσκληση, γεγονός που οδηγεί σε σπατάλη πόρων που επενδύθηκαν για την προετοιμασία και αξιολόγησή τους και, τελικά, σε μη χρηματοδότηση εξαιρετικών ερευνητικών προτάσεων.


Μετά το τέλος της ψηφοφορίας, ο κ. Τσουκαλάς δήλωσε σχετικά: «Με την παρούσα Έκθεση το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο επιχειρεί να συντονίσει τα εργαλεία που η ΕΕ έχει στη διάθεσή της και να θέσει ενιαίους στόχους ώστε να επιτύχει τη μέγιστη δυνατή χρηματοδότηση της έρευνας και της καινοτομίας και το καλύτερο δυνατό αποτέλεσμα. Επικαλύψεις και σπατάλες πρέπει να περιοριστούν, ενώ συνέργειες μεταξύ διαφορετικών προγραμμάτων και η μέγιστη δυνατή συμμετοχή πανεπιστημίων, αλλά και μικρομεσαίων επιχειρήσεων πρέπει να διασφαλιστούν.  Πολλές χώρες, συμπεριλαμβανομένης δυστυχώς της Ελλάδας, εξακολουθούν να απέχουν πάρα πολύ από την επίτευξη του στόχου του 3% του ΑΕΠ για την έρευνα και την καινοτομία, έως το 2020. Κι όμως η ενίσχυση της έρευνας και της καινοτομίας στην Ευρώπη αποτελούν τη μοναδική βιώσιμη διέξοδο από την κρίση. Η επένδυση στην έρευνα και την καινοτομία, σε αυτή την ώρα της κρίσης, δεν είναι πολυτέλεια αλλά αναγκαιότητα για τον τόπο. Εξαιρετικοί Έλληνες επιστήμονες, αλλά και αρκετές νησίδες αριστείας στα ελληνικά πανεπιστήμια διαπρέπουν σε διεθνή ανταγωνιστικά ερευνητικά έργα και αντλούν πολύτιμη χρηματοδότηση από ευρωπαϊκά κονδύλια. Οι εστίες αυτές θα πρέπει να ενισχυθούν και το ελληνικό πανεπιστήμιο θα πρέπει επιτέλους να αποδεσμευθεί από τα δεσμά της μετριότητας, της προς τα κάτω ισοπέδωσης. Η Ελλάδα και η Ευρώπη, προκειμένου να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις του μέλλοντος, χρειάζεται να προσπαθήσουν για στενότερη σύνδεση μεταξύ εκπαίδευσης, έρευνας, καινοτομίας, αλλά και παραγωγής, αξιοποιώντας το επιστημονικό δυναμικό και μετασχηματίζοντας τα επιστημονικά αποτελέσματα σε κοινωνικό και οικονομικό μέρισμα προς όφελος των λαών της Ευρώπης».