Πέρασα ένα στενεμένο από πολλές πλευρές καλοκαίρι και τα μόνα ταξίδια που κατάφερα να κάνω και για οικογενειακούς λόγους τακτικά, ήταν ως τη Λαμία και το χωριό αλλά παρά όλες τις δυσκολίες κατόρθωσα να πάω με τον καλό φίλο από τον Αμάραντο Καρδίτσας Αντώνη Παπαδάκο, ανήμερα της εορτής του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού στην Μίκρα των Αγράφων.
Ήταν ένα τάμα από χρόνια η επίσκεψη στην Μίκρα και μια υπόσχεση στον Νίκο Χόντο να παραστώ στην γιορτή του Αγίου Κοσμά του Αιτωλού, στη χάρη του οποίου έχτισε ένα ωραίο πέτρινο εκκλησάκι εκεί που οι πρόγονοί του αλλά και ο ίδιος ξεκαλοκαίριαζαν και βεβαίως να θαυμάσω το άγαλμα που έστησε εκεί να φωτίζει τις κορφές των Αγράφων. Είχα προλάβει πριν από αρκετά χρόνια και είχα γνωρίσει τον πατέρα των αδελφών Χόντου (Νίκος, Γιώργος, Αργύρης, Κώστας, Γιάννης), τον θυμόσοφο μπάρμπα Σωτήρη και αυτός μου είχε μιλήσει αρκετά για την Μίκρα, όπου είχαν ποτιστικά χωράφια και ανέβαιναν με τα ζωντανά τους, περνούσαν εκεί τα καλοκαίρια και μετά κατέβαιναν πάλι στο Χοντόρεμα, ένα περίκλειστο τόπο όπου κατοικούσαν μόνιμα όλες οι οικογένειες των Χονταίων.
Ο Νίκος Χόντος γεννήθηκε και μεγάλωσε ανάμεσα στο Χοντόρεμα και τη Μίκρα και η πρώτη μεγάλη σχολή που έβγαλε ήταν το Δημοτικό σχολείο των Αγράφων και μετά ακολούθησε η μεγαλύτερη στο «Πεζοδρόμιο» της Αθήνας, ξεκίνησε την εμπορική του δραστηριότητα από το περίπτερο της οδού Σταδίου το 1964 και σήμερα διευθύνει τα μεγαλύτερα πολυκαταστήματα της χώρας, τα Hondos Center και προσφέρει εκατοντάδες θέσεις εργασίας. Είναι αμέτρητοι όσοι κατάγονται από τα Άγραφα που εργάζονται στα Hondos Center και όλοι αναγνωρίζουν την προσφορά του στην ελληνική οικονομία.
Ο Νίκος Χόντος δεν ξέκοψε ποτέ από τα Άγραφα, βοήθησε να πραγματοποιηθούν δεκάδες έργα που θα βελτίωναν την θέση των συμπατριωτών του που πάντα είχε το νου του. Στην σκέψη του κυριαρχούσε πάντα η προσπάθεια να μείνουν οι άνθρωποι στα Άγραφα και να μην ερημώσει ο τόπος. Γι’ αυτό βοήθησε να γίνει και ο δρόμος από το Νέο Χωριό ως τη Σάϊκα και φυσικά περιμένει ακόμη να προχωρήσει και πιο πάνω. Μεγάλο είναι επίσης το ενδιαφέρον του και οι προσπάθειες που κάνει ώστε να μην πατήσουν τα Άγραφα οι βιομηχανικές εγκαταστάσεις ανενεώσιμων πηγών ενέργειας, ήτοι οι ανεμογεννήτριες που θα διαλύσουν το μοναδικό αυτό ορεινό σύμπλεγμα και την κιβωτό της ελληνικής ιστορίας.
Τα γράμματα που στα παιδικά του χρόνια ήταν δύσκολα να ακολουθήσει ήταν ο καημός του Νίκου και γι’ αυτό επέλεξε να χτίσει το 1996 μαζί με τους αδερφούς το εκκλησάκι του αγίου των σκλάβων, του Κοσμά του Αιτωλού που κράτησε αναμμένη την φλόγα της ελευθερίας και της μόρφωσης σε μια δύσκολη περίοδο για τον Ελληνισμό. Το εκκλησάκι αυτό εορτάζει κάθε χρόνο στις 24 Αυγούστου και πηγαίνει εκεί πολύς κόσμος από την περιοχή να προσκυνήσει και να μοιραστεί μαζί με τον Νίκο την χαρά του για το έργο που πριν από δυο χρόνια στον ανοιχτό χώρο δίπλα του τοποθετήθηκε το άγαλμα του Αγίου, έργο του τηνιακού γλύπτη Πραξιτέλη Τζανουλίνου και του συνεργάτη του Μιχάλη Βιδάλη.
Μετά την λειτουργία που συμμετείχαν οι ιερείς, Σωτήρης Σαλαμάρας από τα Άγραφα, Λάμπρος Σκόνδρας και Χρήστος Καλλιακούδας ακολούθησε τραπέζι με αγραφιώτικο κρέας και λίγη παραδοσιακή μουσική από τον Χρυσόστομο Νάσιο. Το φαγητό μαγείρεψαν οι Δημήτρης Μακρής, Κωνσταντίνος Χόντος, Ηλίας Μητσάκης, Κική Μακρή, Ελένη Χόντου ενώ πολλοί ήταν οι Αγραφιώτες που τίμησαν τον Άγιο και τον Νίκο Χόντο στην μοναδική Μίκρα!
Φεύγοντας το απόγευμα μετά από το μικρό γλέντι που έγινε στη Μίκρα, αναλογίστηκα τον τρόπο με τον οποίο ο Νίκος Χόντος θέλησε να δώσει το μήνυμά του σε όλους, ντόπιους αλλά κυρίως στους ξενιτεμένους Αγραφιώτες και σε όλους τους Έλληνες με το άγαλμα του Κοσμά του Αιτωλού στις κορυφές των Αγράφων. Ένα μήνυμα που αν το ακούσουμε όλοι, τότε θα έχει και άλλο μέλλον η ορεινή Ελλάδα. Τα λόγια του πατρο Κοσμά που μαρμάρινο έστησε στη Μίκρα παραμένουν πάντα επίκαιρα και αναζητούν ψυχές και καρδιές να τα κάνουν έργο. Ο Νίκος Χόντος είναι ένας απ’ αυτούς που τον ακούνε ακόμη και κάνουν έργα στο όνομά του…
