Το καραβάκι που κρατάει η παρέα των παιδιών στα κάλαντα έχει γίνει σχεδόν ανάμνηση και μόνο σε φωτογραφίες από άλλες εποχές και σε πίνακες ζωγραφικής το βλέπουμε. Για ένα σωρό λόγους που δεν είναι της στιγμής να αναφέρουμε, αυτό παραμερίστηκε και από τον εορταστικό στολισμό των πόλεων και όπου το θυμούνται, μοιάζει σαν να το έκαναν σαν από υποχρέωση. Ούτε και σαν παιχνίδι πλέον συνηθίζεται καθώς άλλα είδη πιο σύγχρονα και προκλητικά γοητεύουν πια τα παιδιά…     

Ακόμη και σαν διακοσμητικό τα καραβάκια σε σαλόνια και παραθαλάσσια καταστήματα έχει περιοριστεί και σπανίως το βλέπουμε καθώς έχουν λιγοστέψει οι άνθρωποι που τα έφτιαχναν και από τους νεότερους κανένας δεν έχει την διάθεση να διαθέσει τον χρόνο και την υπομονή να φτιάξει ένα τέτοιο ή να διορθώσει. Αυτοί που τα έφτιαχναν παλιότερα, ναυτικοί συνήθως ή άνθρωποι που είχαν ζήσει κοντά στη θάλασσα και τα γνώριζαν διέθεταν πολύ χρόνο μέχρι να χτίσουν ένα καραβάκι και η δημιουργία του απαιτούσε να γνωρίζουν ένα σωρό πράγματα από ξύλα, κόλες, μπογιές, ελάσματα, σχοινιά και υφάσματα. Όλες αυτές τις γνώσεις τις επιστράτευαν και με πολύ υπομονή και ειδικά εργαλεία έπιαναν ένα – ένα τα στοιχεία που θα συνέθεταν το σκαρί και ανάλογα την εμπειρία που είχε ο καθένας το έχτιζαν πάνω στο μοντέλο που τους άρεσε. Όλοι πάντως προσπαθούσαν να φτιάξουν ένα πλεούμενο που όσοι το έβλεπαν, να το καμαρώνουν και να φαντάζονται ταξίδια σε όμορφες θάλασσες. Στο τέλος το βάφτιζαν με ένα όνομα που τους άρεσε και αυτό έριχνε άγκυρα σε κάποια περίοπτη θέση.

Ένα τέτοιο δικάταρτο καραβάκι βρέθηκε προχθές στο Μοναστηράκι μαζί με άλλα αντικείμενα από κάποιο σπίτι που έκλεισε οριστικά και οι κληρονόμοι φαίνεται δεν τα ήθελαν και τα ξαπόστειλαν. Ταλαιπωρημένο, φαίνονταν πως ήθελε ένα χάδι να γαληνέψει και αυτό το ανέλαβε ο Μενέλαος Ζέπης που διατηρεί κατάστημα στην Πλατεία Αβυσσινίας. Το ξεσκόνισε, το βούρτσισε, τέντωσε τα σχοινιά του και τα πανιά του, κόλλησε ότι είχε ξεφύγει από το σκαρί του και το ετοίμασε να μπει στη βιτρίνα να περιμένει εκείνον που θα θελήσει να το κάνει δικό του και με αυτό να ονειρευτεί καινούργια ταξίδια στο σπίτι που θα ρίξει καινούργια άγκυρα η «Μπουμπουλίνα» όπως την βάφτισε ο Μενέλαος…