Αφού πήγε ξανά στην Αμερική (όσες φορές ξέρουμε και όσες δεν ξέρουμε ), όπου θαύμασε την ιδιότητα του “statesman” και πέρασε και την πύλη του Harvard (αλλά δεν έμεινε), γύρισε με φόρα για τον ρόλο του σοφού, έμπειρου, παλαιού πολιτικού, έτοιμου να κληθεί να σώσει την χώρα. Αλλά, δυστυχώς, καμμιά από αυτές τις ιδιότητες δεν του αναγνωρίστηκε.
Έτσι, overnight, που λένε και στην Αμερική, επανήλθε στο στυλ που τον ανέδειξε πρόεδρο του δεκαπενταμελούς και τον πήγε πολύ μακριά.
Μέτρησε τα ποσοστά και τις συμπεριφορές και έτσι, από το rebranding πέρασε στο ξε-rebranding, πίσω στα δοκιμασμένα.
Αλλά η περίοδος της αποκλειστικής χρήσης (royalties που λένε και στην Αμερική) των συμπεριφορών που τον καθιέρωσαν έχει παρέλθει και κατά συνέπεια, μπορούν και άλλοι να τις μετέρχονται.
Φωτογραφία: 2η Διεθνής Διάσκεψη για την Δημοκρατία και την Κοινωνική Δικαιοσύνη από το Ινστιτούτο Αλέξη Τσίπρα