Γράφει ο Ευάγγελος Σπύρου,

Ως καταναλωτές και για σειρά παρεχόμενων υπηρεσιών στη χώρα μας, για χρόνια σχεδόν όλοι έχουμε βιώσει τις παρενέργειες του «ό,τι δήλωνες ήσουν», χωρίς την ανάγκη πιστοποίησης της επαγγελματικής δραστηριοποίησης των απασχολούμενων στον αντίστοιχο χώρο.

Διαχρονική συνέπεια των παρενεργειών αυτών, η δημιουργία σειράς θεμάτων με ανεκπλήρωτες προσδοκίες και αμφισβητήσεις, ανάλογα με το είδος και τη διάρκεια χρόνου που η παρεχόμενη υπηρεσία κάλυπτε ή συνεχίζει να καλύπτει, για το λήπτη αλλά και το παροχέα των αντίστοιχων υπηρεσιών.

Όταν δε οι υπηρεσίες αυτές, αναφέρονταν στον ευρύτερο χρηματοοικονομικό χώρο ειδικότερα, τότε η επίδραση και επίπτωση των σχετικών παρενεργειών να αυξάνονται σημαντικά στο πέρασμα του χρόνου, ως αποτέλεσμα της πλημμελούς πληροφόρησης και ενημέρωσης του λήπτη από τον παροχέα, είτε για το είδος και την έκταση των ασφαλιστικών αναγκών του και κατ΄ επέκταση καλύψεων τους, είτε για τις διαθέσιμες επενδυτικές επιλογές, προϊόντων και αγορών και τις αναμενόμενες αποδόσεις τους.

Συμπληρωματικά, πρέπει να τονισθεί ότι, η τεχνική υφή και ιδιαιτερότητα των προαναφερόμενων υπηρεσιών, σε συνδυασμό με την αντίληψη/κατανόηση και κατ΄επέκταση επιλογή της επιθυμητής/κατάλληλης πρότασης κάλυψης ανάγκης του από το λήπτη της υπηρεσίας, δεν ήταν και παραμένει να μην είναι αυτονόητη.

Για τους ίδιους λόγους, ακόμη και μεταξύ των επαγγελματιών (εταιριών και διαμεσολαβούντων) η ερμηνεία και αντιμετώπιση θεμάτων που καλύπτουν τη μεταξύ τους συνεργασία να μην γίνεται πάντα μέσα από την ίδια οπτική, ή καλύτερα υπό το πρίσμα του εύρους και της διάστασης των παραμέτρων και παραδοχών που θα έπρεπε ή πρέπει αυτές να γίνουν.

Ως αποτέλεσμα όσων αναφέρθηκαν, επιπτώσεις και παρενέργειες σε συνέχεια παραβλέψεων και δυσλειτουργιών, ελλιπή ενημέρωση ή και έλλειψη γνώσεων ακόμη, μπορεί να οδηγήσουν δυνητικά σε ιδιαίτερα αρνητικές καταστάσεις και εμπειρίες για όλους τους εμπλεκόμενους, λήπτες και παροχείς των αντίστοιχων υπηρεσιών ή και τέλος μεταξύ εταιριών & διαμεσολαβούντων.

Πώς όμως, ανάλογες επιπτώσεις και παρενέργειες οι οποίες έχουν ήδη οδηγήσει ή πρόκειται να οδηγήσουν στην αντιμετώπιση και διεκδίκηση/αποκατάσταση των σχετικών απαιτήσεων, ή αποποίηση ευθυνών μπορούν να ενισχυθούν/ισχυροποιηθούν έναντι τρίτων;

Μήπως λοιπόν, η ιδιαιτερότητα και εξειδίκευση του χώρου δραστηριοποίησης μας, οδηγούν σε ένα ευρύτερο προβληματισμό για το πόσο έτοιμοι και καλά προετοιμασμένοι είμαστε όταν βρισκόμαστε αντιμέτωποι με ανάλογες καταστάσεις;

Εκτός και αν, εξοικειωμένοι με την συνήθη ελληνική πραγματικότητα κατά δήλωση έχουμε δίκιο, απαιτώντας δικαίωση, ή αποποιούμενοι ευθύνης.

Το θέμα ενδιαφέρει τις ασφ. εταιρείες επειδή στο μέλλον τα πράγματα δε θα είναι τόσο «αθώα» και «οι φανέλες των λογοτύπων» θα καίγονται εύκολα στα δικαστήρια και τις μεταγραφές.

Ενδιαφέρει τους διαμεσολαβούντες κάθε αποχρώσεως για την «προϋπηρεσία» τους, για τα κεκτημένα τους, για την πελατεία τους και την αστική ευθύνη τους (ING-ΑΣΠΙΣ ΠΡΟΝΟΙΑ- INTERAMERICAN-ΕΘΝΙΚΗ-GROUPAMA ΦΟΙΝΙΞ METROLIFE κλπ).

Ενδιαφέρει τους νομικούς (δικηγόρους και δικαστές) για το ΔΙΑ ΤΑΥΤΑ τους.

Ενδιαφέρει τους καταναλωτές που ατομικά ή συλλογικά θα οδηγούν «στο σκαμνί» κάθε παρανομούντα για πράξεις και παραλείψεις (ασφ. εταιρείες-νοσοκομεία-κέντρα υγείας-τράπεζες). Το «βεβαρημένο παρελθόν» θα παίζει το ρόλο του.

Οι ειδικοί χρηματοοικονομικοί τεχνικοί σύμβουλοι πραγματογνώμονες, περιμένουν δουλειά για όλο το «κύκλωμα» ασφ. εργασίες με πελάτες εταιρείες, ασφαλιστές, καταναλωτές και δικαστήρια.

Ευάγ. Σπύρου