Μουγκός, είναι ο βουβός, ο άλαλος. Μούγκρισμα είναι το μουγκρητό, η δυνατή φωνή, ο μυκηθμός, ούρλιαγμα, μούγκρισμα θηρίου, βρυχηθμός. Μουγκαμάρα, είναι το να είναι κάποιος άφωνος, βουβός. Μουγκαίνομαι σημαίνει μένω άφωνος...
Πριν πολλά χρόνια στη δεκαετία του 1980 όταν ήμουν Manager ασφαλιστών εκνευριζόμουν όταν έβλεπα τους ασφαλιστές μου να λένε πολλά, να «παρλάρουν», να είναι πολύ αναλυτικοί, να σε ζαλίζουν στο μπλα-μπλα, να μη σε αφήνουν να μιλήσεις, να μονολογούν συνέχεια στις πωλήσεις τους, να μην ακούνε τι θέλουν να πουν οι πελάτες και συνέχεια να λένε τα δικά τους «ποιήματα» και έτοιμες φράσεις και «έτοιμα» επιχειρήματα που μόνοι «ερωταπαντούσαν»... (Δυστυχώς και σήμερα βλέπω κάποιους «δήθεν» εκπαιδευτές για ασφαλιστές να «ζαλίζουν» τον κόσμο με γνωμικά και ρητά και «ποιήματα» του τίποτα). Εκ των υστέρων βλέπω ότι είχα μια «φιλοσοφία» για τις ασφάλειες όταν εκπαίδευα ασφαλιστές και από τις εγκυκλίους αποτελεσμάτων παρατηρώ ότι είχα «καλές» θέσεις στην παραγωγή μεταξύ 200-300 υποκαταστημάτων που είχε η εταιρία τότε... Πολλές φορές υποστήριζα ότι θα προτιμούσα να ήταν «μουγκοί» κάποιοι πολυλογάδες ασφαλιστές παρά να είναι φλύαροι και ικανοί στο «λέγειν» και να ηχούν σαν άδειες κατσαρόλες χωρίς περιεχόμενο σε αντίθεση με τις γεμάτες περιεχόμενο... (χαλκός ηχών και κύμβαλον αλαλάζον).
Με την υπερβολή της λέξης «μουγκοί» τόνιζα την ανάγκη σωστής ανθρώπινης επικοινωνίας χωρίς υπερβολές. Μετά 30-40 χρόνια, παρατηρώ ότι η είσοδος της νέας τεχνολογίας και η κινητή τηλεφωνία με τις εφαρμογές της «περιορίζουν» τους «φωνακλάδες» του «μπλα-μπλα» ασφαλιστές στην επικοινωνία με τους πελάτες-καταναλωτές και σε πολλά τους κάνουν «μουγκούς» αφού ΔΕΝ χρειάζονται πολλά λόγια στις σχέσεις πελατών-ασφαλιστών αλλά ΜΗΝΥΜΑΤΑ, ΕΙΚΟΝΕΣ, ΓΡΑΦΗΜΑΤΑ, ΚΙΝΗΤΑ ΤΗΛΕΦΩΝΑ, INTERNET... Και σε αίθουσες εκπαίδευσης ανακαλύπτω ότι πολλοί έχουν τα κινητά που αποθηκεύουν ομιλίες, γνώσεις, εικόνες, σχήματα που τα μεταφέρουν σε άλλους με VIDEO ή στο Facebook ή, ή... Σιγά-σιγά λιγοστεύουν οι επιστολές, οι ευχετήριες κάρτες, τα βιβλία... Σε πολλές εταιρίες «το χαρτί» λιγόστεψε ή εξαφανίσθηκε μαζί με τους χοντρούς φακέλους αρχείων και ελευθερώθηκαν «χώροι»... Ακόμα και φωνητικά μηνύματα μπήκαν στις επαγγελματικές σχέσεις εκτός των προσωπικών και τα e-mail δίνουν και παίρνουν σε βαθμό που κάνουν «άφωνους» στο τι να πρωτοκάνουν οι υπεύθυνοι...
Πολλές οι εφαρμογές που φέρνουν «μουγκαμάρα» (λιγότερα λόγια) σε πολλές πράξεις και εργασίες καθημερινότητας με ταυτόχρονο ερώτημα «τι κάνουν» εταιρίες και διαμεσολαβητές για προσαρμογή στις νέες εποχές; Η επικοινωνία δια μέσω των αιώνων είχε πολλούς τρόπους γραπτούς ή προφορικούς για μετάδοση πληροφοριών από άνθρωπο σε άνθρωπο, από κοινωνία σε κοινωνία, από φυλή σε φυλή, από γενιά σε γενιά... Στη σημερινή μας εποχή προστέθηκε και τείνει να κυριαρχήσει η τεχνολογία μαζί με χαρτί και εικόνα παράλληλα.
Ο καθηγητής Διομήδης Σπινέλλης, πρόεδρος και καθηγητής του τμήματος Διοικητικής Επιστήμης και Τεχνολογίας στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών είχε ένα θαυμάσιο άρθρο στο ειδικό ένθετο της Καθημερινής την 5-1-2020 Η ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΟ 2020 (επιμέλεια Ιωαν. Παλαιολόγος) με τίτλο «Η γραφή στον 21ο αιώνα» με πολύ ενδιαφέρουσες σκέψεις και συμπεράσματα γύρω από τον γραπτό λόγο, που πολλές εμπνεύσεις μου έδωσε. «Δεν είναι η πρώτη φορά που ένας βασικός τρόπος επικοινωνίας παραχωρεί τη θέση του σε άλλο» γράφει ο καθηγητής. «Πριν από μερικές χιλιετίες, η προφορική παράδοση ήταν η κύρια μέθοδος με την οποία οι κοινωνίες διατηρούσαν και περνούσαν από γενιά σε γενιά τα ιερά τους κείμενα, τις γνώσεις τους, τις αξίες τους, τα ποιήματα, παροιμίες, παραμύθια και τραγούδια. Στον σύγχρονο κόσμο αυτός ο θαυμάσιος, ανθρωποκεντρικός τρόπος επικοινωνίας έχει δώσει τη θέση του σε γραπτά κείμενα σε χαρτί και υπολογιστές. Οι μακρινοί μας πρόγονοι ίσως να χαρακτήριζαν αυτά τα γραπτά κείμενα άψυχα. Η πρόοδος έχει πάντα νικητές και χαμένους αλλά δεν μπορεί να σταματήσει ή να αγνοηθεί. Με κάθε -επίπονο- βήμα της η ανθρωπότητα γίνεται πλουσιότερη και σοφότερη» υποστηρίζει ο κ. Διομήδης Σπινέλλης.
Εύχομαι καλή χρονιά 2020 σε όλους και να ενθυμούμεθα ότι η ανθρώπινη παρουσία ήταν και είναι ως τώρα κυρίαρχος πρωταγωνιστής με τη φωνή του στον προφορικό λόγο, με το χέρι του και μυαλό στο γραπτό λόγο, με τις επιστημονικές γνώσεις του πίσω από τους υπολογιστές. Όπως και αν ήταν οι εποχές, εκείνο που δεν άλλαξε ήταν η ζωή, ο θάνατος, ο πόνος, η αγάπη, τα συναισθήματα, η ανάγκη ενός συντρόφου, η γέννηση ενός παιδιού, η αγωνία για το αύριο, η αναζήτηση της αγκαλιάς, η γλυκιά ματιά, το χάδι, η φροντίδα, η ανθρώπινη συμπαράσταση, η αλληλεγγύη, η καλοσύνη, ο εθελοντισμός, το «νοιάζομαι για σένα», το τραγούδι της αγάπης ή ξενιτειάς, η φιλία, ο έρωτας, το φιλί, η ιεραρχία αξιών, ο συνάνθρωπος, η συγκατοίκηση με άλλους και όλα αυτά που δεν είναι «μηχανές»…
Τα παραπάνω οι «μουγκοί» ασφαλιστές δεν θα μπορούν να τα προσφέρουν, ούτε οι υπολογιστές, ούτε οι πλατφόρμες, ούτε τα online συστήματα... Πάντα θα χρειάζεται κάποιος τρόπος επικοινωνίας που να σε πηγαίνει «απέναντι εκεί στη χώρα των ανθρώπων. Οι υπολογιστές, οι μηχανές, οι διαδικασίες, ο προφορικός ή γραπτός λόγος είναι οι γέφυρες να σε πάνε στον «άνθρωπο». Και πάντα θα χρειάζεται ένας άνθρωπος-ασφαλιστής που δεν θα μένει «μουγκός» μπροστά στο συνάνθρωπο αλλά θα του μιλάει, θα τον συμβουλεύει, θα του δίνει ελπίδα!
Η ασφάλιση είναι πράξη αγάπης από άνθρωπο σε άνθρωπο με όποιο τρόπο και αν γίνει! Και είναι τυχεροί όσοι έχουν βρει τη «γραφή» της αγάπης, αλλά και όσοι την υπηρετούν! Τα συγχαρητήριά μου!
Ευάγ. Γ. Σπύρου
