Την ώρα που οι διεθνείς εξελίξεις είναι ραγδαίες σε πολλά μέτωπα και η αβεβαιότητα για το μέλλον είναι έκδηλη, στην ελληνική πραγματικότητα το κλίμα είναι βαρύ και η πολιτική αντιπαράθεση έχει "χτυπήσει κόκκινο".
Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά από τη στιγμή που η διερεύνηση για την τραγωδία των Τεμπών βρίσκεται στο peak της, οι αντιδράσεις του κόσμου προκαλούν τεκτονικές δονήσεις, η ακρίβεια ροκανίζει το εισόδημα των πολλών και η καθημερινότητα της πλειοψηφίας των πολιτών είναι κάτι παραπάνω από δύσκολη.
Μέσα σ’ αυτό το κλίμα, η Κυβέρνηση αναζητά ένα καλύτερο βηματισμό για να σταματήσει τις δημοσκοπικές διαρροές και να δώσει ένα όραμα σε μία ελληνική κοινωνία, που είναι αν μη τι άλλο κουρασμένη από όσα αντιμετωπίζει τα τελευταία δεκαπέντε χρόνια.
Ο κ. Μητσοτάκης θα αναζητήσει σύντομα διέξοδο μέσα από έναν δομικό ανασχηματισμό, σε μία προσπάθεια να πετύχει καλύτερα αποτελέσματα στο δεύτερο μισό της δεύτερης κρίσιμης τετραετίας που θα καθορίσει εν πολλοίς και το πολιτικό του μέλλον.
Τα περιθώρια στενεύουν, ένα κομμάτι της κοινωνικής βάσης της Νέας Δημοκρατίας έχει αποξενωθεί από λανθασμένες επιλογές του πρόσφατου παρελθόντος και παρά την ανικανότητα της αντιπολίτευσης να σχηματίσει μια κοινή εναλλακτική πρόταση διακυβέρνησης, γίνεται σε όλους αντιληπτό πως περιθώρια για εφησυχασμό δεν υπάρχουν.
Φυσικά από μόνη της μια αλλαγή προσώπων δεν φτάνει για να σηματοδοτήσει τη βελτίωση της εικόνας αν δεν συνοδευτεί και με απτά αποτελέσματα στο πεδίο της εφαρμοσμένης πολιτικής.
Η βαρύτητα πρέπει να δοθεί στην ουσία, στην δραστική αντιμετώπιση των προβλημάτων και λιγότερο στην επικοινωνία, στα χαριτωμένα τσιτάτα στο Tik Tok και τις προσεγγίσεις που μπορούν να ενθουσιάσουν ένα απολίτικο ή ακόμα και άκρως ελιτίστικο ακροατήριο.
Η επανασύνδεση ενός πολιτικού οργανισμού με πλατιά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας θα επιτευχθεί μέσα από ένα συγκροτημένο σχέδιο με χαρακτηριστικά ρεαλισμού, ενσυναίσθησης και αποτελεσματικότητας
Ένα μεγάλο κομμάτι της κοινής γνώμης εμφανίζεται προβληματισμένο και από τις πολιτικές δυνάμεις της μείζονος αντιπολίτευσης (ΠΑΣΟΚ και Σύριζα), αφού διακρίνει την απουσία μιας σοβαρής αντιπρότασης, η οποία θα οδηγούσε σε ανατροπή του πολιτικού σκηνικού.
Συνεπώς, η στροφή των πολιτών σε μικρότερα κόμματα αριστερά, αλλά και δεξιά του πολιτικού φάσματος συνιστά ένα λογικό επακόλουθο που όλοι οφείλουν να λάβουν σοβαρά υπόψη στη στρατηγική τους.
Αυτό δεν σημαίνει κατά ανάγκη ότι οι Έλληνες φλερτάρουν εκ νέου με το λεγόμενο αντισύστημα, όπως συνέβη στις δύσκολες εποχές του μνημονίου, αλλά αναζητούν μία φυγή προς τα εμπρός με κάθε τρόπο, αφού οι παραδοσιακές πολιτικές δυνάμεις δεν καλύπτουν τις προσδοκίες τους.
Κανείς δεν μπορεί να θεωρεί την ψήφο δεδομένη, δηλαδή θα υπάρξουν πολλές μεταβολές στις δημοσκοπήσεις μέχρι η χώρα να οδηγηθεί σε κάλπες όποτε και αν αυτό γίνει.
Διανύουμε μια περίοδο μεγάλης αμφισβήτησης και ρευστότητας και όποια πρόβλεψη για την επόμενη μέρα είναι ουσιαστικά παρακινδυνευμένη.
