Ηλίας Προβόπουλος, 15/3/2023 - 09:12 facebook twitter linkedin Μια καθημερινή σκηνή στα Χαυτεία, του Ηλία Προβόπουλου Ηλίας Προβόπουλος, 15/3/2023 facebook twitter linkedin Τα Χαυτεία ανέκαθεν θεωρούνται ως το πλέον πολυσύχναστο κομμάτι της πόλης καθώς στο σταυροδρόμι που δημιουργούν οι κεντρικές οδοί Πανεπιστημίου και Πατησίων περνούν καθημερινά, είτε με τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, είτε πεζή χιλιάδες συμπολίτες μας. Κατά συνέπεια, στο σημείο αυτό οι πιθανότητες να βρεθούν δυο γνωστοί είναι τόσες όσο και να βρεθεί κάποιος χωρίς πορτοφόλι ή κινητό τηλέφωνο όπως πια συνηθίζεται. Και τούτο εξαιτίας της πολυκοσμίας και της ποικιλίας ανθρώπων και χαρακτήρων που αυτή έχει και αποτελεί μια τοιχογραφία της πόλης. Εκεί συναντιούνται ακόμη ή προσπερνά ο ένας τον άλλον οι δημόσιοι υπάλληλοι και οι λογής – λογής εργαζόμενοι στο κέντρο, οι δικηγόροι που διαρκώς βιάζονται, κάποιοι που επιμένουν να κατεβαίνουν για ψώνια, οι φοιτητές για να αλλάξουν στάση, οι επαρχιώτες, οι τουρίστες και τα τελευταία χρόνια οι μετανάστες που έχουν κάποια απασχόληση ή απλά περιδιαβαίνουν την Αθήνα. Σταθεροί εκεί είναι πάντα στις γωνίες τους οι ζητιάνοι καθώς και οι περιπλανώμενοι εξαρτημένοι στα στενά γύρω από την Ομόνοια. Σημειώνουμε πως αν δεν εξυπηρετούσε το Μετρό ένα μεγάλο μέρος της κίνησης στην περιοχή θα επικρατούσε το αδιαχώρητο. Στην κίνηση αυτή λογικό είναι να βρίσκουν ευκαιρία να βγάζουν μεροκάματο και οι διάφοροι απατεώνες και κυρίως οι κλέφτες που με τον τρόπο τους καταφέρνουν να αρπάξουν από τους απρόσεχτους ή ακόμα και από κάποιους που λένε πως έχουν το νου τους διάφορα πράγματα αλλά την πατάνε πιο εύκολα απ’ όλους. Δεν υπάρχουν στατιστικές πόσες κλοπές γίνονται κάθε μέρα εκεί αλλά η αίσθηση που κυριεύει τον καθένα που περνάει, είναι πως γίνονται αρκετές και συχνά ούτε καν αναφέρονται στο κοντινό αστυνομικό τμήμα. Από πείρας και από ακούσματα, οι περισσότεροι αποφεύγουν να μπουν σε τέτοια διαδικασία γιατί θα χάσουν χρόνο και δεν θα υπάρξει κανένα αποτέλεσμα. Έτσι λοιπόν, όποιος αποφασίσει να περάσει από τα Χαυτεία και να μην πάθει κάτι, δεν μπορεί να κάνει τίποτα άλλο από το να προσέχει πώς περπατάει και ποιος ή ποια τον πλησιάζει… Έτσι λοιπόν κάποιος που πρόσεχε, όπως αποδείχθηκε χθες το μεσημέρι κατάλαβε πως ένα χέρι είχε μπει στην τσέπη του και ψύχραιμος, το έπιασε και καθώς ήταν αρκετά δυνατός, εκπαιδευμένος φαίνονταν, κατάφερε να ακινητοποιήσει τον δράστη και να τον γυρίσε προς το μέρος του. Ο δράστης, ένα αξιολύπητο άτομο, αδύνατος, βρώμικος και χρήστης ουσιών όπως έδειχνε δεν κατάλαβε πως βρέθηκε κατάφατσα με τον χειροδύναμο που πήγε να κλέψει. Ξαφνιασμένος δεν κατάλαβε επίσης πώς άρχισε να τρώει ξύλο, πολύ ξύλο. Όταν συνειδητοποίησε που έχει μπλέξει, προσπάθησε να ξεφύγει αλλά δεν τα κατάφερε γιατί μπήκαν και κάποιοι άλλοι στο παιχνίδι και τον στρίμωξαν στα κάγκελα. Εκεί επιστράτευσε όσες δυνάμεις μπορούσε να έχει και με χέρια, πόδια, νύχια και δόντια, αφρούς και ουρλιαχτά προσπάθησε να αμυνθεί αλλά ματαίως. Ο κλοιός που δημιουργήθηκε γύρω του ήταν πολύ σφικτός και αμείλικτος. Σπαρταρούσε για ώρα, αλλά δεν τον άφησαν να φύγει μέχρι που φάνηκε μια ομάδα αστυνομικών να τον παραλάβει δια τα περεταίρω. Τον πήραν να τον πάνε σε κάποιο τμήμα όπου επειδή δεν ξέρουν τι να τον κάνουν, θα τον αφήσουν ελεύθερο και αυτός πάλι θα βγει στο δρόμο γιατί εκεί έμαθε να ζει και δεν αποκλείεται σε λίγες μέρες να πρωταγωνιστήσει πάλι σε κάποιο ανάλογο επεισόδιο. Για τα Χαυτεία αυτό που έγινε χθες το μεσημέρι είναι ένα συνηθισμένο γεγονός, ρουτίνα το λένε όσοι πάνε, έρχονται και δουλεύουν εκεί κοντά. Οι περισσότεροι ή έχουν πέσει θύματα κλοπής ή έχουν γίνει μάρτυρες τέτοιων επεισοδίων. Τα θύματα ξεχωρίζουν στο πλήθος που παρακολουθεί ξυλοδαρμούς και το απολαμβάνουν, μη πω ότι πολύ θα ήθελαν να είναι στη θέση αυτού που δέρνει γιατί δεν ξεχνούν τις κλοπές που έχουν πάθει. Εκδικούνται μέσω αυτού όλους τους κλέφτες και τους λωποδύτες που πέρασαν από τη ζωή τους. Κάποιοι άλλοι όμως όταν βλέπουν αυτά τα πράγματα, νεότεροι συνήθως στην ηλικία και άγουροι, διαμαρτύρονται γιατί δέρνουν τους δράστες, φωνάζουν για δικαιώματα, κάνουν φασαρία αλλά δεν τολμούν να παρέμβουν γιατί οι υπόλοιποι τους στραβοκοιτάνε κι έτσι απομακρύνονται διακριτικά γιατί αυτά που ακούνε, δεν είναι και τόσο ευχάριστα. Έτσι έγινε χθες στα Χαυτεία, μπορεί η ίδια σκηνή να παίχθηκε και σε άλλο σημείο της πόλης και σήμερα, αύριο ή μεθαύριο θα γίνει πάλι το ίδιο. Όσο κινείται κόσμος, πάντα κάποια κλοπή θα συμβαίνει, κάποιος καυγάς θα την ακολουθεί. Θα έρχεται η Αστυνομία, θα συλλαμβάνει τον δράστη, θα διαλύεται ο κόσμος που παρακολουθούσε και την άλλη μέρα, θα βλέπει την ίδια σκηνή να επαναλαμβάνεται, ποτέ σαν φάρσα, αλλά πάντα σαν τραγωδία μια κοινωνίας που μέρα τη μέρα γίνεται πιο ανασφαλής και σκληρή… Ακολουθήστε το Nextdeal.gr στο Google News .
Ηλίας Προβόπουλος: Το έθιμο της Βαρβάρας και της Εκάτης στη Θράκη Το έθιμο της Βαρβάρας αποτελεί αναπόσπαστο μέρος της λαϊκής λατρευτικής παράδοσης της Θράκης. Κάθε φορά που ξημερώνει η 4η Δεκεμβρίου,... Ηλίας Προβόπουλος, 04/12/2024 - 09:15
Ηλίας Προβόπουλος: Οι προκλήσεις στο ζήτημα της αναπηρίας Παγκόσμια ημέρα αναπηρίας η σημερινή κι όπως όλες οι «παγκόσμιες» τέτοιες θα περάσει με τις συνηθισμένες δηλώσεις από μέρος των... Ηλίας Προβόπουλος, 03/12/2024 - 09:21
Ηλίας Προβόπουλος: Γιατί κουτσαίνει ένα περιστέρι; Τα περιστέρια από τη φύση τους δεν αναζητούν τροφή στον αέρα, όπως κάνουν για παράδειγμα τα χελιδόνια που χάφτουν ότι... Ηλίας Προβόπουλος, 02/12/2024 - 09:53
Ηλίας Προβόπουλος: Η ιστορική μνήμη της Θεσσαλίας Πιστή στην παράδοση της ιστορίας της η Ομοσπονδία Θεσσαλικών Σωματείων – «Πανθεσσαλική Στέγη» τίμησε κι εφέτος την 143η επέτειο της... Ηλίας Προβόπουλος, 02/12/2024 - 09:43
Ηλίας Προβόπουλος: Γνωριμία με τις «Απόκοσμες» Σφακιανές Μαδάρες Την ευκαιρία να γνωρίσουν τις απόκοσμες και μεγαλοπρεπείς σφακιανές Μαδάρες θα έχουν όσοι επισκεφτούν την έκθεση φωτογραφίας μου που θα... Ηλίας Προβόπουλος, 02/12/2024 - 09:18
Ηλίας Προβόπουλος: Η ημέρα που δεν θέλω να ξέρω…. Κάτι είχαμε ακούσει κι εμείς που γεννηθήκαμε στα βουνά για ημέρα των Ευχαριστιών που γιόρταζαν χθες οι Αμερικάνοι, κυρίως από... Ηλίας Προβόπουλος, 29/11/2024 - 16:36