Για να επιβιώσει σήμερα ένα πρακτορείο ασφαλειών απαιτείται τουλάχιστον μια ετήσια παραγωγή άνω των 300.000€ . Για να μην έχει ζημιά. Από εκεί και μετά είναι θέμα προσωπικών υποχρεώσεων και τρόπου ζωής του καθένα και το ποσό ΠΡΕΠΕΙ ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ να μεγαλώσει εάν υπάρχουν ΔΑΝΕΙΑ, ΣΧΟΛΕΙΑ, ΕΚΤΑΚΤΑ ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΑ, ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ, ΓΑΜΟΙ, ΦΟΡΟΛΟΓΙΕΣ.
Πιο αναλυτικά η φορολόγηση στις 300.000 είναι γύρω στο 25% συν προκαταβολή κάτι μεταξύ 15-25.000, συν αμοιβές προσωπικού – εισφορές 20.000, συν ΔΕΗ - ΟΤΕ 10.000, συν έξοδα κινήσεως και κινητό, συν γραφική ύλη, συν ασφάλειες, τα έξοδα φθάνουν εκεί γύρω στις προμήθειες με ένα ποσοστό 20% στις 300.000 παραγωγή. Έτσι αρχίζει ο αγώνας για τα έξοδα οικογένειας κ.λ.π. Εάν έχει και χρωστούμενα από πελάτες που δεν τον πλήρωσαν ενώ του υποσχέθηκαν και καθυστέρηση πληρωμής προμηθειών και κάποιο ΣΥΜΨΗΦΙΣΜΟ δανείου και κάτι έκτακτο η ζωή γίνεται ΚΟΛΑΣΗ!
Πολλοί πέφτουν στην παγίδα «ανακατεύοντας» τα ασφάλιστρα και δόσεις του ενός πελάτη, του συνήθως νεώτερου ή μεγάλης σε απόσταση ημερομηνίας πληρωμής με τις ληξιπρόθεσμες άλλου αρχίζοντας ένα ψυχικά φθοροποιό παιγνίδι ρώσικης ρουλέτας με τις ημερομηνίες.
Άλλοι δανείζονται από τις εταιρίες ή τρίτους με δυσβάστακτους όρους.
Ο φαύλος κύκλος οδηγεί σε πτώση ηθικού και αδυναμία πραγματοποίησης Νέας Παραγωγής. Οι διακανονισμοί είναι μία διέξοδος προσωρινή και το άγχος φέρνει στηθάγχη, μπαλονάκια, έλκη στομάχου, καρκίνους, εμφράγματα, ασυνήθιστη παχυσαρκία, κατάθλιψη.
Η οικονομική κρίση και τα χαμηλά τιμολόγια επιδείνωσαν την κατάσταση.
Οι πιο πολλοί διαμεσολαβούντες σήμερα, είναι σε ΑΠΟΓΝΩΣΗ και αγωνία. Είναι σε ΕΜΠΟΛΕΜΗ κατάσταση με διάφορα τεχνάσματα και αλλαγές ΧΩΡΙΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ. Είναι αβοήθητοι από τις εταιρίες που συνεχώς ΑΦΑΙΡΟΥΝ την ελπίδα επιβίωσης. Αντί για πρακτικές προτάσεις επιβίωσης και προσφοράς «ψωμιού» να ζήσουν συνεχώς τους εξοντώνουν ψυχικά με ψεύτικα δελτία τύπου, με ομιλίες, με ημερίδες και συνέδρια που δεν λένε τίποτα ουσιαστικό, με προσωπικές προβολές και εγωιστικές απόπειρες αποπροσανατολισμού από την πραγματικότητα. Η αλήθεια είναι ότι μεταξύ 2009-2013 διαγράφηκαν από τα επιμελητήρια 4470 ασφαλιστές. Χάθηκαν για πάντα.
Συμφωνώ, ότι όσοι κάνουν παραγωγή πάνω από ένα όριο επιβίωσης μιας πρακτορειακής επιχείρησης ίσως όσα γράφουμε ΔΕΝ τους αφορούν.
«Τα λόγια είναι λόγια, τα μακαρόνια είναι το φαί» λέει μια παροιμία. Ενώστε τη νέα κατάσταση με το φαγητό τους. Οι πολλοί βλέπουν το χειμώνα βαρύ και σκληρό να έρχεται στο σπίτι τους. Η Νέα παραγωγή ΔΕΝ επαρκεί για να ζήσουν. ΤΩΡΑ, πρέπει να παρθούν αποφάσεις. Μέχρι να περάσει ο χειμώνας. Όταν αρχίσει η Άνοιξη, όλοι θα χρειαστούν τους διαμεσολαβούντες και αξίζει να τους κρατήσουν στη ζωή κάνοντας οποιαδήποτε θυσία και αλλαγή.
Ε.Σ.
