Η Ελληνική κοινωνία παρατηρεί με αποτροπιασμό οι κακοποιητικές συμπεριφορές εναντίον γυναικών και παιδιών να αυξάνονται καθημερινά.

Στην Ευρωπαϊκή ένωση ένα στα πέντε παιδιά έχει πέσει θύμα κακοποίησης. Στην Ελλάδα τ ποσοστό είναι 16%.

Σήμερα γράφει η εφημερίδα «ΤΟ ΠΑΡΟΝ» όσοι καταδικάζονται για βιασμό (όχι παιδιών) τιμωρούνται με κάθειρξη 10-15 ετών και μένουν στη φυλακή το πολύ 9 χρόνια. Για βιασμούς ανηλίκων τιμωρούνται με ανώτατη ποινή του νόμου δηλαδή ισόβια αλλά με βάση την ισχύουσα νομοθεσία ο χρόνος σίγουρης έκτισης της ποινής είναι τα 18  χρόνια και στη συνέχεια μπορεί να υποβληθεί αίτηση για αποφυλάκιση με όρους. Έτσι το ερώτημα τα ισόβια είναι ισόβια; Έχει σημασία επειδή όπως γράφει σε άρθρο της η βουλευτής ΝΔ  δικηγόρος Άννα Ευθυμίου έχει καταδειχθεί από μελέτες ότι οι δράστες τέτοιων αδικημάτων δεν σωφρονίζονται σε περισσότερες περιπτώσεις αλλά διαπράττουν πάλι τα ίδια αδικήματα. Με άλλα λόγια προτείνει τα ισόβια να είναι ισόβια. Η παιδεία και αλληλεγγύη είναι καθοριστικός παράγων... ευτυχώς γίνονται κάποιες προσπάθειες για στήριξη της οικογένειας και των παιδιών...

Και οι άνθρωποι της ασφαλιστικής αφοράς, ειδικά οι ασφαλιστές ζωής και προστασίας οικογένειας πέραν της οικονομικής διάστασης έχουν ρόλο και ευθύνη να καταδικάζουν όπου συναντούν φαινόμενα κακοποίησης και να μην επιτρέπουν περιστατικά στον ασφαλιστικό χώρο...

Επιπλέον τονίζουμε ότι είναι έγκλημα και η ΣΙΩΠΗ σε όσους γνωρίζουν και δεν καταγγέλλουν αρμοδίως παραβατικές συμπεριφορές και πρόσωπα που ανέχονται ή αδιαφορούν ή προωθούν παραβάτες σχετικών εγκλημάτων σεξουαλικής κακοποίησης γυναικών και παιδιών.