Οι παραγωγικές δυνατότητες της ελληνικής οικονομίας έχουν συρρικνωθεί σε σύγκριση με τις αντίστοιχες στις αρχές της τρέχουσας δεκαετίας, αναφέρει η Eurobank Research στο τελευταίο τεύχος του δελτίου "7 Ημέρες Οικονομία" (δείτε στα "Συνημμένα αρχεία").

Όπως τονίζει, με τους υπάρχοντες παραγωγικούς πόρους, ακόμα και στην περίπτωση που το ποσοστό ανεργίας και ο βαθμός εκμετάλλευσης του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού επιστρέψουν στα προς κρίσης επίπεδα το παραγόμενο προϊόν θα είναι μικρότερο από το αντίστοιχο των ετών 2007-2009.

Συνεπώς, το κατά πόσο η πορεία ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας θα έχει περισσότερο μεσοπρόθεσμο (κυκλική ανάκαμψη) ή μακροπρόθεσμο χαρακτήρα (ανάκαμψη του δυνητικού ρυθμού μεγέθυνσης) θα εξαρτηθεί από την αποτελεσματικότητα που θα επιδείξει στα δύο προαναφερθέντα πεδία, δηλαδή της ενίσχυσης του βαθμού εκμετάλλευσης των παραγωγικών συντελεστών (μεσοπρόθεσμα αποτελέσματα) και της διεύρυνσής τους (μακροπρόθεσμα αποτελέσματα).

Ο ακαθάριστος σχηματισμός πάγιου κεφαλαίου (επενδύσεις παγίων), μέσω της ζήτησης που δημιουργεί στο παρόν και μέσω της αύξησης του κεφαλαιουχικού εξοπλισμού που προκαλεί στο μέλλον, δύναται να αποτελέσει έναν από τους κυρίαρχους παράγοντες στην προσπάθεια της ελληνικής οικονομίας για την επίτευξη βιώσιμων ρυθμών μεγέθυνσης. Επιπρόσθετα, η προώθηση των επενδύσεων παγίων σε κεφαλαιουχικά αγαθά τα οποία έχουν υψηλή ενσωματωμένη τεχνολογική πρόοδο (capital embodied technological change) είναι ικανή να δημιουργήσει σημαντικές πολλαπλασιαστικές θετικές επιδράσεις στην εγχώρια οικονομική δραστηριότητα. Δηλαδή, η μεταβολή της σύνθεσης των επενδύσεων σε σύγκριση με το κυρίαρχο υπόδειγμα του παρελθόντος δύναται να εξοικονομήσει πόρους για την οικονομία καθώς για την παραγωγή του ιδίου επιπέδου προϊόντος θα απαιτούνται λιγότερα επενδεδυμένα κεφάλαια (αύξηση της παραγωγικότητας του κεφαλαίου).

Εν κατακλείδι, στην περίπτωση που μεταβληθεί μόνιμα η σύνθεση των επενδύσεων προς κεφαλαιουχικά αγαθά με υψηλή ενσωματωμένη τεχνολογική πρόοδο, τότε το απαιτούμενο ποσό χρηματοδότησης καθαρών επενδύσεων για την ανάκτηση των παραγωγικών δυνατοτήτων – σε όρους κεφαλαιουχικού εξοπλισμού - του παρελθόντος δύναται να είναι μικρότερο από το πόσο μείωσης του φυσικού κεφαλαίου που αναφέρθηκε στην αρχή (-68,5 δισ.).