Όσοι ζούμε στα ορεινά χωριά αυτόν τον καιρό, βλέπουμε να προχωρά γοργά ο Νοέμβριος μέσα σε φωτεινά χρώματά που δεν διαρκούν όμως πολλές μέρες καθώς τα δέντρα το ένα μετά το άλλο γυμνώνονται από τα φύλλα τους και έτσι περιμένουν τον χειμώνα. Σε τούτο βοηθάει πολύ και ο καιρός που θυμίζει, όπως λένε οι παλιοί τον ξεχασμένο Σποριά…

Στα χωράφια, όπου βέβαια υπάρχουν γιατί τα περισσότερα τα έχει καταπιεί το δάσος, έχουν σαν από θαύμα γεμίσει από φρέσκα, καταπράσινα λαμπερά χορτάρια. Λέω θαύμα γιατί μετά το πύρωμα της γης που προκάλεσε ο φετινός άγριος καύσωνας, την πρωτοφανή ξηρασία και την πολύμηνη ανομβρία, κανείς δεν περίμενε να ξαναβγεί χορτάρι από την στεγνή γη. Η Φύση όμως με την εμπειρία με την εμπειρία που έχει αποκτήσει επί αιώνες τα καταφέρνει μια χαρά καθώς έχει εξοπλίσει κάθε κλαρί και χορτάρι με δυνάμεις που χάρη σε αυτές μπορούν να επιβιώσουν ακόμα και σε απίθανες συνθήκες. Έτσι, μετά από τις πρώτες δυνατές και παρατεταμένες βροχές στα τέλη του Οκτωβρίου, κάθε σπόρος που ήταν κρυμμένος στη γη, βλάστησε και τούτο μοιάζει ως μια συγνώμη της φύσης που άφησε νηστικά τόσα ζωντανά, της στάνης και του λόγγου το καλοκαίρι και τώρα τα αποζημιώνει προσφέροντάς τους άφθονη τροφή πριν αρχίσει για όλα η δύσκολη περίοδος του χειμώνας με τα χιόνια και τις παγωνιές. Το ίδιο συνέβη και με τα κλαριά των φυλλοβόλων δέντρων. Εκεί που από τα μέσα του Αυγούστου φαίνονταν σαν να έχουν ξεραθεί, από τις βροχές του Οκτωβρίου πρασίνισαν αμέσως και παρά την πρόοδο του φθινοπώρου, σε ορισμένα είδη κρατάνε ακόμη την φρεσκάδα τους και αρνούνται πεισματικά να κιτρινίσουν.

Οι παλιοί άνθρωποι τα ήξεραν όλα αυτά. Η εμπειρία  που κληρονομούσε κάθε γενιά από την προηγούμενη της έδινε την δυνατότητα να ξεπερνά εύκολα τις όποιες δυσκολίες τους επιφύλασσε η ζωή κι έτσι συνέχιζαν την πορεία τους. Δίπλα τους πάντα ήταν η φύση, αρωγός στον αγώνα τους για την επιβίωση, πολύτιμος δάσκαλος και όσες φορές φέρονταν εχθρικά ποτέ ο σκοπός της δεν ήταν να εξαφανίσει τον άνθρωπο. Να τον φοβίσει λίγο το έκανε και να τον βάλει να σκεφτεί τις πράξεις του, να σταθεί στο ύψος του και να δείχνει υπομονή σε όσα συμβαίνουν γύρω του και πολύ περισσότερο να κατανοεί εκείνα που μοιάζουν με παραφωνίες στον συνηθισμένο κύκλο που έχουν τα πράγματα μέσα στο χρόνο.

Όσοι δεν το καταλαβαίνουν αυτό τρομάζουν και νιώθουν να απειλείται η ασφάλειά που έχουν κατακτήσει στο σπίτι, στη δουλειά, στις συναναστροφές. Η οποιαδήποτε αλλαγή, που εκφωνείται βεβαίως πρώτα από τους μετεωρολόγους των τηλεοπτικών καναλιών είναι ικανή να τρομάξει ένα μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού και να αλλάξει το πρόγραμμα που έχουν κάνει αρκετοί άνθρωποι για τα Σαββατοκύριακα κυρίως και ιδιαίτερα όταν αυτά συνδέονται με αργίες. Το ίδιο αλλά για άλλους λόγους επηρεάζονται και οι αγρότες, όσοι νιώθουν έτσι και έχουν να κάνουν εποχικές δουλειές που δεν  σηκώνουν αναβολή. Ο καιρός της τηλεόρασης έχει αντικαταστήσει εντελώς τη φύση  και πολλές φορές είναι και αυτός που δίνει τον τόνο στην εργασία τους  κάθε ημέρα.   

Έτσι χαρακτηρίστηκε καλοκαιρία αυτό που ζούμε τις τελευταίες ημέρες και αυτή η εντύπωση έδωσε την ευκαιρία σε πολύ κόσμο να βγει στο ύπαιθρο και να απολαύσει ημέρες γεμάτες φως και χρώματα σε έναν Νοέμβριο παράδοξα ήπιο και φιλικό. Τόσο για τους εκδρομείς αλλά πολύ περισσότερο για τους ανθρώπους της υπαίθρου. Για τους πρώτους ήταν μια ευκαιρία για εκδρομές, ειδικά στην ορεινή Ελλάδα αλλά για τους δεύτερους ήταν ένας πολύ ωραίος καιρός για οργώματα – μην ξεχνάμε πως ο Νοέμβριος ήταν και παραμένει πάντα ο Σποριάς και φέτος ήταν ο καλύτερος των τελευταίων χρόνων. Δεν ακούστηκε όμως αυτό πουθενά, εκτιμήθηκε μόνο ως καλός καιρός για εκδρομές και όχι για τις εποχικές εργασίες που γίνονται αυτόν τον καιρό στο ύπαιθρο…