Οι τεράστιες προκλήσεις και τα ανοιχτά μέτωπα που καλείται να διαχειριστεί η Ε.Ε, που επηρεάζουν αναμφίβολα και τα κράτη-μέλη, προκαλούν ανησυχία και επιβάλλουν εγρήγορση και ετοιμότητα σε όλα τα επίπεδα.

Οι γερμανικές εκλογές τελείωσαν με νικητή τον κεντροδεξιό Friedrich Merz, ο οποίος θα αναλάβει μια τεράστια και συνάμα ιστορική ευθύνη από εδώ και στο εξής: αφενός να αλλάξει την εικόνα της Γερμανίας και να προχωρήσει σε βαθιές μεταρρυθμίσεις, αφετέρου να διαδραματίσει ένα κεντρικό ρόλο στην εργώδη προσπάθεια για το σχηματισμό ενός ισχυρού ευρωπαϊκού μετώπου που θα διαχειριστεί τους κινδύνους που προέρχονται είτε από την ανατολή, είτε από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού.

Δεν υπάρχει χρόνος για χάσιμο. Ωστόσο, χρειάζεται προηγουμένως να προχωρήσουν με κινηματογραφική ταχύτητα οι διαπραγματεύσεις για το σχηματισμό σταθερής Κυβέρνησης, σε μία χώρα που αποτελεί την ατμομηχανή της ευρωπαϊκής οικονομίας και έναν εκ των βασικών πυλώνων του ευρωπαϊκού οικοδομήματος.

Ο ίδιος ο κ. Merz έδωσε σαφώς το στίγμα των προθέσεων του από το βράδυ των εκλογών, καθώς έθεσε ένα χρονικό όριο μέχρι το Πάσχα για να βγει «λευκός καπνός».

Η Γερμανία δεν έχει την  πολυτέλεια να ακολουθήσει το παράδειγμα της Αυστρίας, όπου διεξάγονται διαπραγματεύσεις από τις 29 Σεπτεμβρίου χωρίς μέχρι σήμερα απτό αποτέλεσμα, αν και οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν πως πολύ σύντομα θα υπάρξει θετικό αποτέλεσμα,  χωρίς την παρουσία του ακραίου FPÖ στο νέο σχήμα, το οποίο κατέλαβε την πρώτη θέση στις τελευταίες εκλογές.

Η Ευρώπη διανύει ίσως τη δυσκολότερη συγκυρία μετά το τέλος του δεύτερου παγκοσμίου πολέμου.

Γι’ αυτό το λόγο και εκτός την εύρυθμη λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών η σταθερότητα αποτελεί μία βασική παράμετρο για την αποτελεσματική διαχείριση της βαριάς ατζέντας.

Κι ενώ η ακροδεξιά στη Γερμανία (AfD) αναλαμβάνει πλέον χρέη αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά το αξιοσημείωτο ποσοστό που πέτυχε, η αντιμετώπιση του φαινομένου θα εξαρτηθεί σε μεγάλο βαθμό από τα αποτελέσματα της εφαρμοσμένης πολιτικής σε καίρια ζητήματα.

Χαρακτηριστικά είναι τα παραδείγματα του μεταναστευτικού, της αγροτικής πολιτικής, της ενεργειακής πολιτικής, της οικονομίας, ενώ ξεχωριστό ρόλο θα παίξουν και οι εξελίξεις στην Ουκρανία, θέμα που έχει εργαλειοποιηθεί από τις λαϊκίστικες δυνάμεις παντού στην Ευρώπη.    

Το νέο δόγμα εξωτερικής πολιτικής του κ. Τραμπ έχει αλλάξει άρδην τα δεδομένα.

Οι δασμοί απειλούν την ευρωπαϊκή οικονομία. Η απενοχοποίηση του ρωσικού αναθεωρητισμού από τα υψηλά κλιμάκια στην Ουάσιγκτον αυξάνει τους δείκτες ανησυχίας και φόβου.

Τι μέλλει γενέσθαι; Αναρωτιούνται οι πολίτες αλλά και πολιτικοί αναλυτές που κρούουν τον κώδωνα του κινδύνου.

Οι Ευρωπαίοι οφείλουν να βάλουν στην άκρη αυτά που τους χωρίζουν και να δουλέψουν πάνω σε μία κοινή συνισταμένη με στόχο την εμπέδωση της ασφάλειας, την ισχυροποίηση της φωνής της Ε.Ε παντού στον κόσμο και στο τέλος του δρόμου της βιωσιμότητας της Ενωμένης Ευρώπης.

Ας το κάνουν έστω και με καθυστέρηση, διότι τα δύσκολα είναι ακόμα μπροστά….