Την ανάγκη στήριξης και προστασίας του λαϊκού εισοδήματος μπροστά στο τεράστιο κύμα ανατιμήσεων σε ρεύμα, νερό, στέγαση κ.ά. αναδεικνύει η Ευρωκοινοβουλευτική Ομάδα του ΚΚΕ με ερώτηση που υπέβαλε προς την Ευρωπαϊκή Επιτροπή ο ευρωβουλευτής του Κόμματος, Λευτέρης Νικολάου-Αλαβάνος.

Το τελευταίο τρίμηνο καταγράφεται μια συνεχής αύξηση των τιμών, στο ρεύμα, το φυσικό αέριο, το πετρέλαιο θέρμανσης, συνολικά στα καύσιμα και ιδιαίτερα σε πλήθος ειδών πλατιάς λαϊκής κατανάλωσης, καθώς και στα ενοίκια εξανεμίζοντας το λαϊκό εισόδημα. Ανάλογες τεράστιες αυξήσεις σημειώνονται και σε όλη την ΕΕ, συμπιέζοντας ακόμα περισσότερο το λαϊκό εισόδημα.

Η κυβέρνηση της ΝΔ ισχυρίζεται ότι παίρνει μέτρα κατά της ακρίβειας ενεργοποιώντας ταμεία που χρηματοδοτούνται και πάλι από την άγρια φορολόγηση των εργατικών λαϊκών στρωμάτων, όπως το λεγόμενο «ταμείο ενεργειακής μετάβασης».

Η εκτίναξη της ακρίβειας που συνδέεται άμεσα με τα αποτελέσματα της επεκτατικής πολιτικής και τον πληθωρισμό που καλπάζει διεθνώς οφείλεται στο πέρασμα από τη φάση της κρίσης στη φάση της καπιταλιστικής ανάκαμψης, που αντικειμενικά αυξάνει τις τιμές. Πρόκειται για αποτέλεσμα της αναρχίας και του ανταγωνισμού της καπιταλιστικής αγοράς, της στρατηγικής για την «απελευθέρωση» της αγοράς ηλεκτρικού ρεύματος και της «πράσινης μετάβασης», του λεγόμενου «εμπορίου ρύπων», της κρατικής στήριξης των μονοπωλιακών ομίλων για να διασφαλιστούν νέα πεδία εγγυημένης κερδοφορίας. Στην Ελλάδα αυτή η στρατηγική υπηρετήθηκε με βάση τους κανονισμούς και τις οδηγίες της ΕΕ, τους νόμους της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΡΙΖΑ, προωθώντας τρεις αλλεπάλληλες μετοχοποιήσεις της ΔΕΗ, το διαχωρισμό του ΑΔΜΗΕ και του ΔΕΔΔΗΕ προκειμένου να πωληθούν ως «θυγατρικές», την αδειοδότηση ιδιωτών να παράγουν ρεύμα με μονάδες φυσικού αερίου και εγγυημένα κέρδη, καθώς και την πρόσφατη τελευταία πράξη της περαιτέρω ιδιωτικοποίησης της ΔΕΗ.

Τα τεράστια κέρδη των ενεργειακών ομίλων, των επιχειρήσεων ΑΠΕ, των εισαγωγέων φυσικού αερίου, τα πρόστιμα με βάση το «εμπόριο ρύπων» που επιβαρύνουν την τιμή του λιγνίτη είναι η άλλη όψη της υψηλότερης τιμής κιλοβατώρας στην ΕΕ και των τεράστιων αυξήσεων στο ηλεκτρικό ρεύμα, στα καύσιμα, που συμπαρασύρει σε αλλεπάλληλες ανατιμήσεις σε όλα τα είδη λαϊκής κατανάλωσης.

Η υπεράσπιση του λαϊκού εισοδήματος συνδέεται άμεσα με τον αγώνα για κατάργηση του ΦΠΑ και των Ειδικών Φόρων Κατανάλωσης σε καύσιμα, υπηρεσίες παροχής ηλεκτρικού ρεύματος, ύδρευσης και τηλεπικοινωνιών, καθώς και την κατάργηση του ληστρικού ΕΝΦΙΑ για την κατοικία, που καλύπτει ανάγκες στέγασης κι αναψυχής της λαϊκής οικογένειας και δεν εκμισθώνεται. Συνδέεται με την πάλη για κατάργηση των έμμεσων φόρων και τη μετακύλιση των φορολογικών βαρών στους μεγάλους ομίλους, την ανάγκη να εξασφαλιστεί

με ευθύνη του κράτους φθηνό ηλεκτρικό ρεύμα, πετρέλαιο θέρμανσης και φυσικό αέριο στις λαϊκές οικογένειες, χωρίς καμία διακοπή ρεύματος σε εργατική-λαϊκή οικογένεια, καμία αύξηση στα τιμολόγια στη λαϊκή κατανάλωση, για ρεύμα φθηνό για το λαό.

Αυτή η πάλη εναντιώνεται στη στρατηγική του κεφαλαίου με στόχο την ικανοποίηση των συγχρόνων λαϊκών αναγκών. Συμβαδίζει με τον αγώνα ενάντια στην πολιτική κυβέρνησης-ΕΕ-κεφαλαίου στην ενέργεια, σημαδεύοντας τον πραγματικό αντίπαλο, τους μονοπωλιακούς ομίλους και την εξουσία τους, για να γίνει η ενέργεια πραγματικά κοινωνικό αγαθό.

Με βάση τα παραπάνω ο ευρωβουλευτής του Κόμματος υπέβαλε τα εξής ερωτήματα:

«Ερωτάται η Ευρωπαϊκή Επιτροπή:

- Πώς αιτιολογεί το γεγονός ότι η στρατηγική της απελευθέρωσης της ενέργειας, της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, της απολιγνιτοποίησης, του πράσινου «New deal» που προωθεί η ΕΕ όλα αυτά τα χρόνια όχι μόνο δεν οδήγησε σε μείωση της τιμής του ρεύματος, των καυσίμων και των άλλων αγαθών λαϊκής κατανάλωσης όπως ισχυριζόταν, αλλά αντίθετα οι εργαζόμενοι και τα άλλα φτωχά λαϊκά στρώματα αντιμετωπίζουν αλματώδεις αυξήσεις κι ανατιμήσεις που εξανεμίζουν το ήδη πενιχρό εισόδημά τους;

- Πώς εξηγεί ότι τα κυβερνητικά σχέδια στο όνομα της αναχαίτισης των αυξήσεων που ήδη εξαγγέλλονται στα κράτη, και στην Ελλάδα, χρηματοδοτούνται πάλι από το λαϊκό υστέρημα που επιβαρύνεται πολλαπλά κι από τις ανατιμήσεις, κι από αυτά τα σχέδια, ενώ οι επιχειρηματικοί όμιλοι θησαυρίζουν μέσα από τις επιδοτήσεις του Ταμείου Ανάκαμψης, που αποπληρώνει ο λαός με φόρους και σκληρά αντεργατικά μέτρα;»